పదబంధ పారిజాతము/చూఱవట్టు
చూఱకాడు
- కొల్లగొనువాడు.
చూఱకారుడు
- కొల్ల గొన్నవాడు.
చూఱకొను
- కొల్లగొట్టు.
చూఱకోలు
- కొల్లగొనుట.
చూఱకోలు గొను
- చూఱ గొను.
- "నా చిత్తము చూఱకోలు గొన రాగ వ్యక్తి పుట్టించెనే." దశ. 3. 63.
చూఱ గైకొను
- చూఱగొను.
చూఱగొను
- కొల్లగొను.
చూఱ దెచ్చు
- కొల్ల గొట్టి తెచ్చు.
- "కొట్టి సప్తాంగమున జూఱ దెచ్చెద." భార. విరా. 3. 199.
చూఱపట్టు
- చూఱకొను.
- "చెన్నలర మనోభవుండు విశిఖాహతి మానము చూఱపట్టె." శృంగా. శాకుం. 2. 156.
చూఱ పుచ్చు
- చూఱ గొను, నశింప జేయు.
- "చెఱకువిల్తునిఁ జూఱఁ బుచ్చిన దై." భీమ. 4. 123.
చూఱ పోను !
- దొంగ లెత్తుకొని పోను!
- "చూడరే శివభక్తి చూఱ వోను!" కా. మా. 4. 35.
- వాడుకలో -
- "నీ ఆట దొంగలు దోల ! అన్నానికి అయినా రండి రా." వా.
- చూఱపోవుట దొంగలు దోచుటయే. దొంగలు దోల అనేదే నేటి వాడుకలో ఉన్నది.
చూఱపోవు
- కొల్లబోవు.
చూఱ యిచ్చు
- ఇష్టం వచ్చినట్టు అనుభవించుకో నిచ్చు.
చూఱలాడు
- కొల్లలాడు. హర. 5. 53.
చూఱ లిచ్చు
- చూ. చూఱ యిచ్చు.
చూఱలు కొను
- చూ. చూఱకొను.
చూఱలు పట్టు
- చూ. చూఱపట్టు.
చూఱలు వట్టు
- చూఱపట్టు.
చూఱలు వుచ్చు
- చూఱపుచ్చు.
చూఱలు సేయు
- చూఱ యిచ్చు.
చూఱ లొసగు
- దోచి యిచ్చు.
- "పమ్మినబాళి నంటి యెలప్రాయము చూఱ లొసంగె వానికిన్." శుక. 2. 556.
చూఱవట్టు
- చూఱపట్టు.
చూఱ విడుచు
- వదలి వేయు, ఎవరికో అప్పగించు.
చూఱ వుచ్చు.
- కొల్ల వుచ్చు.
- దొంగలకు అప్పగించు. దొంగలకు కాక పోయినా సరే పరిపూర్తిగా వదలివేయు అని కూడా వాడుకలోనికి వచ్చినది.
- "తన బండారువు నూఱవుచ్చె నొకొ కందర్పుండు." కుమా. 10. 32.
చూఱవోవు
- కొల్లబోవు, నశించి పోవు.
చూఱాడు
- అపహరించు.
చూలాలితనము
- గర్భిణీత్వం. భాగ. 8. 502.
చూలుకొను
- గర్భ మగు. కాశీ. 4. 60.
చూలు చేయు
- గర్భము చేయు.
- "తారకావల్లభుండు, చూలు చేసిన వాఁ డంచు సూక్ష్మఫణితి." కాళ. 4. 229.
చూలువడు
- గర్భముతో నుండు. శ. ర.
చెంగ గొట్టు
- ఓడించు.
- "సింగపు గుంపులఁ జెంగగొట్టిన వాఁడు." భాను. 2. 209.
చెంగ గొను
- దాటు; జయించు.
- "లంకాప్రాకారంబు చెంగ గొని." భాస్క. యుద్ధ. 910.
చెంగలి గొను
- చెంగలించు, ఎక్కు వగు. చెంగు చెంగున దాటుటలో వలె ధ్వన్యనుకరణ మై వచ్చి ఉంటుంది.
- "చెరలాడు చెయ్వులు సెంగలి గొనఁగ." పండితా. ద్వితీ. మహి. పుట. 133.
- చెంగలించు తప్ప, చెంగలి గొను కోశములలోనికి ఎక్క లేదు.
