పదబంధ పారిజాతము/చెప్పుకాలు
చెప్పి చూప వశము కాదు
- ఇంత అంత అని వర్ణింప నలవి కాదు.
- "శ్రీకాంతుఁడ నీ మహిమ చెప్పి చూప వశమా!" తాళ్ల. సం. 7. 28.
....చెప్పి చెప్పగ వలె
- ఈ విషయంలో వీరే ముఖ్యులు అనుపట్ల వారి నెవరినో పే రెత్తి - చెప్పి ఇంకొకరిని చెప్పవలెను అను రీతిగా ఉపయోగించే పలుకు బడి.
- "ముని భీతిలో మునిఁగినరాజు నుద్ధరిం, పఁగ మమ్ముఁ జెప్పి చెప్పవలెఁ గాదె." శ్రవ. 2. 80.
- "వ్యాకరణశాస్త్రంలో తాతా రాయుడుశాస్త్రిగారిని చెప్పి ఇం కెవరి నైనా చెప్పాలి." వా.
చెప్పుకాలు
- చెప్పు వేసుకొన్న కాలు. బసవ. 3. 72.
- రూ. చెప్పుగాలు.
చెప్పుకింది తేలు లాగా
- కిమక్కు మనకుండా, చచ్చి నట్టు, అతివిధేయంగా.
- "అత్తగారి పేరు చెబితే చాలు. వీడు చెప్పుకింది తేలులాగా పడి ఉంటాడు." వా.
- చూ. కుక్కిన పేనులాగా.
చెప్పుగాలు
- చెప్పు వేసుకొన్న కాలు.
- "పావన నిర్మాల్యము చెప్పుఁగాలఁ గొని పోవం ద్రోచి." కా. మా. 3. 105.
- చూ. చెప్పుకాలు.
చెప్పుటట్టలు
- చెప్పుల కడుగున నున్న చర్మంరేకులను అట్టలు అంటారు.
- "చెప్పుటట్టలు శోధించి సిగలు విప్పి." ఆము. 7. 14.
- "దళమైన అట్టలు వేసి కుడితే చెప్పులు నాలుగునెల లుంటాయి." వా.
చెప్పుడుమాటలు
- దుర్బోధలు.
- "చెప్పుడు మాటలు విని వాడు చెడి పోయాడు. మనం ఇప్పు డేం చెప్పినా వాడి చెవి కెక్కదు." వా.
చెప్పులలోని కాళ్లు
- ఎప్పుడూ ఒకచోట నిలువని వా రనుపట్ల ఉపయోగించే పలుకుబడి.
- "చెప్పులలోని కా ళ్లనుప్రసిద్ధికి లోనయి యేను బోయితిన్." నానా. 222.
చెప్పుల్లో కాళ్లు పెట్టుకొని
- వెంటనే తిరిగి పోవుటకు సిద్ధంగా ఉండి. తొందరపడుతూ అనుట.
- "నువ్వు ఎప్పుడు వచ్చినా చెప్పుల్లో కాళ్లు పెట్టుకొని వస్తావు. ఒక పూట హాయిగా కబుర్లు చెప్పుకుందా మంటే కుదరడం లేదు." వా.
- "అత నెప్పుడు వచ్చినా చెప్పుల్లో కాళ్లు పెట్టుకొని వస్తాడు. ఏం మాట్లాడతాం? ఏం చేస్తాం?" వా.
చెప్పెడి దేమి?
- చెప్పడాని కే ముంది? ఏం చెప్పగల మిక?
- "చెప్పెడి దేమి లతాంగి...." కళా. 6. 265.
చెమట ఓడ్చు
- శ్రమించు.
- "ఆ పొలం వాడు చెమటోడ్చి సంపాయించాడు." వా.
చెమటకాయలు
- చెమటవలన ఒంటిపై లేచే పొక్కులు.
చెమటకోక
- వేటలో ఉపయోగించే ఒక విధమైన బట్ట.
- "అచటఁ జెమటకోక యమరించి కుడి చేతఁ, గడిఁదిడేగఁ బట్టి." ద్వా. 1. 235.
- ఇదే చేతిగుడ్డ, చేతి రుమాలు అయినా కావచ్చును.
చెమటగొట్టు
- చెమట కంపు కొట్టేవాడు. మోటు.
చెమటచిత్తడి
- విపరీత మైన చెమట.
- 'చిత్తడిజల్లు' లోని చిత్తడి వంటిది.
- "....చెమటచిత్తడిఁ గ్రొత్త చెలువు గాంచిన వళుల్, మొలనూళ్ల కాంతికి బలిమి నొసఁగ." కళా. 1. 147.
చెమట నెత్తురుగ తలచు
- అతి గారాబంతో చూచు. ఒక్కచుక్క చెమట పట్టినా 'అయ్యో మా వానికి ఒక్క చుక్క నెత్తురు పోయెనే' అన్నంత గారాబంతో చూచు - అనుట.
- "చెమట నెత్తురు గాఁగఁ జిత్తమ్మునఁ దలంచి, యర్మిలిఁ బెనుచు మదంబఁ దలఁచి." విక్ర. 6. 59.
- చూ. చెమట నెత్తురు గాగ దలచు.
చెమట నెత్తురు గాగ దలచు.
- అతిప్రేమతో చూచు.
- చెమట పట్టినా రక్తము కారి నట్లుగా తలచుట అతి ప్రేమ సూచకము కదా.
- "నెఱి నాదు చెమట నెత్తురు గాఁగఁ దలఁచెడు, మఱఁది కానలఁ గాడుపఱచె నెట్టు." పద్మపు. 9. 17.
