వీరభద్ర విజయము/దాక్షాయణి హిమవత్ప్రుత్త్రియై పుట్టుట

by బమ్మెర పోతన

దాక్షాయణి హిమవత్ప్రుత్త్రియై పుట్టుట

167-శా.
ప్రాలేయాచల వల్లభుండు నియతిం బాటించి సద్భక్తితోఁ
గాళీసుందరిఁ గూఁతుఁ గాఁ దలఁచి వేడ్కల్ పల్లవింపన్ యశ
శ్శ్రీలోలుండు తపంబు సేయ నచటన్ శృంగారసాంగత్యమై
లోలానందము బొంది యున్న నతఁ డాలోకించి సంరంభుఁడై.
168-చ.
“చంచలనేత్రి! యో ముగుద! చల్లనిచూపులతల్లి! నిన్ను నేఁ
గాంచిన యంతనుండి పులకల్ మెయినిండఁగ నంకురింప నీ
మించినరాకయున్ విభుని మేరయు నీ దగు పేరుపెంపు నీ
మంచిగుణంబు లన్నియున్ మంగళవంతము లంచు మ్రొక్కుదున్"
169-వ.
అనిన నా కుమారీతిలం బి ట్లనియె.
170-శా.
“నా నాథుండు మహేంద్ర దేవమునిరా ణ్ణాగేంద్ర దిగ్రాజవాక్
శ్రీనాథాగ్ర కిరీటకూట విలస త్శృంగార దివ్యప్రభా
నానారత్న నికాయ సంతత లస న్నవ్యస్ఫుర త్పాదు కే
శానాలంకృతుఁ డీశుఁ డాతనికి నిల్లాలన్ శివాసుందరిన్.
171-క.
నీకుం గూఁతుర నయ్యెదఁ
జేకొనుమీ తండ్రి!” యనుఁడు “శ్రీకంఠున కీ
వేకాంత వైన నిజముగ
నీకుం గల రూపు చూపు నీవు కుమారీ!”
172-తే.
అనుడును హిమవంతు నాలోకనముఁ జేసి
తొలఁకు నగవు మొగముఁ దొంగలింప
“తండ్రి! నీదు పుత్రి తా నెంతయో కన్ను
లారఁ జూడు” మనుచు నంబుజాక్షి.
173-సీ.
పొలుపారు నీరేడుభువనంబులకు నెల్ల: మహితమై దేదీప్యమాన మగుచుఁ;
గ్రొమ్మెఱుంగులమంటఁ గూడియు నెంతయు: వితతమై తాకుఁచు వెనుక రాగ;
వచ్చి కూడని భంగి వలనించుకయు లేక;: యేరుపఱుపరాక యెఱుఁగరాక;
యేవర్ణమునుగాక యేరూపమునుగాక;: కొలదియు లేకున్ని పొలయునట్లు
ఆ. కమలజాండ మెల్ల గన్నియ దాన యై
తోఁచియున్నఁ జూచి తొట్రుపడుచు
మూర్ఛవోయి తెలిసి మోడ్పుఁ గే లెనయంగఁ
బడఁతి సన్నుతించె బర్వతుండు.