చెంగావి
- ఒక రకమైన ఎరుపు.
- "చెంగావి పంచలు నెల్లూరివా ళ్లెక్కువగా కడతారు." వా.
చెంగోలు
- అధికార సూచక మగు దండము.
- శెన్ కోల్ అని తమిళము.
- "బంగారుచాయల బాగు మీఱిన యట్టి, చెంగోలు కెంగేలఁ జెలువుగాఁ బట్టి." హేమా. పు. 5.
చెండాడు
- హింసించు.
- "కఠోరసాయకములం జెండాడ." జైమి. 5. 191.
చెండి కొండలు వైచు
- చించి చెండాడు వంటిది.
- "కండలు చెండి కండలుగా వైచు." వీర. 4. 206.
చెండి చెకపిక లాడు
- చీల్చి చెండాడు.
- "చెండి చెకపిక లాడమా యుండె నేని." సారం. 1. ఆ.
చెండిపోతు
- గయ్యాళి, మాట విననిది.
చెండి వేయు
- (కత్తితో) చెక్కి వేయు.
- "కరవాలున మాంసము చెండివేయఁగన్." రుక్మాం. 2. 37.
చెండుగోరింపులు
- ఒక బాల్యక్రీడ.
- "పింపిళ్ళు చెండుగోరింపు లోమన గుంటలు." దశా. 8. 81.
చెండుదానిమ్మ
- పూలు మాత్రం పూసే ఒక దానిమ్మ. శ. ర.
చెండు బెండాడు
- చించి చెండాడు.
- చెండ్లవలెను, బెండ్లవలెను ఎగురగొట్టు అనుట ద్వారా యేర్పడినది.
- "చెండుబెం డాడి మెకముల బెండు పఱిచి, దేవరకు వేడ్క వుట్టింతు దేవు నాన." శుక. 1. 247.
చెండుబెం డొనర్చు
- చెండు బెండాడు.
- ఇలాగే చెండుబెండు కావించు. చెండుబెండు చేయు కూడా.
- "చేగల మెకములఁ జెండు బెం డొనరించి, కాలరిపౌఁజుల నేలఁ జమిరి." అచ్చ. రా. సుంద.
- చూ. చెండు బెండాడు.
చెండుమల్లె
- ముద్దమల్లె, బంతిపూవు.
చెంప వేయు
- చెంపదెబ్బ వేయు. బ్రౌన్.
చెందుగపులి
- చిఱుత; సివంగి. బ్రౌన్.
చెందుప్పు
- సైంధవలవణం.
చెంద్రకావి
- సిందూరపు టెరుపు.
- "కలయఁగఁ జెంద్రకావి ఱవికంబలె." విజ. 2. 92.
చెంద్రవంకలు
- ఒక రకం ధాన్యం.
చెంపకల్లి
- ఒక నగ.
- "కెంపుల చెంపకల్లీరుచుల్ చిందు ద్రొక్క." కఱి. శ. 15.
చెంపకాయలు తిను
- చెంపపెట్లు తిను. బాల. 177.
చెంపకు చేరెడు కండ్లు
- విశాలము లయిన కండ్లు.
- "కోడేరులాంటి ముక్కు, చెంపకు చేరెడు కండ్లు, భలే అందంగా ఉంటుంది లే ఆ పిల్ల." వా.
చెంపకొప్పు
- కోరకొప్పు.
- "ఒక వేళ చెంపకొ ప్పోరఁగఁ దిద్దు." వైజ. 2. 134.
చెంపగిల్లు
- పెడదారి పట్టు; ప్రక్కకు తిరుగు. బ్రౌన్.
చెంపతల
- దగ్గర.
- "క్రూ,రోరగభంగిఁ జెంపతల నుండఁగ నెవ్విధి నిద్ర వచ్చు." వేం. పంచ. 3. 164.
చెంపపెట్టు
- చెంపకాయ.
చెంపబిళ్ళ
- ఒరుగుదిండు.
చెంపల గొట్టు
- తిరస్కరించు.
- "వెన్నం జెంపలఁ గొట్టు మైనునుపుతో." శ్రవ. 3. 59.
చెంపలు వేయు
- చెంపమీద కొట్టు. కువల. 2. 110.
చెంపలు వేసుకొను
- పశ్చాత్తాప పడు, తప్పు ఒప్పుకొను.
- "వీనికి డబ్బివ్వడం తప్పని చెంపలు వేసుకొని వచ్చాను." వా.