- చూ. చెమట నెత్తురుగ తలచు.
చెమట నెత్తురు గాగ సేవించు
- అతిప్రేమతో చూచు.
- "చెమట నెత్తురు గాఁగ సేవించు మిత్రులును." శృం. శా. 3. 77.
- చూ. చెమట నెత్తురుగ తలచు.
చెమట పట్టు
- చెమ్మటలు పోయు.
- "బాగా చెమట పట్టేదాకా బస్కీలు తీస్తే బలం వస్తుంది." వా. చెమటపాత
- బ్రౌన్.
- చూ. చెమటకోక.
చెమట పోయు
- చూ. చెమట పట్టు.
చెమటియావు
- చిత్రవర్ణము గల గోవు. ఆంధ్ర. భా. ద్వి. 262.
చెమరుకాకి
- బొంతకాకి.
- ద్రోణకాకము. పార్వ. 6. 66.
చెమరుగాయ
- బ్రౌన్.
- చూ. చెమటకాయ.
చెమరు నెత్తురు గాగ దలచు
- అత్యాదరంతో చూచు.
- "...పతియెడ, భక్త్యనురాగ సంభ్రమము లెసఁగ, సమసుఖదు:ఖుఁ డై చెమరు నెత్తురు గాఁగఁ, దలఁచుచు." భార. శాం. 2. 369.
- చూ. చెమట నెత్తురుగా దలచు.
చెమరు నెత్తురు నగు
- రక్తబాంధవ్యము కల.
- "చెమరు నెత్తురు నవు బంధు సమితి గరము, బ్రీతి నఱకాళులకు నఱచేతు లొగ్గ, నునికి యెక్కడ?" నిర్వ. రా. 5. 104.
చెమరుబోతు
- చూ. చెమరుకాకి
చెమ్మ యుఱుకు
- చెమ్మగిల్లు.
- "బహుళ జలప్లవమాన, ద్రుహిణాం డము చెమ్మ యురికి..." మను. 3. 18.
చెయికావలి
- చేదోడు.
- సమయానికి పనికి వచ్చునది. కాశీయా. 31.
- "దూరాభారం పోతున్నావు. పది రూపాయలు చెయి కావలిగా ఉంచుకో." వా.
చెయి గాచు
- అభయ మిచ్చు.
- "పాపాత్మురాలిఁ, జెయి గాచునేరమిం జింతిల్ల వలసె." వర. రా. బా. పు. 96. పంక్తి. 10.
- చూ. చే కాచు.
చెయి చాచు
- అడుగుకొను; కోరు.
- "అ, బ్బిసరుహచిత్రవంశ్యుఁ డొక బిత్తరికై చెయి చాఁచెఁ గామినీ, వ్యసనపరాయణుం డెఱుఁగునా? నిజ గౌరవవైభవోన్నతిన్." సుద. 5. 156.
- "నే నింతకు ముం దెన్నడూ ఒకరి ముందు చెయి చాచి యెఱుగను." వా.
చెయి చేసుకొను
- దండించు; తన్ను.
- "చెయిఁ జేసుకొన్నది సీత నా మీఁద." వర. రా. యు. పు. 40. పంక్తి. 12.
చెయి దప్పి పోవు
- చేయి జాఱిపోవు.
- "ఎసలార మ్రొక్కించి యింపులఁ బొదలె, పురిటిలోఁ జెయి దప్పి పోయిన కొడుకు." ద్విప. కల్యా. పు. 39. చెయి పట్టు
- కాపాడు; పెండ్లాడు. బ్రౌన్.
చెయిపట్టుగా పట్టి యిచ్చు
- పట్టించి యిచ్చు.
- "చెయిపట్టుగా పట్టి నాకు ఒప్పించక." కాశీయా. 107.
చెయి మించు
- తన్ను మించి పోవు.
- "తనకు చెయి మించినట్టిఁడు ధరణి లేని, ఘనుఁడు." చిత్రభా. 2. 107.
- 2. తనవశం దాటి పోవు.
- "చెయి మించిన తరువాత ఏ మనుకునీ ఏం లాభం రా." వా.
చెయి మీఱు
- 1. తన్ను; కొట్టు.
- "మేలముతోడఁ బిల్చి చెయి మీఱెద నంచును వేంకటేశ్వరా." తాళ్ల. శృం. శ.
- 2. వశం దాటి పోవు.
చెయి వ్రేసి హసించు
- చేతులు తట్టి పరిహాసము చేయు.
- "అనుచు నొండొరుఁ జెయి వ్రేసి యపహసింప." ఉ. హరి. 4. 161.
చెయ్యి కాల్చుకొను
- సొంతగా వంట చేసుకొను.
- "మా ఆవిడ పుట్టింటికి వెళ్లడంతో నేనే చెయ్యి కాల్చుకో వలసి వస్తూ ఉంది." వా.
- రూ. చెయి కాల్చుకొను.
- చూ. చేయి కాల్చుకొను.
చెయ్యి చూచు
- హస్తరేఖలను పరీక్షించి భవిష్యత్తు చెప్పు.
- "నాకు చాలా డబ్బు వస్తుందని వాడు చెయ్యి చూచి చెప్పాడు."
చెయ్యిచ్చు
- ఆసరా యిచ్చు.
- చూ. చే యిచ్చు.
చెయ్యి తడి చేయు
- లంచ మిచ్చు.
- "ఆ గుమాస్తా చెయ్యి తడి చేస్తేనే కానీ, ఆ కాగితం బయట పడేటట్టు లేదు." వా.
చెయ్యి తడి యగు
- లంచము దొరకు. కొత్త. 188.
