వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ)/ద్వితీయాశ్వాసము
శ్రీ
వరాహపురాణము
ద్వితీయాశ్వాసము
| క. | శ్రీవేంకటాద్రిపతిసం, సేవాహేవాకనిపుణ శేషాహిఫణా | 1 |
| వ. | అవధరింపు మవ్వరాహదేవుండు ధాత్రి కిట్లనియె. | 2 |
| గీ. | అట్లు దన్ను మహీకాంతుఁ డడుగఁ దపసి, పలికె నరపాల మున్ను గీష్పతి నడిగిరి | 3 |
| సీ. | అది విను చాక్షుషం బైనమన్వంతరంబున బ్రహ్మవంశవర్ధనుఁడు వసువు | 4 |
| క. | ఆసమయంబున రైభ్యమహాసంయమి యేగుదేర నర్ఘ్యాదివిధుల్ | 5 |
| క. | అనిమిషగురుండు చతురా, నను సేవింపంగ వచ్చినాఁ డని విని యేఁ | 6 |
| క. | అని రైభ్యుఁడు వసునరపా, లునకుం జెప్పంగ నంతలో నంబురహా | 7 |
| సీ. | నడిచె నింద్రుండు కిన్నరకాహళులు మ్రోయ గమనించె శిఖి డిండిమములు మ్రోయఁ | |
| | నిట్లు దివికి మధాంధసు లెల్ల నేగఁ, గొంతతడవుకు బ్రహ్మ వీడ్కొలుప శిష్య | 8 |
| క. | ఆవేళ రైభ్యవసువసు, ధావరు లాంగిరసుచే యథాసముచితపూ | 9 |
| మ. | చనిన న్వారును దాను జీవుఁడు నిజాస్థానీనివాసాంతరం | 10 |
| వ. | అనవుడు. | 11 |
| క. | అమరేంద్రమంత్రితో రై, భ్యమహాముని పలికె ముదితుఁడై మోక్షము క | 12 |
| క. | నలినీపత్రము సలిలం, బులఁ బొరయనిరీతి నుత్తముఁడు సత్కర్మం | 13 |
| గీ. | ఏతదర్థంబు గాఁగ మునీంద్ర తొల్లి, విష్టరకనామకీకటవిభునితోడ | 14 |
| మ. | ఘనుఁ డాసంయమనుండు తీర్థములు ద్రొక్కం బోవుచో ధర్మకా | 15 |
| మ. | కని తత్తీరవనాంతరంబునఁ గురంగశ్రేణివెంటన్ గృతాం | 16 |
| క. | ఓయి నిషాదకులేశ్వర, యేయకు మేయకుము జీవహింసకు నేలా | 17 |
| శా. | అవ్వాక్యంబు నిరాకరించి దిశ లల్లాడం గఠోరంబుగా | 18 |
| గీ. | శిశువు మంట నెద్దుఁ జేయుచుఁ జెఱుచుచు, నాడునట్లపోలె నఖిలభూత | 19 |
| గీ. | విశ్వ మాత్మప్రణీతమై వికృతిఁ బొందు, నందులోన నహంభావ మనుచితంబు | 20 |
| క. | లుబ్ధక దూర్వాచర్వణ, లబ్ది నిజస్వాంతసమ్మిళత్పరమానం | 21 |
| సీ. | అనిన లుబ్ధకుఁడు వీపున నున్న లోహపువల దెచ్చి ముందర వైచి దీని | 22 |
| గీ. | ఇవ్విధంబున వలలోనియింగలంబు, చల్లగా నార్చి కీకటస్వామి పలికె | 23 |
| వ. | అనిన విని మునిశ్రేష్ఠుం డాయసానాయంబు డాయం బోయి తదంతరాళంబున | 24 |
| క. | పరతత్త్వవిదుం డగువి, ష్టరకునిమస్తకముపై దిశాభాగములం | 25 |
| మానిని. | మాతరుణీపతి మన్ననఁ బంప విమానము లంబరమార్గ సమా | 26 |
| చ. | తదవసరంబునం బరమతత్త్వము విష్ణు ననేకమూర్తిగా | 27 |