చెంప వెట్టు
- చెంపమీద కొట్టు, చపెటము నిచ్చు.
- "నిబిరీసతతజటానికురంబకంబులు, చెదరి బ్రహ్మాండంబు చెంపవెట్ట." కాశీ. 5. 130.
చెంపశుద్ధిచేయు
- చెంపదెబ్బ వేయు.
- "ఓరీ! మమ్మా అనేది! చెంపశుద్ధి చేతుమో!" హేమా. పు. 84.
చెంపసరులు
- ఒక నగ.
చెంబట్టు
- ఎఱ్ఱపట్టు. విక్ర. 6. 67.
చెంబుతల
- నున్నటి బోడితల. ఆము. 6. 19.
చెంబు పట్టుకొని వెళ్లు
- దొడ్డికి వెళ్లు.
- ఏ ప్రాంతంలో ఏ అలవాటు ఉంటుందో ఆరకంగా యీ పలుకుబడి మారుతూ ఉంటుంది.
- ఏటికి వెళ్లు, కాలవకు వెళ్లు, గుంటకు వెళ్లు, బయటికి వెళ్లు, దొడ్డికి వెళ్లు, పెరటికి వెళ్లు, వెలపటికి వెళ్లు ఇత్యాదులు.
చెంబులో ధనము
- కొంగుబంగారము. నానా. 68.
చెకపికగా
- వేగముగా.
- "....రావోయి! యో, యకలం కాత్మక! వైళ మన్నఁ ద్వరితుం డై నిండువెల్లిం జెకా, పికగాఁ గాల్నడ రాఁ గడంగుట కెదం బ్రీతిల్లువాఁ డెల్లి యౌ." శంకరవిజయకథా. 2. 58.
చెకబికల్ చేయు
- చెక్కముక్కలు చేయు. ధ్వన్యనుకరణము.
- "చెకబికల్ చేసి తా నురుముపైఁ గొట్టి." వర. రా. సుం. పు. 153. పం. 12.
చెకబొక లాడు
- చెండి చెకపిక లాడు. ముక్కలు చేయు.
- చూ. చెండి చెకపిక లాడు.
చెకాచెకలు
- చెక్క చెక్కలు.
- "చెకా చెక లై యవియంగ." రంగా. 3. 198.
చెకుముకిరాయి
- నిప్పునకై ఱాతిని కొట్టే ఉక్కుముక్క.
చెక్కకొణుజు
- ఒక పిడుదు. పశువులకు పట్టునది.
చెక్కచెట్టు
- ఎఱ్ఱరంగు వేయుట కుపయోగించే ఒకచెట్టు. శ. ర.
చెక్కతాపీ
- తాపీ పనిముట్టు.
చెక్కపిడుజు
- చెక్కపిడుదు. పశువులకు పట్టే పిడుదు.
చెక్కపీరు
- చూ. చెక్కకొణుజు.
చెక్కలు చేయు
- ముక్కలు చేయు.
చెక్కలు వాపు
- పగుల గొట్టు. జైమి. 5. 72.
చెక్కలు వాఱు
- ముక్క లగు. భాగ. 6. 32.
చెక్కికొను
- చెక్కొను.
చెక్కిట నద్దుకొను
- చెంపలకు అద్దుకొను, ప్రమతో, ఆదరంతో.
- "కన్నులు చేరుచుకొంచుఁ జెక్కిట, న్గట్టిగ నద్దుకొంచుఁ దనగాటపుఁ గూరిమి దెల్పె మిక్కిలిన్." కళా. 4. 121.
చెక్కి పుచ్చు
- చెక్కు.
చెక్కిలి గొట్టి పాలు ద్రాగించు
- కాస్త కష్టం కలిగించినా వారి మేలుకోస మయ్యే పని చేయు.
- పిల్లలను ఒక చెంపను దెబ్బకొట్టి అయినా సరే పాలు తాగించడం పిల్లల శ్రేయస్సుకే అనుట ప్రసిద్ధము.
- "ఇంచుకయేని వేసరక యీగయిఁ జెక్కిలి గొట్టి పాలు ద్రా,గించువిధంబునన్ బలిమిఁ గేశవ! నీవు..." కళా. 8. 247.
చెక్కిలి గొట్టి పాలు ద్రాగించు నట్లు
- దండించి మంచిపని చేయించు నట్లు.