చెయ్యి తిరిగిన
- ఆరితేరిన.
- "వాడు కవిత్వంలో బాగా చెయ్యి తిరిగినవాడు." వా.
- రూ. చేయి తిరిగిన.
చెయ్యి విదిలించని
- ఏదో కొంతయినా యివ్వని; అతిలుబ్ధు డైన.
- "అతను అంత ఆస్తి ఉన్నా ఎవ రడిగినా యింత చెయ్యి విదిలించనివాడు." వా.
చెయ్యి విప్పుకొలుపు
- నమస్కారం.
చెయ్యి వూరికే లేదు
- ఏదో పనిమీదున్నాను అనుట. కొత్త. 37. చె య్యీడు
- రెండుమూర లున్న బట్ట.
చెయ్యెత్తి చూపు
- తప్పు పట్టు.
- "అమరులు మమ్ముఁ, జెయ్యెత్తి చూప నొచ్చిన నోరఁ బలుక, నేరుతురొ." వర. రా. యు. పు. 249. పంక్తి. 16.
చె య్యొగ్గు
- అంజలించు, ప్రార్థించు.
- "చేకొని నీవే మన్నించఁ జెయ్యొగ్గేఁ గాని." తాళ్ల. సం. 10. 2.
చెరకుపన్నిద మాడుతెఱగున
- పందాలు వేసుకొని చెఱకును నఱకినట్లు.
- "చెఱకు పన్నిద మాడు తెఱఁగున గొడ్డండ్ల, నడుములు రెండుగా నఱికి నఱికి." కవిక. 2. 169.
చెరగున ముడి వేసుకొను
- వశవర్తినిగా చేసుకొను. బాల. 184.
చెరచెర
- త్వరగా, శీఘ్రంగా.
- "చెర చెరా నడిస్తే గానీ మనం వేళకు వెళ్ళ లేము." వా.
చెరపనచేట
- వెధవ. కుక్కు. 40.
- చూ. చెఱపనచేట.
చెరలాట లాడు
- చెరలాడు, సరస మాడు.
- "చిలుకలు పిల్లులు చెరలాట లాడు." వా.
చెరలాడు
- 1. సరస మాడు; ఆడుకొను.
- "మత్తిల్లు వ్యాఘ్రడింభములతోఁ జెరలాడు." రుక్మాం. 3. 104.
- 2. జీరాడు.
- "చెక్కుటద్దములపైఁ జెరలాడునప్పుడు, కస్తూరికాపత్రకములఁబోలె." శృం. నైష. 6. 103.
చెరలు కొట్టు
- బుసకొట్టు, ఉత్సాహంతో చెలరేగు. శ్రీరం. 2. 295.
చెరవు వెట్టు
- బలి చేయు, నఱకు.
- "అని గొఱియలఁ జెరవు వెట్టి." సింహ. 1. 189.
చెర వెట్టుకొను
- చెఱ పట్టు.
చెరువుకోడి '*నీటికోడి. హంస. 3. 12. చెర్లాట మాడు
- సరసము లాడు.
- 'పిల్లికి చెలగాటం ఎలుకకు ప్రాణసంకటం.' ఇక్కడ చెలగాటమే చెర్లాటం.
- "చెర్లాట మాడు మోహము, లేర్లయి వర్తిల్ల." పాండు. 3. 63.
చెర్లు గట్టు
- చెరలు గొట్టు, చెర గొట్టు మారిన రూపం. బుస కొట్టుచు, కోపంతో చీదరించుకొనుచు అని కూడ. నేటికీ వాడుకలో 'మహా చెర కొడుతున్నాడే' అంటారు దక్షిణసీమలో.
- "ప్రవాహోదకంబుల దరి జెర్లు గట్టి యాడంగ." పండితా. ద్వితీ. మహి. పుట. 155.
- "క్రొన్ననమునికోలఁ గదల్చినం గెరలి చెరలు కొట్టుచు మన్నులపైఁ బాఱు చిలుకవారువంబుల...." శ్రీరం. 2. 295.
- "ఇక్కడ జెర్లు గట్టి, కొనియాడునట్టి యెక్కుడుముద్దుపట్టి, గొనిపోయె పుత్రు గ్రక్కునఁ బట్టి మొసలి." పండి. మహిమ. ద్వితీయ. పుట. 164.
- అదే. ద్వితీ. 166.
- చూ. చెరలుకొట్టు.
చెఱకడము
- బెల్లము.
చెఱకున పం డొదవినట్లు
- చెఱకే మధురము. దానికి పండే పుడితే ఇం కెంత మధురముగా ఉండునో అనుటపై వచ్చినపలుకుబడి.
- ఇలాంటిదే 'బంగారానికి తావి అబ్బు.'
- చెఱకునకు పం డ్లుండక పోవుట ప్రసిద్ధము.
- "అఱువదినాలుగు విద్యల, నెఱవాది త్రికాలవేది నీ వీ చిలుకన్, నెఱపుగఁ జేపట్టిన నది, చెఱకునఁ బం డొదవినట్లు చిరకీర్తినిధీ!" విక్ర. 7. 20.
చెఱకుల పందెము
- చూ. చెఱకుపందెము.
చెఱకు పండినపండు
- అసంభవము. తాళ్ల. సం. 12. 75.
చెఱకుపండు
- అసంభవము.
- కుందేటికొమ్ము వంటిది.
- "అక్కటా!, చెఱకునఁ బండు పండిన భుజింప దలంపమి గాక ప్రాయపుం, దెఱవలతోడ..." రాజగో. 1. 100.
