పదబంధ పారిజాతము/చెఱి ఒకటి
చెవిలో వేసికొను
- మనసు పెట్టి విను.
- "వా డేం చెప్పినా చెవులో వేసుకోడు." వా.
చెవిలో సొంటికొ మూదు
- మూర్ఛపడినప్పుడు శుశ్రూష చేయు.
- ".....సూర్య సుతుండు దేవతా, సూదన బాణవేగమున సొమ్మసిలెం జెవి లోన సొంటికొ,మ్మూఁదినవాఁడ వైతివె యయో..." రామాభ్యు. 8. 103.
చెవి వాలవేయు
- చెప్పుడుమాటలకు లోబడు.
- "అది వాళ్ల అమ్మమీద రోజూ ఏవేవో చెప్తూండే సరికి వాడూ చివరికి చెవి వాల వేశాడు." వా.
చెవి సోక జెప్పు
- మనసునకు నాటునట్లు చెప్పు.
- "చెవి సోఁకఁ జెప్పఁగన్." విజయ. 1. 31.
చెవుడు పడు
- చెవులు గడియలు పడు - ముఖ్యంగా పెద్దశబ్దం వినుట వల్ల.
చెవుడు పఱుచు
- చెవుడు కలుగునట్లు చేయు.
చెవుడుపాటు
- చెవుడు కలుగుట.
చెవుడ్పాటు.
- చూ. చెవుడుపాటు.
చెవులపండువుగా
- కర్ణ పర్వముగా, వినుటకు ఇం పైనదిగా.
- "నాకుఁ జెవులపండువుగ వినిపింపు నీ పలుకు లనియె." కళా. 3. 34.
- "కవిబుధ శ్రేణికిఁ జెవులపండువులుగా, నాస్థానమున మాటలాడ నేర్చు." భీమ. 1. 65.
చెవులపిల్లి
- కుందేలు.
చెవులపువ్వులు
- ఒక చెవినగ. బుగడల వంటిది.
చెవులపూవులు
- చెవినగ.
చెవులపోతు
- కుందేలు.
- "చెవులపో తెదు రయ్యెఁ జెమరు డా దెసఁ జూపె." ఉత్త. రా. 6. 235.
చెవుల బెట్టికొను
- విను.
- "కాని యా తప్పు నీ, చెవులం బెట్టి కొనంగ రాని పురి గాసిం బెట్టి కట్టిండి వా,సవుఁ డెట్టుం దనుఁ జంపఁజాలు...." ఉ. హరి. 1. 184.
చెవుల బెట్టు
- చెప్పినది విను.
- "ఏ మనఁగ నేమి నీమగఁ, డేమాటలు చెవులఁ బెట్టఁ డించుకయేనిన్." నలచ. 5. 141.
చెవుల బోయు
- చెప్పు; బోధలు చేయు.
- "చెవులఁ బోయమె సవిశేష కార్య వచనములు." భార. స్త్రీ. 1. 142.
చెవులలో చెట్టు మొలుచు
- వినిపించుకోక పోవు. నిరసనగా అనుమాట. కొత్త. 346.
చెవులలో వేళ్లు పెట్టుకొను
- ఏ మాత్రం వినక పోవు.
- "వా డే మంచిపాట విన్నా చెవులలో వేళ్లు పెట్టుకొంటాడు." వా.
- "మా సంగతి మేం మాట్లాడుకొంటూ ఉన్నాం. ఇష్టం లేకపోతే చెవుల్లో వేళ్లు పెట్టుకో." వా.
చెవుల వ్రేళ్ళు చెఱివికొను
- చెవులు మూసుకొను - శబ్దము విన లేక.
- "బిట్టుల్కి గట్టురాపట్టి దొట్టినభీతిఁ, జెవులఁ జుట్టనవ్రేళ్లు జెఱివికొనియె." దశా. కూర్మ. 49.
చెవులు గడియలు పడు
- తిండి లేక పోవుటతోనో, పెద్ద శబ్దంవల్లనో చెవులు మూసుకొని పోవు.
- "ఉడుగనిపస్తులఁ జెవులను, గడియలు వడ మేను వడఁక..." పాండు. 3. 103.
- "మూన్నాళ్లనుంచీ తిండి లేక చెవులు గడియలు పడ్డాయి." వా.
చెవులు గఱచు
- చాడీలు చెప్పు.
- "పలు గూఁత లఱచువానిన్, గలు ద్రా వెడువానిఁ జెవులు గఱచెడు వానిన్." వేంక. పంచ. 1. 445.
చెవులు గింగురు మను
- దెబ్బతో చెవులలో శబ్దము పుట్టు.
- "ఆ శబ్దంతో చెవులు గింగురు మన్నవి." వా.
చెవులు చిందర్లు వోవు
- చెవులు చిల్లులు వడు.
- "చెవులు చిందర్లు వోవ." విప్ర. 4. 19.
చెవులు చిందఱ పోవు
- చెవులు తూట్లు పడు - శబ్దాతిశయమువలన....