- "ఎంచఁగఁ గౌశికుండు యిల నీగఁగ రాని ఋణంబు దీర్ప నన్, బంచి కలంచు టెల్ల యది బాలునిఁ జెక్కిలి గొట్టి పాలు త్రా,గించినలీలగాఁ దలఁతు." ఉత్త. హరి. 1. 63.
- చూ. చెక్కిలిమీటి పాలు ద్రావించునట్లు.
చెక్కిలి నొక్కు
- ప్రేమాదరములతో చెంప పై కొట్టు, లఘుచపేటము నిచ్చు, బుగ్గ పుణుకు. ఒక ప్రేమసూచక మైన చేష్ట.
- "చెక్కిలి నొక్కి చుంబనము చేసి కవుంగిట నోలలార్చి." కళా. 7. 162.
- "సరోజాక్ష! నా, కళుకుం జెక్కిలి నొక్కి యొక్క నెలవంకన్ నెక్కొనం జేయుటల్." రాజగో. 4. 33.
చెక్కిలి మీటి పాలు ద్రావించు నట్లు
- ప్రేమతో దండించి మంచిపని చేయించునట్లు.
- "బాలు చెక్కిలి మీటి పాలు త్రావించి, బాలు రక్షింపదె బాలుని తల్లి." ప్రభులిం. 14. 115.
- "శిశువులు వాపోవఁ జెక్కిలి మీటి, విశ దాత్మ పాలు ద్రావించు చందమున." హరి. ద్వి. 2 భా. 195.
- చూ. చెక్కిలి గొట్టి పాలు ద్రాగించు.
చెక్కు గట్టు
- పైభాగం గట్టిపడు.
- ముఖ్యంగా ద్రవంగానో, మెత్తగానో ఉన్నవి ఆరగా పైన చెక్కు లాగా యేర్పడుతుంది. దానినే చెక్కు గట్టుట అంటారు.
చెక్కు గీటిన వస వల్చు
- బాల్యంలో ఉండు.
- చిన్నప్పుడు వస పోస్తారు. అలా గీరితే వస పైకి వచ్చే వయసు - బాల్యం - అనుటపై వచ్చినది.
- "లే జవరాలు చెక్కు గీ,టిన వస వల్చు బాలకుఁడు డెందమునం గలఁగంగ నేర్చు నే." నైష. 1. 17.
- చూ. చెక్కు మీటిన వస వల్చు.
చెక్కు చెదరక
- ఉన్న దున్నట్లు. సాక్షి. 336. పు.
- "షాజహాను కట్టించిన తాజ్ మహల్ నేటికీ చెక్కు చెదరకుండా ఉన్నది." వా.
చెక్కు చెమరించు
- అలసిపోవునట్లు చేయు.
- "ఈ క్రొవ్విరులు గ్రోలు నెలితుమ్మెదలు చెక్కు, చెమరింపకున్నవా చిగురుఁబోడి." విజయ. 3. 62.
చెక్కు చెమరుచు
- అలసి పోవు.
- "చిలుక నక్కునఁ బెట్టఁ జెక్కు సెమర్చు." గౌర. హరిశ్చ. పూ. 1696.
చెక్కు చెమర్పక
- ఏ అలసటా లేక, అవలీలగా.
- ఏ ఢోకా లేక.
- "....పురందరనందను బల్మికల్మి ని,శ్చింతత నుల్లసిల్లెదరు చెక్కు చెమర్పక కౌరవేశ్వరా!" భార. శల్య. 1. 50.
- "ఖరాదియోధుల సంహరించి చెక్కు చెమర్పక." వర. రా. అర. పు. 121. పం. 23.
- చూ. చెక్కు సెమర్పక.
చెక్కుటద్దాలు
- అద్దములవలె నున్నగా నున్న చెక్కులు.
చెక్కుడుపాఱ
- గడ్డి మున్నగువానిని చెక్కే పాఱ.
- "....కస వారసి తెమ్మని కూఁతు చేతికిం, జెక్కుడుపాఱ యీయ." శుక. 3. 410.
చెక్కున చె క్కాను
- చెంప చెంప చేర్చు.
- ప్రేమను సూచించు ఒక చేష్ట.
- "చె,క్కునఁ జె క్కానుచు నొక్క చన్మొన యుర:కోణంబుతో రాయఁగన్." కళా. 5. 67.
చెక్కు పిండిన వస యొలుకు
- పసితనంలో ఉండు.