| క. | విష్టరక నిన్నుఁ బోలఁ ద్రి, విష్టపమున లేరు తత్త్వవిదు లని లబ్ధా | 28 |
| సీ. | కావున నేతత్ప్రకారసుజ్ఞానంబు గలిగి స్వజాతీయకర్మతత్ప | 29 |
| క. | చని తత్కాననమధ్యం, బున భూపాలుండు యజ్ఞమూర్తిస్తుతి య | 30 |
| గీ. | పృథివి యి ట్లను యజ్ఞమూర్తిస్తుతిప్ర, కార మానతి యిమ్మ భూదారవర్య | 31 |
| సీ. | బ్రహ్మరుద్రమహేంద్రపావకపవమానవిధువిభాకరముఖ్యవిబుధయాజ్య | 32 |
| క. | ఈసకలము చతురాస్యుఁడ, వై సృజియింపుదువు చక్రివై కాతువు లీ | 33 |
| వ. | సంసారచక్రచంక్రమణక్రమణసంక్షయకాంక్షు లైనమహానుభావులకు సేవ్యుండవు | 34 |
| క. | రైభ్యుఁడు వసుభూపతియు సు, ధాధ్యవహారగురుతోడ నద్వైతజ్ఞా | 35 |
| చ. | అనవుడు దేవుఁ డిట్లనియె నట్లు బృహస్పతిచేత బోధమున్ | 36 |
| ఉ. | చేసె ననేకయాగములు జీవనసౌఖ్యము నెమ్మనంబునన్ | 37 |
| వ. | ఇట్లు సంగపరిత్యాగంబు గావించి తపోవనంబునకుం జని కాశ్మీరవల్లభుండు పుండ | 38 |
| క. | పుష్కరతీర్థతటంబున, దుష్కరతప మాచరించి తుది ముందట నా | 39 |
| గీ. | నావుడు మహావరాహంబునకు ధరిత్రి, దేవ నీభక్తురాలికిఁ దెలియఁ జెప్పు | 40 |
| వ. | అనిన నద్దేవుండు సవిస్తరభాషావిశేషంబున. | 41 |
| గీ. | అఖిలవేదాంతవేద్య మహం భజామి, సంభవక్షయరహిత మహం భజామి | 42 |
| పృథ్వి. | నమామి మధుసూదనం నవపయోదనీలత్విషం | 43 |
| వ. | అని వసుమహీశ్వరుండు సంస్తుతించె నిది పుండరీకాక్షపారస్తవంబు వెండియు | 44 |
| సీ. | గిరికొన్నపల్లజుంజురువెండ్రుకలవాఁడు మిసమిస మనుమిట్టనొసలివాఁడు | |
| | కొడవంటివంకలగొగ్గిపండులవాఁడు దుమ్ముపట్టినబొక్కిఱొమ్మువాఁడు | 45 |
| గీ. | వెడలి సాంజలియై వసూర్వీకళత్ర నన్ను, బనిగొమ్ము నావుడు నిన్నుఁ బనిగొ | 46 |
| గీ. | అనినఁ గాశ్మీరపతికి ని ట్లనియె వాఁడు, తొంటిభవముననుండి నీవెంటవెంట | 47 |
| సీ. | అది యెట్టి దనిన నీ వవధరింపుము గతకలియుగంబునఁ బౌండ్రకులమునందు | 48 |
| గీ. | వేయుటయుఁ గొంతదూరంబు పోయి మృగము, ప్రస్రవణశైలకందరాభ్యంతరమునఁ | 49 |
| క. | కృతకహరిశాతనఖర, ప్రతిభటశాతాంబక ప్రపాతాంగవిని | 50 |
| మ. | మునిచూడామణి నట్లు చూచి భయసంపూర్ణాంతరంగుండవై | 51 |
| సీ. | అక్కటా పరమసంయమిఁ జంపి క్రమ్మఱఁ బురికి నే నేమని పోవువాఁడ | 52 |
| క. | మాటికి నిఁక సంసారం, బేటికి ననుబుద్ధి పుట్టఁ బృథ్వీశ్వర న | 53 |
| శా. | ఆవేళ న్నినుఁ జూచి బాంధవచమూపామాత్యవర్గంబు చిం | 54 |