- "చెవులు చిందఱ వోవఁ జెలఁగుకవీంద్రుల, పో రంటిమా..." కళా. 7. 19.
చెవులు చిందఱలు వోవు
- చెవులు తూట్లు పడు - ఎక్కువ శబ్దముచే ననుట.
- "చెవులు సిందఱలు వోఁ జెలఁగెఁ జిమ్మటలు." హరి. ద్వి. 1 భా.
చెవులు చికిలీ చేసుకొని
- సావధానతతో.
- "నీ పాట వినడానికి చెవులు చికిలీ చేసుకొని కూర్చున్నాను." వా.
చెవులు చిల్లులు వోవు
- చెవులు తూట్లు పడు.
- "చిలుకలు వల్కునో చెవులు చిల్లులు వోవఁగ నంచు నెన్నఁడున్." నైష.
- చూ. చెవులు చిందఱ పోవు.
చెవులు చీములు గట్టు
- దుర్భాషలచే బాధ కలుగు.
- విన రానిమాటల వల్ల బాధపడు.
- "పుడమిజనంబు లెల్ల నినుఁ బ్రువ్వఁగఁ దిట్టఁగ వించు నున్కి నొ, చ్చెడుమది యెప్పుడుం జెవులు చీములు గట్టెడుఁ గౌరవేశ్వరా!" భా. 2. 10.
చెవులు ఝాడించుకొని
- పని కాక వెను తిరిగి.
- "అంత దూరమూ వెళ్లి వాడు లేక పోయేసరికి, చెవులు ఝాడించుకొని వచ్చాను." వా.
చెవులు తెగిన వెధవ
- ఒక తిట్టు - వ్యర్థుడు. నిష్ప్రయోజకుడు.
చెవులు తెగు
- విధవ యగు.
- ముండ మోస్తే భూషణాదులను తీసి వేస్తారు. ముత్తైదువ లక్షణాల్లో చెవియాకు ఒకటి. అందుపై యేర్పడిన పలుకు బడి.
చెవులు పట్టి యాడించు
- వశవర్తిని చేసికొను.
- "గరుడ గంధర్వ యక్ష కిన్నరులఁ గన్నఁ, జెవులు వట్టి యాడించు నశేష లోక..." నిర్వ. 4. 22.
- "నిను గీతి సాహితీ మో,హనవాణులు చెవులు వట్టి యాడింపగా." విజ. 1. 155.
చెవులు బీటలు వాఱు
- అతి శబ్దముచే చెవులు పగులు.
- "చెవులు బీఁటలు వాఱంగఁ జెలఁగు నమ్మ, హారవమున కులుకక..." భార. ద్రో. 3. 222.
చెవులు మూసుకొను
- వినరాని మాట అంటున్నావు సుమా అని సూచించు.
- "ఆ దైవదూషణ వింటే ఏ ఆస్తికుడైనా చెవులు మూసుకుంటాడు." వా.
చెవులు సోకు
- వినబడు, చెవిబడు.
- "ఎట్టి వార్త, చెవులు సోఁకు నొక్కా చే వెట్టి కలఁచిన, భంగిఁ ద్రిప్పికొనఁ దొడంగె మనము." భార. ద్రోణ. 2. 230.
- "వీణా,స్ఫుటమధురరవంబు చెవుల సోఁకినమాత్రన్." రుక్మాం. 2. 126.
చేంతాడు
- బావిలోనుండి నీళ్లు తోడుకు నేందు కుపయోగించేతాడు.
చేకటులు
- చేతులకు పెట్టుకునే ఒక రకమైన కడియాలు.
చేకట్టుదండ
- చేతులకు కట్టు కట్టే దండ. వాకట్టు వంటిదే ఇక్కడి చేకట్టు.
- "వాకట్టు బదనిక చేకట్టుదండలు." శృం. శాకు. 1. 113.
చేకత్తి
- చేతికత్తి. చేకత్తికాడు
- వీరుడు, భటుడు.
చే కలవాడు
- బలశాలి, ఉదారశీలి. దాత అని శ. ర.
- "నీరజగర్భ రమావిభుం గడుం, జే కల వాఁ డటం డ్రతని చిత్తము లాసమరంబు సేసి." శేష. 4. 92.
చే కాచు
- చేయి అడ్డుపెట్టు.
- "కొనగొమ్ము నాటునొ కోమలపాణి, యనుచుఁ జే కాచి." వర. రా. బా. పు. 49. పంక్తి. 25.
చే కానుక
- కానుక.
- "నాకుఁ జే, కానుక చేసె నీనృపతి కామిని." శుక. 3. 534.
చే కాన్క
- కానుక. దశా. 1. 278.
చే కాసు
- చేతిలోని డబ్బు. ఉన్నడబ్బు అనుట.
- "తఱితీపు పుట్టించి తక్కి చేకా సెల్ల, వడివెట్టి రాఁదీయ వారిఁ జూచి." విప్ర. 4. 16.
చేకురు
- దొరకు.
చేకూడు
- దొరకు, నెరవేరు.
చేకూనలు
- చేతిబిడ్డలు, చిన్న దూడలు.