- చిన్న పిల్లలకు మాటలు వచ్చుటకై వస నూరి పోస్తారు. ఆ వసే బయటికి వస్తున్న దనుట. అనగా చిన్నతనము.
- ఇలాంటిదే పాలు గారే చెక్కిళ్లు.
- "చెక్కు పిండిన వస యొల్కు చిఱుత వాని." హరవి. 2. 76.
- చూ. చెక్కు గీటిన వస వల్చు.
చెక్కు మీటిన వస గాఱు
- పసితనంలో ఉండు.
- "చెక్కు మీటిన వస గాఱు శిశువు భక్తి, నుగ్రతప మాచరించుచు నున్న యతని." విష్ణు. 2. 63.
- చూ. చెక్కు పిండిన వస యొలుకు. చెక్కు మీటిన వస వల్చు
- బాల్యంలో ఉండు.
- ఇదే అర్థంలో ఉపయోగించేవే 'ఒక చెంపన పాలు, ఒక చెంపన నెత్తురు - చెక్కులు పాలు గారు' - ఇత్యాదులు.
- చిన్నతనంలో పిల్లలకు వస పోయడం, పాలు పట్టడం సహజం. ఇంకా ఆ పాలు, వస తాగే వయసులోనే వున్నారు అనే అర్థాన్ని సూచిస్తూనే చెక్కులు మీటితే పాలో, వసో కారు తుం దనే పలుకుబడి.
- "పద్మగర్భాదులకు నీఁతబంటి యనినఁ, జెక్కు మీటిన వస వల్చు శిశువు లెదురె?" జైమి. 6. 245.
- చూ. చెక్కు పిండిన వస యొలుకు.
చెక్కులు గీటు
- చెక్కులు పుణుకు (ఆదరముతో, ప్రేమతో.)
- "చేతి వీణియకుఁ జెక్కులు గీఁటుచు నేర్పుచున్నదో, యన." పారి. 1. 5.
చెక్కులు సేయు
- ముక్కలు చెక్కలు చేయు.
- "ఘోరాపారమహాఘపంచకముఁ జెక్కు ల్సేయఁగా నేర్పు నా." ఆము. 4. 31.
చెక్కు లొత్తు
- మొల కెత్తు, అంకురించు.
- "పిదపిద నై లజ్జ మదిఁ బద నిచ్చినఁ, జెలిమేనఁ బులకలు చెక్కు లొత్త." భాగ. 10. ఉత్త. 331.
చెక్కు సెమర్పక
- ఏ మాత్రం అలసట పడక.
- "క్రిక్కిఱిసి నగరిలోనికిఁ, జక్కన దురదురన చొచ్చి చనుచో నేమిం, జెక్కు సెమర్పక యుండెడు, నక్కొమరునిఁ గాంచి వార లతిదు:ఖితు లై." సారం. 3.35.
- చూ. చెక్కు చెమర్పక.
చె క్కూదుః
- చెక్కు చేర్చు.
- "అంది ముద్రితపాణి యందుఁ జెక్కూఁది యా, గమములు వినుచు హేమము పొదివిన." ఆము. 4. 58.
చెక్కేశాడు
- ఎక్కడికో పాఱిపోయినాడు.
- "వా డెక్కడికో చెక్కేశాడు. నాలుగురోజులుగా కనిపించడం లేదు." వా.
చెట్టంత కొడుకు
- ఎదిగిన కొడుకు.
- "చెట్టంత కొడుకు పోయాడనేసరికి ఆవిడ కుప్పగూలి పోయింది." వా.
- చూ. చెట్టంత మనిషి.
చెట్టంత మనిషి
- ఆజానుబాహుడు.
- "ఆ రాయి కణతకు తగిలేసరికి చెట్టంత మనిషీ కుప్పకూలి పోయాడు." వా.
- చూ. చెట్టంత కొడుకు.
చెట్టగొను
- చేపట్టు.
- "తనకుఁ గలయర్థ మంతయు, ననురాగముతోడ నిచ్చి యర్థులచే ని,ర్ధనవృత్తిఁ జెట్టగొనియెను." దశ. 5. 81.
చెట్టడిచిన చేటెడు
- కావలసినన్ని.
- అతిసమృద్ధిగా ఉన్న వనుట.
- "తొట్టిన క్రొవ్వులు గలయవి, చెట్టడి చినఁజేటెఁ డేమి చెప్పం బులుఁగుల్." మను. 4. 24.