చెఱకుపందెము
- చెఱకుగడలను నఱుకుటలో ప్రావీణ్యం చూపుతూ వేసుకునే పందెం.
- "పికిలిపిట్టలఁ గొట్లాటఁ బెట్టి చూచు, దిట్టతనమునఁ జెఱకుపందెంబు లాడు." కువల. 5. 9.
చెఱకుపాలు
- చెఱకురసం.
చెఱగున ముడుచుకొను
- కొంగున కట్టుకొను.
- ఏదైనా డబ్బును కొంగులో ముడి వేసుకోవడం నేటికీ చాలా చోట్ల అలవాటులో ఉన్నదే.
- "చెఱంగున ముడుచుకొని." హర. 1. 19.
చెఱగు పెనచు
- స్త్రీలు సిగ్గూ, తత్తరపాటూ మొదలయినవి కలిగినప్పుడు పైటచెఱగును వేలికి చుట్టుకొని నులిపెట్టుట అలవాటు. దానిపై వచ్చిన పలుకుబడి.
- "తన చేతి చెఱఁగు బిగియన్, బెనఁచుచుఁ దల వాంచి నగవు బెరయఁగఁ బలికెన్." మను. 3. 106.
చెఱగు మాయు
- ము ట్టగు; బహిష్ఠు అగు.
- "చెఱఁగు మాసిన మూనాళ్లు సిగ్గుతోడఁ, బతి విలోకనమార్గంబు పరిహరించి." కాశీ. 2. 72.
- "చెఱగు మాసిన నాల్నాళ్లు జరుగ నిచ్చి, స్నాన మొనరించి ధౌత వస్త్రంబు గట్టి." సానందో. 3. 53.
- "చెఱగు మాసె నేమి సేతురా, దఱి జేర నీయ వీలు కాదు." క్షేత్రయ్య.
చెఱగొను
- చెఱపట్టు, బంధించు.
- "నన్నుఁ జెఱగొని గంధర్వనాయకుండు." భార. అర. 6. 9.
చెఱచెఱ లాడు
- కోపంతో మండిపడు.
- "ఏమిటో పొద్దున్నుంచీ మహా చెఱ చెఱ లాడుతున్నావే?" వా.
చెఱ దెచ్చు
- బందీగా పట్టుకొని వచ్చు.
- "తొల్లి చెఱ దెచ్చిన వారిఁ బదాఱువేల ధా,త్రీజనమాన్యలన్." భాగ. 10. ఉ. 206.
చెఱపట్టు
- బందీగా చేయు.
- "శతమన్యుఁ జెఱపట్టఁ జాలిరే పరవార, లని." ఉత్త. రా. 5. 6.
చెఱపనచేట
- తిట్టు. నాశకారి అనుట.
- "పఱతెంచితి రెం డిండ్లకుఁ, జెఱపనచేట వయి తేమి చేసెడి దనుచున్." జైమి. 4. 69.
- చూ. చెరపనచేట.
చెఱపోవు
- పట్టుబడి పోవు, బందీ యగు.
- "సైంధవుచేతం బాంచాలి చెఱపోయె నని పలుకుచు..." భార. అర. 6. 196.
చెఱ యిచ్చు
- స్త్రీలను బానిసలుగా నిచ్చు.
- "దండుగ లిచ్చి వేల గొని దానిపయిం జెఱ లిచ్చుకన్న నిం, దుండగ నిచ్చెఁ గాక దనుజోత్తముఁ డల్గినఁ జంపఁ బెద్దయే?" కుమా. 10. 163.
చెఱ లిచ్చు
- బందీలనుగా ఇచ్చు.
- "సురపతి వచ్చి నా శరణుఁ జొచ్చి తగం జెఱ లిచ్చి యున్న నేఁ, గరుణము వుట్ట." కుమా. 10. 139.
చెఱలు
- బందీలు.
- "పరుల చెఱలు వృత్తులు నర్థంబులు మగుడ నిచ్చి." కుమా. 10. 194.
చెఱలు గొను
- చెఱ పట్టు.
- "పుణ్యస్త్రీలఁ జెఱలు గొనిరి." విష్ణు. 2. 123. చెఱలు చూఱలు పుట్టు శని
- బందీ గొనుటలు, దోపిడీలు దాపురించిన దుష్కాలము.
- "చెఱలు చూఱలుఁ బుట్టు శని మానుపు మటన్న, వెస నదే మఱియుఁ గావించె దీవు." సింహాద్రినా. శ. 45.
చెఱలు దెచ్చు
- చెఱపట్టి తెచ్చు. హరి. ఉ. 4. 45.
చెఱలు పట్టు
- చెఱ పట్టు, బందీలుగా పట్టుకొను. సమీర. 1. 150.
చెఱవడు
- బందీ అగు.
- "ఖలుచేఁ జెఱవడి భీతిం, గలఁగెడు సీతఁ గని." భాస్క. ఆర. 2. 163.
చెఱసాల
- బందిఖానా.
చెఱి ఒకటి
- చెఱి సగము, తలా ఒకటి.
- ఒక్కొక్కరూ ఒక్కొక్క సగం, ఒక్కొక్క వేయి అనుటలో - చెఱి సగం, చెఱి వేయి అనడం వాడుక.
చెఱి సహాయ స్వాహా
- వాళ్లిద్దరూ కలిసి దానిని అపహరించిరి అనుపట్ల ఉపయోగిస్తారు.
- చెఱిసగం కాజేశా రనుట.
- "ఆ మామగారి ఆస్తిని కాస్తా, ఆ యిద్దరు అల్లుళ్లూ చెఱి సహాయ స్వాహా చేశారు." వా.