- "దసరయ్య దివ్యమస్తకసురధేను, లెసగఁ జేకూనల నీనినయట్లు." పండితా. ప్రథ. పురా. పుట. 305.
చేకూరు
- 1. దొరకు.
- 2. కలుగు.
- "లోకఖ్యాతి చేకూరు." రుక్మాం. 2. 79.
చే కూలి
- దినకూలి.
- "ఏదో పని చేయడం డబ్బు తీసుకొనడం. నెలకొలువు కాదు.
- "బాపని యింటఁ, జేకూలికిని గొల్చి జీవించుచుండి." పండితా. ప్రథ. దీక్షా. పుట. 145.
- "చేకూలి గాని, పని వెలగొని చేయు బంట్లకు రాశి, గొనవచ్చు నే తన కూలియే తక్క." బసవ.
చే కొణుచు
- పచ్చ చెదలు.
చే కొణుదు
- పచ్చ చెదలు. శ. ర.
చేకొద్ది కుంచము
- అందుబాటులో నున్న అమూల్యవస్తువు.
- "కరతలామలకంబు కైవల్యసంపద, యింటఁ జేరినపంట యీప్సితంబు, ఓడఁ గట్టినదూల మీడు లేనిశుభంబు, చేకొద్దికుంచ మశేషభూతి." చంద్రా. 1. 57.
- చూ. చేపట్టు కుంచము. చేకొను
- దగ్గర తీయు; తీసుకొను.
- "మానము దూలినవాని...జేకొండ్రె." భాస్క. యుద్ధ. 1243.
- ఇతర భావచ్ఛాయ లనేకం దీని ననుసరించే కానవస్తాయి.
చేకోల
- చేతికఱ్ఱ.
చేకోలు
- చేకొనుట.
చేగగడ్డ
- ఒక ఓషది. బ్రౌన్.
చేగడియ
- వాకిలి కున్న గడియ. చేతితో తీయగలది - చిన్నది. శుక. 2. 127.
చేగ దేరు
- చేవ దేఱు; గడిదేరు.
- "చేగదేరి వారలు సేసినదే చేఁత." తాళ్ల. సం. 8. 118.
చేగానుగ
- చేతితో త్రిప్పేగానుగ. హర. 1. 18.
చేగిండి
- చేతితో పట్టుకొనగల గిండి - కూజాచెంబు. దశా. 4. 97.
చేగొడ్డలి
- గండ్రగొడ్డలి, చిన్నగొడ్డలి. భాగ. 9. 467.
చేగోడీలు
- ఒక తినుబండం. కోడివడలు, కోడిమెడలు అని దక్షిణాంధ్రం వాడుక.
చే చమురు
- నెయ్యి - చేతిలో వేసు కుంటారు గనుక.
చే చాచు
- ఆశించు, సిద్ధపడు.
- "ఎవ్వారికిం, జేరన్ రానిమహానిధానమునకుం జే చాచితిం దొయ్యలీ!" ఉత్త. హరి. 5. 155.
- "ఎవ్వనితో నిచ్చోటం, జివ్వకుఁ జే సాఁప వలదు." కాశీ. 1. 109.
- పరమ. 3. 157. పుట.
చేచేత కుడిపించు
- స్వయముగా అనుభవింప జేయు.
- "చేసినకార్యంబు చేచేతఁ గుడిపించె." శశి (అప్ప) 467.
చేచేపు
- చేపు.
- "పాలిండ్లు చేచేప, మదిఁ బుత్రుపైఁ బ్రేమ మల్లడి గొనఁగ."
చేజిక్కు
- వశ మగు. రాధ. 2. 105.
చేజేతుల చేసికొను
- స్వయంగా చేసుకొను.
- "ఆ వ్యాపారంలో దిగి పాడై పోయావు. చేజేతులా చేసుకొన్నదానికి ఒకరిని అని లాభం యే ముంది?" వా. చేజోడి
- చేతులు చేతులు పట్టుకొని పోవువాడు.
- "వ్రీడ యించుక లేని చేజోడి బొజుగు." కవిక. 4. 99.
చేట కొట్టు
- ఇం కేమీ లే దను.
- ధాన్యం అయిపోయిన దని చేటను తట్టుటపై వచ్చిన పలుకుబడి.
చేటకొల్లారు
- త్రిశాల. గృహవిశేషం. ఆంధ్ర. భా. ద్వి. 161.
చేట చేరుపుగా
- గోడకు చేట నానించినట్లు - కొంచె మేటవాలుగా.
- "చేట చేరుపుగా పెట్టవే పళ్ళెం. పడ గలదు." వా.
చేట పెయ్య
- 1. పనికి మాలినవాడు.
- "చెఱచుటకు చేట పెయ్య చాలును." సా.
- 2. దూడ పోగా గడ్డి, చర్మంతో కుట్టిన దూడరూపు.
చేటప్పు
- చేబదులు.
- అందులో డబ్బయితే చేతి అప్పు, ధాన్యమయితే చేటప్పు.
చేట యెత్తుక వచ్చు
- తన్నుటకై వచ్చు.