- చెట్టు కదిలించగానే బాగుగా పండి ఉన్న ప్పుడు చేతినిండా పండ్లు రాలును అన్నదానిపై వచ్చిన పలుకుబడి.
చెట్టతనము
- దుష్టత్వము.
- "చుట్టాలు నీ దగుచెట్టతనంబునఁ, బాసి పశ్చాత్తాపపరుఁడ వగుచు." భార. అను. 4. 382.
చెట్టపట్టలు
- చెట్టపట్టాలు.
చెట్టపట్టలు వట్టు
- చెట్టపట్టాలు పట్టుకొను, ప్రేమతో ఒకరిచేతులలో ఒకరు చేతులు జొనిపి పట్టుకొను.
- "బంతు లేర్పడఁ జెట్టపట్టలు వట్టి." పండితా. పర్వ. 401. పు.
చెట్టపట్టా లాడు
- సరస మాడు, చెమ్మ చెక్క లాడు.
- "చేల లంటి గోపికల చెట్టపట్టా లాడితివి." తాళ్ల. సం. 8. 179.
చెట్టపట్టాలు
- అన్యోన్యంగా ఒకరిచేతు లొకరు పట్టుకొనుట.
- చూ. చెట్టపట్టలు.
చెట్టపట్టు
- వివాహ మాడు.
- "చెలఁగు శ్రీ కృష్ణరాయలఁ జెట్టపట్టి." కృష్ణ. 4. 24.
- పాండు. 4. 197.
- చూ. చెట్టవట్టు.
చెట్ట యగు
- ద్రోహి యగు.
- "మీఁదు పరికింపక యమ్మెయి నీవు పాండునం,దనులకుఁ జెట్ట వై." భార. ద్రో. 4. 209.
చెట్ట యొనర్చు
- కీడు చేయు.
- "అతి వ్యసనత్వము గల్గువారలుం, జేరువ నున్కి భూపతికిఁ జెట్ట యొనర్చు." భార. శాంతి. 3. 469.
చెట్టలాడు
- దూషించు.
- "శ్రీకంఠుభక్తులఁ జెట్ట లాడెదరు." పండితా. ప్రథ. దీక్షా. పు. 128.
చెట్ట వచ్చు
- కీడు కలుగు.
- "మయలం జెప్పిన సౌఖ్యము, రయలం జెప్పినను జెట్ట రయమున వచ్చున్." కవిజ. సం. 39. చెట్టవట్టు
- 1. వివాహ మాడు. పాణిగ్రహణము సేయు. పెండ్లిలో పాణిగ్రహణం ప్రధానము కనుక అందుపై వచ్చినది.
- "....ఈ లతాంగి వసుధావరు నెన్నఁడు చెట్టవట్టునో?" వసు. 3. 43.
- "చెలఁగి శ్రీకృష్ణరాయలఁ జెట్టబట్టి." కృష్ణా. 4. ఆ.
- 2. చేయి పట్టుకొను.
- "చెట్ట వట్టి నిజాంకంబుఁ జేర్పఁ జూచునంత." శుక. 1. 296.
చెట్టాపట్టాలు పట్టు (కొను)
- చేతులు చేతులు కలుపుకొను.
- "అట్టియెడ సైంధవోపల, పట్టికలం గట్టినట్టి పలు మెట్టికలన్, మెట్టి డిగి కొలనుఁ జొచ్చిరి, చెట్టాపట్టాలు వట్టి శీతాంశుముఖుల్." బహులా. 2. 54.
- రూ. చెట్టాపట్టాలు వేసుకొను.
చెట్టాపట్టాలు వేసుకొను
- చేతులు చేతులు కలుపుకొను.
- "వా రిద్దరూ చెట్టాపట్టాలు వేసుకొని తిరుగుతుంటారు." వా.
చెట్టు కట్టు
- నిలద్రొక్కుకొను; వర్ధిల్లు.
- "నినుఁ గూర్చి చెట్టుకట్టెను గాలవ తపస్వి, ప్రబలించె రుచి మందపాల మౌని." బహు.1. 116.
- "భక్తి సంయుక్తి యనుపోఁతపాల నొయ్యఁ, జెట్టు కట్టుచు ముని శాఖి నిట్ట చూప." పాండు. 3. 139.
- చూ. చెట్టు గట్టు.