చెఱుపరి
- చెఱుచువాడు. చంద్రా. 5. 108.
చెఱువుకట్ట తెగిన బిరుసుతో
- చెఱువుకట్ట తెగినట్లు. అతి వేగముగా - పెద్ద ఉరవడితో.
- చెఱువుకట్ట తెగినప్పుడు నీళ్లు మహావేగంతో ముంచుకు రావడంపై వచ్చిన పలుకుబడి.
- "అతని వింట వెడలు నమ్ముల వేగవై, చిత్రి యేమి చెప్పఁ ? జేవలసిన, మురువు బిరుసుఁ గ్రోవి ముట్టించిన తెఱంగుఁ, జెఱువుకట్ట తెగినబిరుసుఁ దోఁచె." కళా. 8. 127.
చెఱువుపా లగు
- చెఱువున కాహుతి అగు, గంగపా లగు వంటిది. బస. 6. 165 పుట.
చెఱువు విడిచి కాలువ పొగడు
- పెద్దదానిని వదలి చిన్న దానిని స్తోత్రము చేయు.
- "అనుటయు హంసుఁడు గమగమఁ, గనలి మదిం జెఱువు విడిచి కాలువఁ బొగడం, జను నే వీనికి నని యి, ట్లను." ఉ. హరి. 4. 186.
చెలదితెర
- సాలెపట్టు.
- "నెలపూఁదాలుపు మన పూ,జలు మెచ్చునె యని మదిన్ విచారింపకు చీ,కిలిమాకిలిగా నల్లిన, చెలఁదితెఱల్ సూచి సంతసించుట లేదే." సారం. 1. 15.
చెలదినేత
- అశాశ్వతము.
- సాలెపురుగు నేసిన నేత ఒక్క నిమిషంలో గాలి కెగిరి పోతుంది.
- "ఊఁతనీరు చెలఁదినేత మూటాయిటి, దూదియెండపసుపు దొఱ్ఱియక్క,రంబు మేను." ఆము. 6. 62.
చెలదిపుర్వు
- సాలెపురుగు. కళా. 3. 83.
చెలరేగు
- విజృంభించి, ఉల్లాసంతో ఉప్పొంగు.
- "అనుచుఁ జెలరేఁగి మంత్రులు, గొని యాడుచు నుండిరి." సా. 1. 32.
- ఇలాంటి భావచ్ఛాయలలో కొన్ని మార్పులతోనూ ప్రయుక్త మవుతుంది.
చెలామణి అగు
- 1. నాణ్యములు చెల్లుబడి అగు.
- 2. తద్వారా మాట ఇత్యాదులు చెల్లుబడి అగు.
- "అతనిమాట ఆ ప్రాంతంలో బాగా చెలామణి అవుతుంది." వా.
చెలిక త్తియ
- చెలి, స్నేహితురాలు.
చెలికత్తె
- చూ. చెలిక త్తియ.
చెలికపట్టు
- చేను.
- "సారంగంబుల ఖురళికారంగంబులనన్ గనుపట్టుచెలికపట్టులును." మను. 4. 37.
చెలికారము
- స్నేహం.
- "ఆబ్ధితోఁ జెలికారమంది మైనాకంబు, రచియించె నిజపక్షరక్షణంబు." సాంబో. 1. 134.
చెలిమరి
- మిత్రము.
చెలిమిక త్తియ
- చెలిమికత్తె.
చెలిమికత్తె
- చూ. చెలిక త్తె.
చెలిమికాడు
- చెలికాడు.
చెలిమిచెలువ
- చెలికత్తె. కృష్ణ. 4. 49.
చెలిమివాడు
- చెలికాడు, వలపుకాడు.
- "బలిమి వాసవు బెట్టు నులిమి వాకిటఁ బెట్టు, కలిమివాలుగకంటి చెలిమి వాని." చంద్రా. 1. 84. చెలియలికట్ట
- సముద్రతీరము, వేల. కవిక. 2. 146.
చెలువారు
- ఒప్పు.
- "గోడలఁ జెలువారఁ గృష్ణలీలలు లిఖించి." రుక్మాం. 1. 118.
చెలువు మిగులు
- ఒప్పు; అందము అతిశయించు.
- "కలిగి కంసవైరి కన్నుల పండు వై, చెలువు మిగిలె." ఉ. హరి. 2. 109.
- "మహనీయ కురువింద మాణిక్య కాంతుల, చేతఁ బల్లవిత మై చెలువు మీఱ." కళా. 2. 10.
చెల్ల గట్టు
- చెల్లించు.
- "ఈ రూపాయలు తీసుకొని పోయి ఆ బాకీకి చెల్లగట్టి రా." వా.
- పత్రంలో జమను రాసుకొనుటకు కూడా 'చెల్లు' రాసుకొనుట అంటారు.
- "ఈ రూపాయలను నీ బాకీకింద 'చెల్లు' వేసుకో." వా.
- "ఆ రోజుతో 'చెల్లు' . మళ్లీ వాడీప్రక్క తిరిగి చూచి ఉంటే ఒట్టు." వా.
- ఇక్కడ ఇదే ఆఖరు. తర్వాత రాలేదు అని అర్థం.
- చూ. చెల్లుచీటి.
చెల్లచెద రగు
- చెల్లాచెద రై పోవు.
- "అరయ దెస లేక నీ ధనం బడవిలోనఁ, జెల్లచెద రయ్యె." హరి. పూ. 7. 39.
చెల్ల దిరుగు
- పూర్తిగా తిరుగు.
- చెడ దిరుగు అన్న మాటే నేడు విన వస్తుంది.