- ఆడవాళ్లు సామాన్యంగా చేటతోనూ, పొరకతోనూ కొట్టుటా, కొట్టుదు మనుటా అలవాటు. అందుపై వచ్చిన పలుకుబడి.
- "చెవు డనఁగా రాదు చేట యెత్తుక వచ్చు." శుక. 3. 21.
చేటలో పడినదిమొదలు కాటిలో పడువఱకు
- పుట్టినదిమొదలు చచ్చు వఱకు.
- "చేటలోఁ బడినదిమొదలు కాటిలోఁ బడువఱకు, మనము ప్రత్యక్షముగ, నిరంతరముగ నేడువవలసిన యేడుపులు మనకుఁ జాలునా?" సాక్షి. 66.
- పూర్వకాలం మంత్రసానులు పిండం బయట పడగానే చేటలో పెట్టు అలవాటుపై వచ్చిన పలుకుబడి.
చేటలో పడు
- పుట్టు.
- చూ. చేటలో పడినది మొదలు...
చేటుకాలము
- వినాశకాలము.
- "చేటుకాల మైనఁ బ్రతిపట్టి నంతియ." భార. ద్రోణ. 4. 291.
- "నరకుఁ డిమ్మెయి, గారించెం దనకుఁ జేటుకాలంబునకున్." ఉ. హరి. 1. 114.
- ఇది నేటికీ చిత్తూరు ప్రాంతంలో విశేషంగా ఉపయోగిస్తారు.
- "వాడి కేం చేటుకాలం వచ్చింది? అంత మాట అన్నాడు." వా.
చేటుగాలము వచ్చు
- పొయ్యేకాలము వచ్చు.
- చూ. పొయ్యేకాలము వచ్చు.
చేటుతఱి
- అవసానకాలము. భాస్క. రా. యు. 461.
చేటుపడు
- చచ్చు, భగ్న మగు.
- చూ. చేడ్పడు.
చేటుపాటు
- భంగపాటు. వేం. పంచ. 3. 168.
చేటుపాటులకు లోనగు.
- ఇబ్బందులకు, ఇక్కట్టులకు లోబడు.
- "అకటా ! నీ విటు చేటుపాటులకు లో నై యున్నయిల్లాల విం,తె కదా ! పుట్టినయిల్లుఁ జేర్చువగ లేదే..." శుక. 3. 265.
చేట్పాటు
- కష్టము. భీమ. 3. 4.
చేట్ల కొఱివి
- ఒక తిట్టు.
- దౌర్భాగ్యుడు - దుష్టుడు. కొంపలకు నిప్పంటించువాడు. కొఱవి అనికూడా తిట్టుగా ఉపయోగించడం కలదు.
చేట్ల పురులు
- అమాయకురాలు, పసిపాప. పూర్వం చేటలో పురుడు పోసుకునే వారు.
- చేటలోని పురుడు - శిశువు - వంటి అమాయకురాలు.
- 'చేటలో పడింది మొదలూ' అని పలుకుబడి.
- "ఆతనిఁ గోరి తపము, సేసెదట గౌరి! నీ వెంత చేట్లపురులొ!" కుమా. 7. 38.
- చూ. చేటలో పడు.
చేడ్పడు
- చేటు చెందు, నొప్పి పెట్టు, చెడు.
- "కాలు చేడ్పడఁ దన కేల తిరుగ." భీమ. 4/ 32/
- వాడుక లోనూ 'కాళ్ళు చెడేట్టు తిరిగాడు' అంటారు.
చేడ్పాటు
- చూ. చేడ్పడు.
చేతకత్తె
- చెలికత్తె.
- "అతనుచేఁతకత్తె లమరంగఁ గాంతలు." వేమన.
చేత కాని....
- అసమర్థ మైన, వ్యర్థ మైన.
చేతగట్టు
- కృతకాద్రి. శ. ర.
చేతగాని మాటలు
- పనికి రాని మాటలు.
- "ఊరికే చేతగాని మాటలు మాట్లాడ వద్దు." వా.
చేత గుండెకాయ యిడినా
- ఎంత నమ్మించినా.
- "వారల నమ్మంగఁ, గాదు సేత గుండె కాయ యిడిన." భార. శల్య. 2. 397.
చే తడి యార లేదు
- పని ముగిసి ఇంకా కాసింత సే పైనను కాలేదు. ఆ పని చేసి యింకా క్షణ మైనా కాలేదు - చేతడి యారునంత సేపు కూడా పట్ట లే దనుట. పని ముగించగనే చేతులు కడుగుకొనుట - నిత్య నైమిత్తిక కర్మలలో 'అప ఉపస్పృశ్య' అనుకొనుట ఆచారము. అది యాఱ లే దనగా ఆ తడి యింకా ఆఱ లే దనుట.
- "ఆజ్ఞ వెట్టించి చే తడియార దిపుడు, దీని కెబ్భంగి మోహనం బైనవేణి, గలిగె." కా. మా. 1. 54.
- రూ. చే తడి యాఱ లేదు.