| క. | అని సంశయింప బాంధవ, జనముల సేనాధిపతుల సచివులఁ జేస | 55 |
| సీ. | ఉబుసుపోకకు నైన నొల్లవు చెవిఁజేర్ప వైణికవల్లకీవాదనములు | 56 |
| వ. | ఇవ్విధంబున శరీరసౌఖ్యంబువలన వైముఖ్యంబును సకలసామ్రాజ్యోపకరణంబుల | 57 |
| ఉ. | పిట్టలవాతు లెండ నలిబృందముపాట లవారి నిండ ని | 58 |
| క. | ఆసమయంబున శైలగు, హాసీమల మండు వనహుతాశనము నృపా | 59 |
| చ. | సమత సమస్తచిత్తముల సంతతమున్ విహరించుఁ గాన దై | 60 |
| క. | పెనుగాలి చఱచి కొట్టిన, వినువీథికి నెగసి ధూళి విలసిల్లె మహీ | 61 |
| గీ. | నీరనిధిరాజు కరుణించి నిష్ఠురాత, పంబుచే నొచ్చె నని భూతలంబు శీత | 62 |
| క. | ఎండకు నోర్వఁగఁ జాలక, కొండలు మొఱవెట్టె ననఁగఁ గోల్పులులు గుహా | 63 |
| సీ. | జిలిబిలిమంచు కించిన్మాత్రమును లేక పంచబంగాళమై పాఱిపోవ | 64 |
| వ. | అట్టివాసరంబులు గలశుక్రమాసంబున శుక్లపక్షంబున నేకాదశీదినంబున హరిప్రీతి | 65 |
| క. | ఓనారాయణి నిన్నుం, బ్రాణముగాఁ జూచునాకు వఱ్ఱు దలఁచి పా | 66 |
| మ. | అని ప్రాణానిలముల్ తొఱంగుతఱి భార్యానామధేయచ్ఛలం | 67 |
| వ. | అప్పుడు నిప్పులు రాలుకటాక్షంబున నన్ను వీక్షించి విష్ణుభక్తుని వెంబడించి యిది | 68 |
| క. | పదములఁ బడి మొఱ వెట్టఁగ, నదయతఁ బెడకేలు గట్టి హరివీరభటుల్ | 69 |
| గీ. | మోదుటయు సూక్ష్మరూపినై మేదినీశ, తావకము లైనరోమరంధ్రముల నుంటిఁ | 70 |
| ఉ. | ఆగతి మత్ప్రవిష్టసకలాంగరుహంబులతోడ ముక్తిల | 71 |
| సీ. | అంతట దివసాంత మగుటయు బ్రహ్మ నిద్రాసమన్వితుఁడై రాత్రి గడపి | 72 |
| మత్తకోకిల. | అక్షయప్రతిబంధరూపమ నైననన్ను వసుంధరా | 23 |
| వ. | అని చెప్పిన వసునృపాలవర్యుం డాశ్చర్యంబునం బొంది ముందటం గిరాతరూపం | 24 |
| క. | ధరణీ కాశ్మీరాధీ, శ్వరుఁడు వసువు ముక్తికాంత వరియించుట భూ | 25 |
| సీ. | చేదోయి నొసలఁ జెర్చె ననంతశాయికి రంగధామునకు సాష్టాంగ మెఱఁగె | 26 |
| క. | భాగీరథికిం బోయి ప్రయాగమునకు నేగి పిదప నారైభ్యమహా | 27 |
| సీ. | చని ఫల్గునీనదీసలిలపూరమునఁ గృతస్నానుఁడై గధాధరునిఁ గొల్చి | 78 |
| క. | తా వచ్చె వెంటఁ గొల్చి గ, యావాసులు రా యతాత్ముఁడై పితరులకుం | 79 |
| శా. | ఈచందంబున వచ్చి, తద్వటమహీజేంద్రంబుక్రింద న్విశి | 80 |
| క. | హరహరివిధిగుహవైశ్వా, నరత్రయాదిత్యశశిగణపతిక్రౌంచా | 81 |
| వ. | మఱియు జిహ్వాలోలరామగయాదివిశేషంబులం బైతృకక్రియాకలాపంబులు నిర్వ | 82 |
| గీ. | బ్రహ్మవిజ్ఞానసూనసౌరభ్య రైభ్య, యిట్టి ఘోరతపోనిష్ఠ నేమి కార | 83 |