- "పుడమి యెల్లం జెల్లం దిరిగి యలబ్ధ మనోరథుం డై యుండి..." శుక. 2. 160.
చెల్లని
- కాని పోని.
- "చెల్లనిపూనిక లవి నెఱప నేల?" సింహా. 6. 56.
చెల్లనికాసు
- పనికి రానిది, మారకం లేనిది.
- "కల్లగు జ్ఞానం బేలా, చెల్లనికా సెచట నైనఁ జెల్లనికాసే." సంపంగిమన్న. శ. 36.
చెల్ల పిళ్లలు
- ముద్దుబిడ్డలు.
- సెల్వం - (తమి) అంద మని అర్థము. పిళ్ళ - (తమి) సంతానము.
- "తల్లిదండ్రులు గలవారు తమ లేము లెఱుఁగక, చెల్లపిళ్ల లై యాటలఁ జెందినయట్టు." తాళ్ల. సం. 8. 54.
చెల్ల బెట్టు
- వదలి వేయు.
- "విషనిభంబు లైనవిషయాభిలాషంబు, లెల్లఁ జెల్లఁబెట్టి..." పాండు. 5. 208.
చెల్లబో....!
- ప్రశంసాద్యర్థాదులలో ఉపస్కారకం.
- 1. ప్రశంసలో.
- "చెల్లంబో యితనికరుణ..." భార. అశ్వ. 4.
- 2. సంతాపార్థంలో.
- "దీనికిఁ జెల్లంబో యిట్టి మగడు సేకుఱె ననఁగన్." భోజ. 5. 326.
- 3. ఆక్షేపార్థంలో.
- "రాజసూయకర్త బ్రహ్మదత్తుఁ డట్టె, రభస మెసఁగ హం సడిభకు లట్టె, చేయఁ బనుచువారు చెల్లఁబో...." ఉత్త. హరి. 4. 154.
చెల్ల రా!
- ఉపస్కారకపదం.
చెల్ల రె!
- చెల్ల రా.
చెల్ల రే !
- చెల్ల రె.
చెల్ల విడుచు
- తెగ విడుచు, స్వేచ్ఛగా అడ్డు విడిచి పెట్టు.
- "ఆతఁ డిల్లాలిపై మోహ మతిశయిల్లఁ, బెల్లుగాఁ జెల్లవిడిచి వర్తిల్లుకతన." శుక. 2. 203.
చెల్లాకు చెద రగు
- చెల్లాచెదరు లగు.
- "చెల్లాకుం జెద రైనసైన్యసమితిం జే సాఁచి రావించి." రంగా. 3. 68.
చెల్లాకు చెదరు చేయు
- చెల్లాచెదరు చేయు.
- "చెల్లాకుం జెదరు చేతు శీఘ్రమె వానిన్." రంగ. 2. 247.
చెల్లాచెద రగు
- చెదరి పోవు.
- "లావు చాలించి చెల్లాచెద రైరి సా, రణులు గుహ్యకులు తురంగ ముఖులు." వరాహ. 3. 50.
- "పోలీసులు వచ్చేసరికి జన మంతా చెల్లా చెద రై పోయారు." వా.
చెల్లింప గను
- ముగింప గలుగు.
- "నెలకొని రఘురామ నీ ప్రసాదమున, కలఁగక చెల్లింపఁ గంటి నీ క్రతువు." రంగ. రా. బాల. పు. 36. పం. 2.
చెల్లి పోవు
- 1. చనిపోవు, దాటిపోవు.
- "మేది నీతనయ, చెల్లి పోవుటయును జెప్ప నేర్పరివి." వర. రా. అర. పు. 218. పం. 24.
- 2. తీరిపోవు.
- "ఈ పదిరూపాయలతో నీ బాకీ పూర్తిగా చెల్లిపోయింది." వా.
- 3. ఖర్చు అగు. మాటా. 75.
చెల్లుచీటి
- బాకీ యెంతో కొంత చెల్లించి నప్పుడు ఆ చెల్లును గుర్తు వేసుకొని వ్రాసియిచ్చు రసీదు.
చెల్లుచీటి యిచ్చు
- వదలి వేయు.
- "క్షితినాథుచే సొమ్ము చెల్లించి నందులకు...నితని కిప్పింపు డిట చెల్లుచీటి." ద్విప. పరమ. 6. 480. చెల్లుబడి అగు
- మాట సాగు.
- తద్వారా వచ్చిన ధీమా. ఈ 'చెల్లు' నాణ్యాల మారకం పై వచ్చినది.
- ఏదైనా నాణెం చెల్లుతుం దంటే అది మారకంలో ఉన్న దనుట. అనగా దానికి విలువ ఉన్న దనే కదా!
- "తన యత్యధికం బగురూపసంపదం, జెలువుఁడు కైవసం బనుచుఁ జెల్లుఁబడిం బచరించి పల్కె." కళా. 1. 173.
- "ఆ జిల్లాలో ఆయన మాట బాగా చెల్లుబడి అవుతుంది." వా.
- "ఆ అధికారిదగ్గఱ ఆ కార్యదర్శి మాటకు చెల్లుబడి ఉంది." వా.
చెల్లుబడి వాడు
- మాట చెల్లువాడు, ప్రసిద్ధుడు.
- "ఎ,వ్వాఁడును నింత చెల్లుబడివాఁడు నరేశ్వర! లంకలోపలన్, లేఁడు." భాస్క. యుద్ధ. 747.
చెల్లెలికట్ట
- హద్దు.
- ఆపుదల చేయున దనుట.
- తీరము అని వాచ్యార్థము.