- "చెట్టులఁ గట్టి నమ్ము మని చే తడి యాఱదు చంపు టెట్లు..." పంచ. వేం. 1. 49.
- చూ. చేతడి యాఱకుండ.
చే తడి యాఱకుండ
- వెనువెంటనే.
- "చెలువ కుమారునిన్ వడుగు చేసిన చేతడి యాఱకుండఁగాఁ బొలు పెస లారఁగా..." హరవి. 2. 103.
చేత తడాఱదు
- ఇప్పు డిప్పుడే ఆ పని చేసితి నను సందర్భంలో ఈ పలుకు బడిని ఉపయోగిస్తారు.
- దానం చేసేటప్పుడు ధారా పూర్వకంగా చేసే అలవాటుపై వచ్చిన పలుకుబడి.
- "చేతి తడాఱ దుచ్ఛిష్టపు లేమ." గౌ. హరి. ద్వితీ. పంక్తి. 390.
- "వాడికి ఎంత పెట్టానో లెక్క లేదు. ఇంకా నా చేతి తడి ఆరక ముందే వాడు ఎదురు తిరగడం మొదలు పెట్టాడు." వా.
- క్రమేణా ఈ పలుకుబడి ఏ పనైనా చేసీ చేయక ముందే అనే అర్థంలో కూడా పరిణమించింది.
- చూ. చే తడి యార లేదు.
చేత తీఱ కుండు
- చేయి తీరక పోవు, తీరుబడి లేక పోవు.
- "తెంపు సేయఁగఁ జేతఁ దీఱకున్నదియొ." వర. రా. సుం. పు. 91. పంక్తి. 3.
చేత దీఱు
- చేత అగు.
- "పో నేర నచ్చటికి నా చేతఁ దీఱదు." వర. రా. బా. పు. 191. పంక్తి. 9.
- చేత తీఱ దనగా, చేత కా దనుట.
చేత నగు
- చేయుటకు సమర్థు డగు. ఇది అన్ని రకాలుగాను ఉపయోగిస్తారు.
- చేత కాని వాడు, వాడికి చేత నవుతుంది. వాడి చేత కాదు ఇత్యాదులు.
- "అతని నంపించు మిప్పటి కితనిచేతఁ, గాక యుండినఁ జూతము గాక యనిన." హంస. 5. 194.
చేతనపడు
- తెలివి నందు.
చేతనబ్రాలు
- తలబ్రాలు.
- "తరంగమాలికా, నీతము లైనముత్తెములు...చేతనఁబ్రాలు వోయుగతి." వాల్మీ. 1. 70.
- రూ. చేతన్నబ్రాలు.
చేతనించు
- తెలివి పొందు.
చే తప్పు
- చేతితప్పు - వ్రాతలో.
చేత నయినట్లు చెప్పు
- ఎంత తెలిస్తే అంత చెప్పు.
- "ఎఱుంగకున్న నీ,చే నయిన ట్లిఁకం దెలిసి చెప్పు మనన్." కళా. 7. 15.
- "నేను చెయ్యలే నంటే కుదరదు. ఇం కెవరూ లేరు. నీచేత నయినంతవఱకే చేయి." వా.
......చేత పోవు
- ....చేత మరణించు.
- "కృపాశ్వత్థామ కృతవర్మ కర్ణ శల్యులు నీచేతఁ బోయెడువారు." భార. కర్ణ. 2. 122.
చేత బట్టు
- ఆధారముగా చేసుకొను. భార. విరా. 117.
చేతబడి
- మంత్రతంత్రాదులతో ఒకరికి కీడు గలుగునట్లు చేయు అభిచారికక్రియ.
- "వాడు చేతబడి చేయించినాడు. దానితో ఆ కుటుంబం నాశనం అయి పోయింది." వా.
చేతఱికము చేయు
- కీడు చేయు.
- "ప్రాఁత యగుమంత్రి తనకుం, జేఁతఱికముఁ జేసె ననుచు శిక్షించి."
చే తవులు
- దొరకు.
- "చేతుల కసివోఁ గయ్యము, సేత విలెడు...." ఉత్త. హరి. 5. 22.
చేతాకు
- సాహసము, పొగరు.
- "నాతోఁ దలపోయక రో, షాతురతన్ బ్రతిన వట్టి తవనీనాథ, వ్రాతంబు వినఁగ నిట్టులు, చేతాఁకున దెప్పరంబు సేసితి కంటే." భార. ద్రోణ. 2. 302.
చేతా వాతా కాని
- చేత కాని.
- "వాడు వట్టి చేతా వాతా కానివాడు." వా.
- "వాడికి చేతా కాదు వాతా కాదు." వా.
- రూ. చేతాకాదు, వాతాకాదు.
చేతి కబ్బు
- దొరకు.
- "కొమెరవయసుదే చేతి కబ్బెను కొంక నేమిటికి." తాళ్ల. సం. 3. 64.
చేతికాయ
- చేదుకాయ.