| మ. | అతిసూక్షాకృతి మాని కైకొనె మహీయత్వంబు సప్తాబ్ధివే | 84 |
| క. | అతనికి వినయాన్వితమతి, యతిపతి నతి చేసి పలికె నప్పటినీసూ | 85 |
| గీ. | ఏమహాపురుషుండవో యెఱుఁగరాదు, మామకస్వాంతవిచికిత్స మాన్పు మనిన | 86 |
| క. | జనలోకనివాసుఁడ రు, ద్రునిగాదిలితమ్ముఁడన్ సరోరుహసంజా | 87 |
| చ. | యతిజనసేవ్యమాన మహిమాంబునిధాన సనత్కుమార సం | 88 |
| సీ. | నావుడు బ్రహ్మమానసకుమారుండు సనత్కుమారుండు సన్మార్గనిరత | 89 |
| ఉ. | అద్భుత మింక నొక్కయితిహాసము చెప్పెద మున్ను దోఃప్రతా | 90 |
| ఉ. | ఓసరసీరుహాసనకులోద్భవులార సుతాభిలాష నేఁ | 91 |
| మ. | అనినన్ సంపద లెన్ని గల్గిన నరేశా యింద్రసంకాశనం | 92 |
| క. | అని చెప్పి సజ్జనానం, దను నందనుఁ గను మటంచుఁ దనమకుటతటం | 93 |
| క. | క్షణమాత్రము నిలువక వా, రణరథహయభటులు వెంట రా భేరి ధణం | 94 |
| చ. | అరిగి కనత్తరంగశిశిరానిలవల్గనఫల్గునీతటాం | 95 |
| గీ. | ఇట్లు చూచి విశాలనరేశ్వరుండు, మీకు నామంబు లెవ్వి యేమిటికి మీరు | 96 |
| క. | నను సితుఁ డందురు ధాత్రీ, జనులు శరత్కాలచంద్రసన్నిభవర్ణం | 97 |
| శా. | కూపెట్టంగ మహీసుపర్వులమెడల్ గోసెం బరస్త్రీరతిం | 98 |
| గీ. | వెఱపు లేక నఱకి నఱకి దోర్దండకృ, పాణిమీఁద శత్రుశోణితంబు | 99 |
| వ. | అధీశ్వరనామధేయుం డితండు భవత్ప్రపితామహుం డని క్రమఁబునఁ దమ | 100 |
| చ. | కలసిరి ముక్తికల్మషవికారవివర్ణులు ఘోరనారక | 101 |
| గీ. | అని ప్రశంసించి వారుఁ దానును సితుండు, వోయె ధన్యాతులార విచ్చేయుఁ డనుచుఁ | 102 |
| క. | కావునఁ బితరులగూర్చి య, థావిధి జపహోమపిండదానతపంబు | 103 |
| క. | సారంబు నీతపస్సం, భారము నిజ మని సనత్కుమారుఁ డదృశ్యా | 104 |
| సీ. | ఘోరపాతకనీరసారణ్యపటలంబు గాల్సంగ నేవేల్పు గారుచిచ్చు | 105 |
| మ. | జనలోకస్తుత నిన్ను మెచ్చితి నభీష్టం బిచ్చెద న్వేఁడు నా | 106 |
| గీ. | శౌరివరమున నొకనిమేషంబులోన, తత్త్వవిజ్ఞానఘంటాపథంబువెంట | 107 |
| క. | అని చెప్పిన విని ధాత్రీ, వనిత వసుక్షోణిపాలువలనం బ్రభవిం | 108 |
| సీ. | అనవుడు దేవుఁ డిట్లని చెప్పె నా చెంచు మిథిలాపురీబహిర్మేదినీస్థ | 109 |
| గీ. | వ్యాధభర్తకు మఱికొన్ని వర్షములకుఁ, బుట్టె నర్జునకీనామపుత్రి మెఱుఁగుఁ | 110 |
| క. | ఈచందంబున జననం, బై చాంద్రమసకళభంగి ననుదినవృద్ధి | 111 |
| సీ. | నాభికావాలమండలమున మొలచినతాపింఛవల్లీమతల్లి యనఁగఁ | 112 |