- "చింతామహాంబురాశికిని జెల్లెలికట్ట." విప్ర. 1. 84.
- చూ. చెలియలికట్ట.
చెవాకు
- చెవి ఆకు. ముత్తైదువకు ముఖ్య మైన అయిదింటిలో ఒకటి. శృం. శకుం. 4. 78.
చెవికి చవి యగు
- కర్ణ పర్వ మగు; విన నిం పగు.
- "వివిధ క్షేత్రచరిత్రలు....చెవికిం జవి యొసఁగెనే." పాండు. 1. 151.
చెవికి చే దగు
- వినుట కప్రియ మగు.
- "కావునఁ జెవికిం జేఁ దగు, నీ వాక్యము వినఁగ జాలితేని నిహపర, శ్రీవిభవములకు...." భార. ఉద్యో. 2. 94.
చెవికి తియ్యముగా పల్కు
- మధురముగా మాట్లాడు.
- "కర మిద్దేవు కపోల ఫాల చిబుక గ్రైవేయసంక్రీడకుం, దిరుగం జేయుచు నొయ్య నొయ్యఁ జెవికిం దియ్యంబుగాఁ బల్కుచున్." ఉ. హరి. 1. 128.
చెవికి వేడిగ పల్కు
- మనసు నొవ్వ బలుకు.
- "ఇ ట్లురు లెవ రొడ్డిరో, వింత యటన్న నీ చెవికి వేఁడిగఁ బల్కుపికాళిఁ బట్టి శి,క్షింతు నటంచు." ప్రభా. 3. 132.
చెవి కెక్కు
- గ్రహింపు కలుగు. నచ్చు, మనసు కెక్కు.
- "మనం ఏం చెప్పినా వాడికి చెవి కెక్కదు - పెండ్లాం చెప్తే గానీ." వా.
చెవి కొఱికి పుల్లింగాలు పెట్టు
- ఒకరిపై రహస్యంగా ఏవేవో చెప్పి ద్వేషము కలిగించు.
- "వాడి కేం ? ఏదో తినడానికి ఉంది. వాడిదగ్గఱా వీడి దగ్గఱా చేరి చెవి కొఱికి పుల్లింగాలు పెట్టడమే పని." వా.
చెవి కొఱుకు
- రహస్యము చెప్పు.
- "గుట్టిడక సెట్టితోఁ జెవి కొఱికి కొఱికి, సరవితోఁ దనకేలికిసానివారి." బహులా. 5. 76.
- "ఏమిటో వాళ్ళిద్దరూ నన్ను చూచి అలా తిరిగారు. వీడు వాడి చెవి కొఱికాడు." వా.
చెవి కోసుకొను
- అత్యాసక్తిని చూపు.
- "వాడు కథ లంటే చెవి కోసుకుంటాడు." వా.
చెవి గూబ లదరు
- బాగా దెబ్బ తగులు.
- "చెవిగూబ లదిరేట్టు కొట్టాడు." వా.
చెవి గోసిన మేక వలె
- మేమే అని అఱచు.
- శ్రావ్యంగా లేని పాటలు పద్యాలు మొదలగువాని విషయంలో ఉపయోగించే పలుకుబడి.
- "చెవి గోసినమేకలపోల్కిఁ జాల." గుంటూ. ఉత్త. 32.
- "చెవి గోసిన మేకలాగా అరుస్తున్నాడు." వా.
చెవిచెంత జేర్చు
- విను, ఆదరముగా చూచు.
- "శివచింత చెవిచెంతఁ జేర్ప నతఁడు." జైమి. 1. 86.
చెవి చెక్కు నెఱుగకుండ చెప్పు
- అతి రహస్యముగా చెప్పు.
- "చెప్పెద మొకబుద్ధి చెవియుఁ జెక్కు నెఱుంగ,కుండఁ బైతృక మైనయొడమి గలది." భోజ. 6. 144.
చెవిచొరు పాము
- కర్ణజలూక. శ. ర.
చెవి జెందు
- వినబడు.
- "చెవిఁ జెందె వధూమృదుగీతవాదముల్." భోజ. 5.
చెవిటికి పట్టిన సంకు
- వ్యర్థము.
- "...అ,క్కట విఫలము గాదే? యె,చ్చటఁ జెవిటికిఁ బట్టినట్టి సంకును బోలెన్." కళా. 2. 96.
- రూ. చెవిటికి శం కూదినట్లు.
చెవిటి పంచాయితీ
- అసలు సంగతి తెలియక చెప్పు తీర్పు.
- "వాడికి సంగతు లేవీ తెలియవు. అనవసరంగా వాడిదగ్గరికి వెడితే ఏదో చెవిటి పంచాయతీ చెబుతాడు. ఏం ప్రయోజనం?" వా.
- చెవిటి గొల్లవాడు, దారిన పొయ్యే చెవిటి, చెవిటి రాజు కలిసిన కథద్వారా వచ్చినది.
చెవిటి మాలోకం
- చెవిటి.
- "మనం ఏ మంటే నేం? పాపం ! ఆమె కేం తెలుస్తుంది? చెవిటి మాలోకం." వా చెవిదండ పల్కు
- రహస్యముగా చెప్పు.
- "తాం,బూలము తావి భుగ్గు రని ముంచుకొనం జెవిదండఁ బల్కినన్." కళా. 4. 113.
- "గో,త్రావిభుఁ డొయ్యఁ బల్కెఁ జెవిదండఁ బెనంగఁ దలంకె నింతయున్." కళా. 7. 154.
- చూ. చెవిలో చెప్పు.
చెవిదాకా వచ్చు
- ఎఱుకకు వచ్చు.