- ఇలాగే చేతిదొండ, చేతి దోస, చేతి పుచ్చ, చేతి పొట్ల, చేతి బీఱ, చేతి సొఱ ఇత్యాదులు - చేదైన...
చేతికి అంది వచ్చు
- సాయపడగల స్థితికి వచ్చు.
- "సమయానికి కొడుకు చేతికి అంది వచ్చాడు గనక సరిపోయింది గానీ, లేక పోతే నానాబాధా పడిపోయేవాడు." వా.
- చూ. చేతికి వచ్చు.
చేతికి ఎముక లేక
- ధారాళంగా, దాన పరుడుగా.
- "చేతికి నెమ్ముక యింత యుండమిన్." పాణి. 5. 28.
- చూ. చేతికి ఎముక లేదు.
చేతికి ఎముక లేదు
- అతి దానశీలు డనుట.
- "వాడిచేతికి ఎముక లేదు. అడిగినవాడి కల్లా అడిగినంతా యిచ్చాడు." వా.
చేతికి చిప్ప యిచ్చు
- సర్వనాశనము చేయు.
- భ్రష్ట మొనర్చు.
- "వాణ్ణి నమ్ముకుంటే నీకు చేతికి చిప్ప యిచ్చి పంపిస్తాడు." వా.
చేతికి చెయ్యి నష్టం
- ద్రవ్యం మారకంవల్ల కలిగే నష్టం.
- దినినే వట్టం అంటారు. కాశీయా. 72.
చేతికి రాని
- అక్కరకు రాని.
- "అలయక నాల్గుచట్ల పెరుఁ గమ్మినఁ జేతికి రాని రూక నా,వలె నల సంతలోన..." శుక. 2. 580.
చేతికి లోనగు
- దొరకు.
- "చేతిపదార్థముఁ దలఁచక చేరువ నుండినవారల, చేతి పదార్థము గోరిన చేతికి లో నౌనా." తాళ్ల. సం. 5. 209.
చేతికి వచ్చు
- 1. తనకు తోడ్పడుటకు తగిన వయసువా రగు.
- "వాడి కేం? వాడి కొడుకులు చేతికి వచ్చినారు." వా.
- 2. దొరకు.
- "డబ్బు చేతికి వచ్చిందా." వా.
చేతిక్రింద....
- అధికారము క్రింద, యాజమాన్యము క్రింద.
- "అతని కేమి? అతని చేతిక్రింద బోలెడంతమంది పని చేస్తున్నారు." వా.
- "ఆ ఊళ్లో అలగాజనం అంతా అతడి చేతికిందనే ఉంటారు. వాడు ఏ మయినా చేయగలడు." వా.
చేతి కీలుబొమ్మ
- చెప్పినట్లు వినునట్టివాడు - వినునది.
- "వాడు పెళ్లాంచేతి కీలుబొమ్మ అయిపోయాడు." వా
చేతిగరలు కనబడు
- తెల తెలవాఱు.
- రాయలసీమలో నేటికీ వాడుకలో -
- 'చేతి గీరలు కనబడే పొద్దున లేచిపోతిని.'
- 'పరువు నేల పోయేటప్పటికి చేతిగీరలు కనబడినాయి.' అంటారు.
- "తన చేతి గరలు కనఁబడఁ, జనియెఁ బ్రభావతి రహస్య సదనంబునకున్." శుక. 4. 88.
- చూ. చేతిగీరలు కనబడు.
చేతిగీరలు కనబడు
- తెల తెలవారు.
- "చేతిగీరలు కనబడగానే వెళ్ళరా. సులువుగా వూరు చేరుకుంటావు." వా.
చేతిచమురు భాగవతము
- దండుగపని.
- సొంతడబ్బు ఖర్చు పెట్టుకొని చేయు సమష్టి పని.
- భాగవత మాడించుటకై అగు ఆముదపు ఖర్చు అంతా తా నొకడే భరించడం దండుగే కదా?
చేతిచిలుము వదలు
- డబ్బు దండుగ అగు.
- "ఆ వ్యాజ్యంలో దిగితే చేతి చిలుము వదలడం తప్ప నీకు జరిగే ఉపకారం ఏమీ లేదు." వా.
చేతి తీట మాన్చు
- భుజకండూతి తొలగించు.
- "కలిగెఁ గదా ! నాకుఁ గదనరంగమునఁ, గలుషంబుతోఁ జేతిగమి తీఁట మాన్ప." ద్విప. భాగ. కల్యా. పు. 147.
చేతి నిమ్మపండు
- వశవర్తి.
- "చుట్టాల సురభి రాజుల చేతి నిమ్మ, పండు." బహులా. 5. అ.
- చూ. చేతిలోని వాడు.
చేతి బంగారము
- అందుబాటులోని అమూల్య వస్తువు. తాళ్ల. సం. 9. 219.
చేతిబరువు కనుగొను
- పరాక్రమము రుచి చూచు.
- "నా చేతిబరువు, గనుఁగొనియెద విపుడ యనియె." భార. కర్ణ. 2. 12.
చేతిబిడ్డ
- పసిబిడ్డ.
- చంటిబిడ్డకన్న కాస్త పెద్ద.