| గీ. | హరిణకరిహరిచమరంబు లక్ష్మికుంభ, మధ్యవాలాకృతులు దెచ్చి మనుపుకొఱకు | 113 |
| గీ. | పట్టెఁడేసికుచంబులపై ధరించి, కందుకక్రీడ గావించు ఘర్మవారి | 114 |
| గీ. | చన్నుగుబ్బలపోరాటఁ జక్కపెట్టఁ, బోయి మధ్యస్థభావంబు పొందలేని | 115 |
| క. | క్రిక్కిఱిసినబింకపుఁజను, జక్కవకవఱెక్క లనఁగ సకియలు దనకున్ | 116 |
| గీ. | గ్రహణభయమున రవిసుధాకరులు హీను, లై చికురబంధరాహుగ్రహంబుకడకు | 117 |
| వ. | ఇవ్విధంబున నారూఢయౌవనవిజృంభంబున దృక్కరంభం బైననిజతనూజ నర్జున | 118 |
| మ. | అనఘస్వాంత మతంగసంయమివరేణ్యా నాతనూజాత న | 119 |
| చ. | అనవుడు నట్లకాక తగు నాటవికాన్వయసార్వభౌమ నీ | 120 |
| వ. | తత్సమయంబున. | 121 |
| క. | సతి చూచెను యతిసుతునిన్, యతిసుతుఁడు న్సతిఁ జూచె నంగజుఁడు సతీ | 122 |
| సీ. | ఇట్లు పరస్పరవీక్షానురాగార్ణవమునఁ దేలెడువధూవరులఁ జూచి | 123 |
| సీ. | అత్తమామలు చెప్పినట్ల చేయుదుగాని యెదిరి మారుత్తర మీకు మమ్మ | 124 |
| క. | కసరకుమీ కోపించిన, విసువకుమీ సేవ చేయువేళల నీగుల్ | 125 |
| వ. | అని బోధించి బాప్పాంబుధారాసిక్తకుచకుంభ యైనకూఁతుం గనుంగొని గద్గదభా | 126 |
| క. | దిగులుపడుబిడ్డ నచ్చో, డిగవిడిచి చనం గలంగుడెందముతో నే | 127 |
| మ. | అని చింతించుచు బంధువర్గసహితుండై చొచ్చె సౌధాగ్రకే | 128 |
| గీ. | అంత నక్కడఁ దండ్రివాక్యములు దలఁచి, మగనిపట్టున నత్తమామల యెడాట | 129 |
| సీ. | కమలషండములు మేల్కానకమున్నె మేల్కని శుచిభూతయై దినదినంబు | 130 |
| క. | బిందియలఁ దెచ్చి జలముల, బృందావనమునకుఁ బోయుఁ బెంచినహరిణీ | 131 |
| క. | ఈనియతిఁ గొంతకాలము, పో నొకదివసమునఁ గొంచెపుందప్పునకుం | 132 |
| ఉ. | ఓసి దురాత్మురాల మృగయూధముల న్మొఱవెట్టఁగా మెడల్ | 133 |
| క. | పని లేదు నానివాసం, బున నుండఁగ నిఁకఁ బొకాలి పొమ్మని నునుఁజె | 134 |
| గీ. | ఇట్లు గొట్టినకొట్టున నెఱ్ఱవారి, పుష్పకోమలిధవళకపోలతలముఁ | 135 |
| చ. | మఱియు బహుప్రకారముల మర్మము లెత్తుచు నత్త దిట్ట ని | 136 |
| వ. | అప్పుడు భయసంభ్రమాశ్చర్యంబులు మానసంబున ముప్పిరిగొన ధర్మవ్యాధుఁడు | 137 |
| క. | పిలిచెనఁట నన్ను నే వినఁ, బిలుచుట నీపాదమాన పిలిచిన నేలా | 138 |
| ఉ. | ఓసి దురాత్మురాల మృగయూధములన్ మొఱవెట్టఁగా మెడల్ గోసి వధించుపాతకునికూఁతుర బుద్దులు చెప్పిచెప్పి నే | 139 |