- "ఆ విష్యం యింకా నా చెవిదాకా రాలేదు." వా.
చెవి దార్చు
- చెవి యొగ్గు.
- "చెవి దార్చి విని చీమ చిటుకన్న నొకసారి, సెలవి వెంపఱలాడుఁ జిట్ట లెల్ల." మను. 4. 17.
చెవి దేలగిల నిచ్చు
- చెవి వాలవేయు.
- "కనుఁగొని త మ్మతండు కడకంటను జూడక యొక్క చీరికిం,గొనక వచో విలాసములకుం జెవి దేలఁగిలంగ నీక." విప్ర. 2. 70.
చెవి దోరగట్ట జెప్పు
- చెవి నిల్లు కట్టుకొని పోరు.
- "జూదపుసిరి మేలు గా దని చెవి దోర, గట్టఁ జెప్పిన క్షత్తఁ గిట్టి విడిచె." శ్రీకృష్ణభారతం. ఉద్యో. 1. 402.
చెవి దోర పెట్టు
- చెవి యొగ్గు.
- ".....వినియెను చెవి దోరపెట్టె నాఁగ, నాలకించెను వినె నాలించె ననఁగను." ఆంధ్రభా. 3. 119.
చెవి నాను
- 1. చెవి యొగ్గు.
- "తన మాట చెవి నాని తా నట్ల సేయుదు, ననెడి." వర. రా. కిష్కి. పు. 492. పంక్తి. 15.
- 2. చెవి పెట్టుకొను.
- "మం,దర బుద్ధి చెవి నాని దాని నీక్షించి." వర. రా. అయో. పు. 270. పంక్తి. 24.
చెవి నిడు
- విను.
- "వెడ వెడ యప్పలుకులు చెవి నిడి." భార. శాంతి. 1. 56.
చెవిని పడు
- ఎఱుకకు వచ్చు.
- "ఈ విషయం వాడి చెవిని పడిన ట్టా యెనా కొంప లంటుకుంటాయి." వా.
చెవిని పెట్టకుండు
- మాట వినక పోవు.
- "వా డెన్ని చెప్పినా చెవిని పెట్టడం లేదు." వా.
చెవి నిల్లు గట్టుక చెప్పు
- నిరంతరం బోధ చేయు.
- "ఒరుదులగా వచ్చి యొడి మరుంగు పడంగఁ, జెవి నిల్లు గట్టుక చెప్ప రేని." విప్ర. 5. 40.
చెవి నిల్లు గట్టుక పోరు
- చూ. చెవి నిల్లు గట్టుక చెప్పు.
చెవి నులుము
- శిక్షించు.
- "ఆ పిల్లను చెవి నులిమి కూర్చో పెడితే తప్ప వాళ్లంతట వాళ్లు చదువు కుంటారా?" వా. చెవి పట్టి తెచ్చు
- బలాత్కారముగా లాగుకొని వచ్చు.
- "కలగుండు వడఁ జెండు కరి నైనఁ జెవి పట్టి, బలిమి మైఁ దెత్తు నీ పాద మాన." మను. 4. 34.
- వాడుకలో -
- "వాణ్ణి చెవి పట్టుకొని లాక్కొని రా." వా.
చెవి పెట్టు
- విను.
- "కట్టఁడు యోగ్యశాటిఁ బొడకట్టఁడు రాచనగళ్లకుం జెవిం, బెట్టఁడు కీర్తి...." బహు. 5. 6.
- చూ. చెవి బెట్టు.
చెవిపోగులు
- అంటుజోళ్లు.
చెవి బడు
- వినబడు.
- "ఏ పలుకుం జెవిం బడఁగ నీక పెనంగుచు మోము దవ్వుగాఁ, జూపుచు." కళా. 7. 157.
- "అనుకలకలంబు చెవిఁ బడ." కువల. 4. 128.
చెవి బెట్టు
- విను. బహు. 5. 6.
- రూ. చెవిపెట్టు.
చెవి మెలివేసి
- శిక్షించి, బలవంత పెట్టి.
- "ఆవిడ ఎలాగో వాణ్ణి చెవి మెలివేసి తాను చెప్పినపని చేయించుకుంటుంది." వా.
చెవియాకు
- చెవికమ్మ.
- తొలిరోజులలో తాటాకు చుట్టి పెట్టుకునేవారు. అందువల్ల ఏర్పడినదే కమ్మ అను మాట కూడా.
- పండితా. ప్రథ. దీక్షా. పుట. 215.
- చూ. చెవ్వాకు.
చెవి యొగ్గు
- విను, అవధానంతో విను.
- చూ. చెవి యొడ్డు.
చెవి యొడ్డు
- చెవి యొగ్గు.
- "చెవి యొడ్డి వినంగఁ దగదు." కాశీ. 6. 286.
చెవిలో చెప్పు
- రహస్యముగా చెప్పు.
- "శా,లీనుఁడు సుగాత్రి దనపై నొరగ వంచి చెవి,లో నొకటి యే మనుచునో నగుచుఁ జెప్పన్." కళా. 4. 50.
చెవిలో నూదు
- రహస్యముగా దుర్బోధలు చేయు.
- "ఆ పెళ్లాం కాస్తా చెవిలో ఊదే సరికి అన్నతో భాగపరిష్కా రానికి వాడు తగాదా పెట్టుకొన్నాడు." వా.
చెవిలో వేయు
- రహస్యముగా తెలియజేయు.
- "ఎలాగో యీ సంగతి వాడి చెవిలో వేసి రా, తరవాత సంగతి నేను చెప్తాను." వా.