చేతిమీదుగా.....
- పర్యవేక్షణక్రింద, యాజమాన్యముక్రింద.
- "నీచేతిమీదుగా ఎన్ని శుభకార్యాలో జరిపించావు. ఈ ఒక్క కార్యం కూడా నీచేతిమీదుగానే జరగనీ అని నా అభిలాష." వా.
- "ఈ ఊళ్లో ధర్మకార్యా లన్నీ అతడి చేతిమీదుగా నడచేవే." వా.
చేతి యదరువ్రేతలు
- అదురు వేట్లు
- "లజ్జారోషభూషితంబు లైన యా యోషారత్నంబు, చేతి యదరువ్రేఁతలు తమకు నూతనోత్సవంబు లగుచు." ప్రభా. 5. 69.
- నేటికీ రాయలసీమలో వాడుకలో ఉన్నది.
- "ఒంటిగా చిక్కినప్పుడు నాల గదురేట్లు వేసి పంపితే వాడే దారికి వస్తాడు." వా.
చేతియద్దము
- పిడి ఉండి చేతితో పట్టుకొనుట కను వయిన అద్దము.
చేతిలో ఉండు
- వశవర్తి యై ఉండు.
- "వాడు నాచేతిలో ఉన్నాడు. ఏం చెయ్య మన్నా చేస్తాడు." వా.
చేతిలో చేయి వేయు
- ప్రమాణము చేయు.
- "వా డీపని చేస్తా నని చేతిలో చేయి వేసి చెప్పాడు." వా.
చేతిలో తడి
- చూ. చేతిలో తేమ.
చేతిలో తేమ
- డబ్బు.
- "చేతిలో తేమ ఉంటే ఈపాటికి యిలా ఉండేవాణ్ణా?"
- "చేతిలో తేమ లేక మెత్తబడ్డాడు గానీ...."
- చూ. చేతిలో తడి.
చేతిలోనిది
- వశ మైనది, తనది.
చేతిలోనియది
- చేతిలోనిది.
- "సజ్జనుని చేతిలోనియది బ్రహ్మలోకంబు." భార. శాంతి. 6. 298.
చేతిలోని వాడు
- అధీనుడు, వశవర్తి.
- "భీమధన్వుండు నీ చేతిలోని వాఁడ యదియ మాకుం బ్రదుకుఁ దెరువు." దశకు. 10. 43.
- "ఇట్లు సేయరేని యింద్ర! మీ రెల్ల నా, చేతిలోని వార చెప్ప నేల." ప్రభా. 1. 88.
చేతిలో పెట్టిపోవు
- 1. అప్పగించు.
- "వాడు పోతూ పోతూ యీ పిల్లలను నా చేతిలో పెట్టి పోయాడు. వాళ్లను ఒకదారికి తెచ్చేభారం నామీ దుంది." వా.
- 2. ఇచ్చు.
- "వాడి కేదో ఒక రూపాయ చేతిలో పెట్టి పంపించు." వా.
చేతిలో ఉండు
- స్వాధీన మై ఉండు.
- "ఒకరిచేతిలో ఉన్నాక చెప్పిన వన్నీ చేయాలి కదా!" వా.
(ఒకని) చేతిలో బ్రతుకు
- ఒకరి ఆధారము మీద బ్రదుకు.
- "అ, ట్లే తా నాతని చేతిలో బ్రదుకు వాఁడే యౌఁ జుమీ మీఁదటన్." ఆము. 4. 213.
- "ఒకరిచేతిలో బతకడం నా కిష్టం లేదు." వా.
చేతివ్రాలు
- చేవ్రాలు. శ. ర. చేతుల కసి పోవగా
- చేతుల కసి దీరునట్లు, చేతుల నిండా (యుద్ధము చేయు.)
- "చేతులకసి వోవంగ న,రాతులు బెగ్గి లఁగఁ గ్రీడి ప్రకటస్ఫురణన్." భార. కర్ణ. 2. 300
- "చేతులకసి వోఁ గయ్యము, చేత వినిన యట్టివిధము చింతించి ననున్." ఉ. హరి. 5. 22.
చేతులకసి వోవునట్లు
- చేతులకసి తీరునట్లుగా.
- "వీరు వా రనక వీరావేశంబునం జేతుల కసి వోవం జెలఁరేగి సింహనాదంబులు సేయుచు మోఁదువారును." ఉ. హరి. 4. 229.
చేతుల కాటి నిల్చు
- ఎదిరించి నిలువ గలుగు.
- "......ఏమియున్, డయ్యక కొంతసేపు పెనుఢాకను జేతుల కాటి నిల్చువాఁ, డెయ్యెడఁ బోటుబంటునకు నెంతయుఁ గౌతుకకారి కాఁడె." ప్ర. 2. 58.
చేతుల తీట
- భుజకండూతి, యుద్ధేచ్ఛ.
- "చెనసి కలహభీతి చేతుల తీట వోఁ, బొడువఁ జాలునేని..." కుమా. 10. 144.