| క. | అని కర్ణకఠోరము లా, డి నలుగురుం జూడఁ గట్టిఁడితనంబునఁ గొ | 140 |
| శా. | ఎట్టెట్టూ మునిభార్య నన్ను వినదే యీమాట ని న్నాడఁగా | 141 |
| పృథ్వీ. | మతంగుఁడును జాతసంభ్రమముతోడ నర్ఘ్యాదిస | 142 |
| క. | మనమున మఱియేయీహిత, మును లేదు భవన్నివాసమున నిర్జీవా | 143 |
| గీ. | కడురయంబున మాధ్యాహ్నికక్రియాక, లాపములు దీర్చి భుక్తిశాలావితర్ది | 144 |
| సీ. | ఆవ్రీహిగోధూమయవ లెటువంటివి చూడంగ వలె నాకుఁ జూపుఁ డనిన | 145 |
| సీ. | వనజీవి నొక్కటి ననువాసరము చంపి దాన నే నతిథులఁ దనిపి కొంత | 146 |
| వ. | అది యట్లుండె నింక నొక్కవేదరహస్యంబు వినుము తొల్లి చతుర్ముఖుండు దైవ | |
| | బహుప్రకారంబుల వివేకించి చూచితి. నేఁడువంటిపెనుబండుగున నీయింట దేవ | 147 |
| క. | ఇలువడి గలనా కూఁతురు, కొలఁది యెఱిఁగి జీవఘాతికూఁతుర యనుచుం | 148 |
| గీ. | హింసకుండ నైనయిట్టినాకూఁతురు, హింసకుఁడవు గానియిట్టినీకుఁ | 149 |
| మ. | కకుబంతాంతరధాత్రిపై నిది మొద ల్గా సార్వకాలంబు న | 150 |
| ఉ. | పోయి పితృక్రియల్ నడపి పుత్రుని జీవనచక్రభారధౌ | 151 |
| వ. | ఇవ్విధంబున లోహదఁడమహాగహనం బవగాహించి బహుసహస్రహాయనంబులు | 152 |
| సీ. | విష్ణుదేవునకు శ్రీవిపులవక్షునకు విశ్వప్రభునకు షట్పదప్రభునకు | 153 |
| మ. | అని ఫాలస్థలకీలితాంజలిపుటుండై విష్ణునామస్తవం | |
| | ధనదీప్తిచ్ఛటన్ వెలుంగ విహగాధ్యక్షాంసపీఠాగ్ర మె | 154 |
| క. | కనుఁగొని కరుణారసవా, హిని మనమున వెల్లివిరియ నిచ్చెద వరముల్ | 155 |
| సీ. | అనిన శ్రీహరికి నిట్లని విన్నవించెఁ బుళిందుండు నాకు నా నందనులకు | 156 |
| వ. | కావున ధర్మవ్యాధుండు పఠించినయీవిష్ణునామస్తవంబు వైష్ణవంబు లైనవాసరం | 157 |
| సీ. | స్వచ్ఛందకర్మానుసంధాత నారాయణుండు పూర్వమున నొకండ నిలిచి | 158 |
| వ. | ఆప్రణవంబున భూర్లోకంబును భూర్లోకంబున భువర్లోకంబును భువర్లోకంబున | |
| | చక్రస్థుండును నగునన్నారాయణుండు ప్రాజాపత్యతేజంబునం గడమలోకం | 159 |
| గీ. | సంస్మరింపంగ సవ్యాపసవ్యలోచ, నాంచలంబులఁ బుట్టె నీహారవహ్ని | 160 |
| గీ. | నాసికారంధ్రములఁ బవనంబు వదన, సరసిజంబునఁ బావకధరణిదేవ | 161 |
| క. | వనజముఖీ తదనంతర, మున యక్షోరక్షనివహముల సంజననం | 162 |
| వ. | మఱి చతుర్విధభూతంబులచేత భూర్లోకంబును వియచ్చరులచేత భువర్లోకంబును | 163 |
| ఉ. | వాలుగుమీనురూపమున వాలి గుబాలునినాద మష్టది | 164 |
| క. | ఈలీల మొదలివేలుపు, వాలుగు రభసమున నుఱికి వసుమతిఁ గరుణా | 165 |