చెట్టు కొకడుగా పాఱు
- చెల్లాచెద రై పాఱిపోవు.
- "ఒకఁడు వోయిన త్రోవ వే ఱొకఁడు వోక, చెట్టొకఁడు గాఁగఁ బఱచిరి చెంచులపుడు." మను. 4. 103.
- నేటికీ వాడుకలో - 'ఆ యింటివా ళ్లందరూ చెట్టు కొక్కడూ, పుట్ట కొక్కడూ గా పోయారు.' 'చెట్టు కొక్కడూ గుట్ట కొక్కడూ' అని కూడా అంటారు.
చెట్టు కొకడు పుట్ట కొకడు అగు
- దిక్కులు పట్టి పోవు.
- "ఆ యింటి యజమాని చనిపోయేసరికి కొడుకు లందరూ చెట్టు కొకడూ పుట్ట కొకడూ అయి పోయారు." వా.
చెట్టు కొకడై చను
- చెల్లాచెద రై - దిక్కు కొకరుగా పోవు.
- "బకనిభు లాపతితుని దోఁ,చికొని రయం బడరఁ జనిరి చెట్టు కొకరుఁ డై." పాండు. 3. 54.
చెట్టు కొట్టి పై వేసికొను
- తనకు తా నై చిక్కులు తెచ్చి పెట్టుకొను.
- "కుడిచి కూర్చుండ లేక చెట్టు గొట్టి పయి వేసికొన్నాడు." ధర్మజ. 70 పు. 2 పం. చెట్టు గట్టు
- స్థిరపడు - వర్ధిల్లు.
- "పితృ దేవతలకు నంచితసత్రశాల యై, చెట్టు గట్టెను గయాక్షేత్రసీమ." జైమి. 1. 22.
- రూ. చెట్టుకట్టు.
చెట్టు చేమ
- చెట్లు. జం.
- ".....చుట్టుపట్టుల నెందుఁ జెట్టు చేమ లేక యొప్పెడు నొక్క లీలా మహీధర శిఖరంబుపై నిల్చి...." ప్రభా. 3. 148.
- "బెంగుళూరు ప్రాంతాలలో ఎటు చూచినా చెట్టూ చేమా ఎంతో బాగుంటుంది." వా.
చెట్టు దిగి వచ్చినట్టులు
- ఊడి పడినట్లు, హఠాత్తుగా.
- "చెట్టు డిగివచ్చునట్టులఁ జెంత నిలువఁ, జూచి లేచి నృపుండు సంస్తుతుల మ్రొక్కి." హంస. 1. 46.
చెట్టుదిమ్మరి
- కోతి.
చెట్టు దొక్కి వచ్చు
- గబగబా వచ్చు.
- అదృష్టం కలిగే శకునంతో వచ్చు.
చెట్టునట్టు
- కోతి.
చెట్టున పుడికినట్లు
- కొయ్యతో బొమ్మ చెక్కి నట్లు.
- చెట్టును చెక్కినట్లు.
- "ఏ వేషము ధరియించిన, నా వేషము తనకు నంద మై యుద్ధాత్రీ, దేవుఁడు చెట్టునఁ బుడికిన, భావంబున నుండు రూపు ప్రాయము కలిమిన్." కాశీ. 7. 232.
చెట్టుపడు
- మ్రాన్పడు, స్తంభించి పోవు.
- "అట్టిరట్టు వినినప్పుడె చెట్టుపడి పుట్టిన కోపంబు పట్టఁజాలక." ఉత్త. రా. 6. 343.
చెట్టుపేరు చెప్పి కాయ లమ్ము కొను
- వెనకటి గొప్ప చెప్పుకొని బ్రతుకు.
- "ఇలా చెట్టుపేరు చెప్పుకొని కాయలమ్ముకొని తినడం ఎన్నాళ్లు సాధ్యం అవుతుంది." వా.
చెట్టుపేరు చెప్పి పండ్ల మ్ము కొను
- చూ. చెట్టుపేరు చెప్పి కాయ లమ్ము కొను.
చెట్టుబిడారు
- కోతి.
చెట్టు విడిచిన భూతము
- ఒక చోట నిలువ నీడలేనిది. చెట్టు నాశ్రయించుకొని కొన్ని భూతా లుంటాయని ప్రతీతి. ఏ మంత్ర గాడో చెట్టునుండీ దానిని తరిమి వేస్తే అది ఎక్కడా నిలువ