శశికళ/ఆశయదేవి
ఆశయదేవి
మనుజుని మనుగడ కని కృంగితివే
మినుచెలి శశికళ ! ప్రణయవు దేవీ !
తనలో దాగిన రాక్షసత్వమును
మనుజు డెప్పుడూ చెరవిడదీయును
చీల్చి చెండునట మానవత్వమును
నిల్చును ఘోరపు నీడై దారుల
మనుజుని మనుగడ కని కృంగితివే !
ఆతని వెలుగై ఆతని ఛాయగ
అనుసరించునట ఆశయ దేవియు
మనుజుని లోనే మను దేవత్వము
ప్రణయ పవిత్రము పరవశ రూపము
మనుజుని మనుగడ కని కృంగితివే !
కాకుము పసరము కాకు పిశాచివి
లోక కంటకుడవై కూలకురా
ఊకొట్టుము ప్రణయోక్తుల నరుడా
సేకరించుముర శిల్ప రసజ్ఞత
నీకై నేనే నిత్యసుందరిని
నీ ఆనందము నేనే యనునట
నియత దేశికై ప్రియము సెప్పునట
మనుజుని ఉన్నతి కని పొంగెదవే !
కవియే యైనా గాయకుడైనా
రవిలా రంగుల రాజే నయినా
రాజ్యము లేలే పూజ్యుడె అయినా
ఆజ్యము పోసే యాజ్ఞికుడైనా
మతకర్తైనా శ్రుతికర్తైనా
వితములు తెలిసిన విజ్ఞుండైనా
ఆశయ ప్రణయము ఆరాధించును
ఆమెయె అతని ఆతంబనమని
మనుజుని మనుగడ వినిపించితివే
మినుచెలి శశికళ ! ప్రణయవు దేవీ !
నీవే ఆశవు నీవే ఆశయ
మీవే నా దివ్యావతరణమవు
నేను నరుడనట నీ వమర్త్యవే
నీలో నేనై నాలో నీవై
మనుజుని మనుగడ వినిపించితివే !
మినుచెలి శశికళ ! ప్రణయిని ! దేవీ !