| ఉ. | ఆస్థ లలాటసంఘటితహస్తసరోరుహులై జలాంతవి | 166 |
| శా. | స్వామీ నన్ను ననుగ్రహింపుము జగజ్జాలంబు లెల్లన్ భవ | 167 |
| ఉ. | ఆపరమస్తుతుల్ వినుచు నంబునిమగ్నము లైనవేదశా | 168 |
| గీ. | కావున మహాత్ముఁ డతఁడు సాకారుఁ డగుచు, నిలుచు నెందాఁక నందాఁక నిలుచు నీస | 169 |
| సీ. | మేదిని నీరీతి నాదిదేవుండు కల్పించి కల్పనము చాలింప జగము | 170 |
| గీ. | దేవ నినుఁ గాని మమ్ము ధాత్రీతలంబు, వారు పూజింప నొల్లరు వారిచేతఁ | 171 |
| గీ. | అంత సంతోషమున మహేంద్రాదివిబుధ, వర్గములు పోయె నాత్మనివాసములకు | 172 |
| వ. | సాత్వికం బైనభావంబున నిజావయభూతపురుహూతప్రముఖలేఖుల నారాధించె | 173 |
| క. | కృతయుగమున వేలాపరి, వృతనిఖిలక్షోణివలయభృతిలీలాధి | 174 |
| క. | ఋభువిభునిభుఁ డాభూవ, ల్లభుఁడు నిజాంగనలు తనువలగ్నలు విద్యు | 175 |
| క. | పట్టె ననేకవ్రతములు, పెట్టె మహీదేవులకు నభీష్టాన్నంబుల్ | 176 |
| క. | ఈభంగి నడువఁ దనకుఁ దనూభవ సంప్రాప్తి లేమి నొచ్చి తపశ్చ | 177 |
| ఉ. | నాటినభక్తిపాటవమునం గనియెం బితృకూటమున్ గుహా | 178 |
| క. | కని తద్గిరిగహనాంతరమున దూర్వాసుని సమస్తమునిలోకవతం | 179 |
| సీ. | అనుభావశక్తి బ్రహ్మాదుల నొకపూరిపుడకకుఁ గైకోనిపోతరీఁడు | 180 |
| వ. | తదనంతరంబున. | 181 |
| ఉ. | లేఖులు రెండువంకల బళీబళిశద్దపరంపరల్ మహా | 182 |
| క. | అనవద్యుని దుర్వాసో, మునిఁ గని యేనుంగు డిగక మ్రొక్కక పార్శ్వం | 183 |
| క. | ఆమఘవంతునిరాజ్య, శ్రీమదగర్వంబు చూచి ఘృతధారలఁ బై | 184 |
| క. | నిటలంబునఁ గుటిలభ్రూ, కుటి నటియింపంగ మొగ మిగుర్పఁగ మేనం | 185 |
| సీ. | అనుకంప లేక బ్రాహ్మణుని నమ్మించి గొంతుకఁ గోసిపోయినదోసకారి | 186 |
| శా. | అంతన్ శాన్తి వహించి సస్మితముఖుండై సుప్రతీకక్షమా | 187 |
| వ. | అని వరం బిచ్చి దీవించిన మునికి మ్రొక్కి సుప్రతీకుండు చనియె నని వరాహ | 188 |
| మ. | తటినీనాధగభీర పార్వికసుధాధామప్రభాధామ వా | 189 |
| క. | ప్రాజ్యభుజభుజగసన్నిహి, తజ్యశరానలహుతాహితక్షితిపతిర | 190 |
| తోటకవృత్తము. | కుకురుప్రమదాకురుకుంభకుచా, శకనీలకచాకరచాలితహా | 191 |
గద్యము. ఇది శ్రీమదుమామహేశ్వర ప్రసాదలబ్ధసారసారస్వతాభినంది
నంది సింగయామాత్యపుత్ర మల్లమనీషిమల్ల మలయమారుతాభి
ధాన ఘంటనాగయప్రధానతనయ సింగయకవిపుంగవ
ప్రణీతం బైనశ్రీవరాహపురాణం బనుమహా
ప్రబంధంబున ద్వితీయాశ్వాసము.