- "చేతుల, తీఁట నిలుపరాక త్రిభువనముల రేపు, చున్నవాఁడు." కుమా. 11. 103.
చేతుల చఱచు
- చేతులతో కొట్టు.
- "ఇరువుర మీఁదన్, జెచ్చెరఁ జేతులఁ జఱచుచు, వచ్చెను గద! దూ ఱటంచు వనరుచుఁ దమలోన్." ఉషా. 3. 57.
చేతులను తేల్చు
- చేతులు కడుగుకొను.
- "కర్కరికాముఖాగ్ర, గళితగంధోదకంబులఁ గంసవైరి, చేతులను దేల్చె బాంధవశ్రేణితోడ." పారి. 2. 20.
చేతుల బట్టు
- చేర దీయు.
- "సీతఁ గానఁగ లేక చేరిన నన్నుఁ, జేతులఁ బట్టక చెదరఁ ద్రోలుదురు." వర. రా. కిష్కి. పు. 490. పంక్తి. 16.
చేతుల లావు
- భుజబలము
- "వీఁడు నీ చేతులలా వెఱుంగఁడు." భార. ద్రోణ. 183.
చేతులవ్రేళ్ల మడచికొనుచు నేడ్చు
- ఏడ్చుటలో ఏమీ చేయలేక పోవుట సూచిస్తూ చేయు చేష్ట.
- "మార్చి మార్చి చేతుల వ్రేళ్ల మడఁచి కొనుచు, నింక నెట్లమ్మ యంచు నయ్యింతు లేడ్వ." ఉ. హరి. 5. 276.
చేతు లాడించుకొంటూ
- పని కాక (తిరిగి వచ్చు.)
- "ఆ నీ కొడుకు వెళ్ళ కేం? వెళ్లాడు. చేతు లాడించుకొంటూ వచ్చాడు." వా.
- రూ. చేతు లూగించుకుంటూ.
చేతులార
- తనివి తీరా, చేతులకు సంతృప్తిగా.
- "చేతు లారంగ శివునిఁ బూజింపఁడేని, నోరు నొవ్వంగ హరికీర్తి నుడువఁడేని..." భాగ. 10.
చేతులార చేసుకొను
- స్వయంగా తెలిసి తెలిసీ చేసుకొను.
- "చేతులారా చేసుకొన్న దానికి అనుభవించక తప్పుతుందా?"
- చూ. చేజేతుల జేసుకొను.
చేతులు కట్టుకొని
- వినయంతో. చేతులు కట్టుకొని కూర్చుండుట వినయసూచకం.
- "వీళ్ళంతా యిక్కడ యిన్ని మాటలు మాట్లాడుతారు గానీ, రెడ్డిగా రొచ్చేసరికి చేతులు కట్టుకొని నిల్చుంటారు." వా.
చేతులు కడుగుకొను
- సంబంధము వదలుకొను. చేతులు కడుగుకొనుట ఏదో పని ముగించుటను తెలుపును.
- "ఈ పిల్లను అత్తవారింటికి పంపించి చేతులు కడుక్కొని, కాశీకి వెళ్ళి పోదా మనుకున్నాను." వా.
చేతులు కావు, కాళ్ళు
- ప్రాధేయపడునప్పుడు అను మాట.
- పట్టుకోవడం చేతులనే అయినా కాళ్లు పట్టుకున్నట్లు భావించు మనుట.
- "నీ వెలాగో ఈ పని చేసి పెట్టాలి. చేతులు కా వివి కాళ్లు. వాడిమీద కోపం మానివేసెయ్." వా.
చేతులు తీయు
- చేతులు నొప్పి పెట్టు.
- "నిరస్తచాపుఁ డై, చేతులు తీయఁగా మరుఁడు సెజ్జపయిం బడు." నిరంకు. 2. 11.
- "ఈ రోజు రాసి రాసి చేతులు తీస్తున్నాయి." వా.
- దీనిపై వచ్చినవే చేతుల తీపులు, కాళ్ల తీపులు.
చేతులు నెత్తిమీదికి వచ్చు
- దిగులు కలుగు. దిగులుగా ఉన్నప్పుడు కూర్చొని రెండుచేతులతో తల పట్టుకొనడం అలవాటు. అందుపై వచ్చినది.
- "ఆ వ్యాజ్యం పోవడంతో వాడికి చేతులు నెత్తిమీదికి వచ్చాయి." వా.
చేతులు పట్టి పల్కు
- అబ్బురముగా చెప్పుకొను.
- "చానలు చేతులు పట్టి పల్కఁగన్." రాధి. 3. 79.
చేతులు పిసుకుకొను
- ఏమి చేయుటకూ తోచక పోవు.
- "భాగ్యదేవతలార! యీబారి గడవఁ, బెట్టరే యంచుఁ జేతులు పిసికికొనుచు." ఉత్త. హరి. 7. 185.
చేతులు బయలూచు
- ఊరక చేతు లాడించు.
- "గుఱు పొడుచువారు... చేతులు బయ లూఁచువారు." భాస్క. యుద్ధ. 276. చేతులు ముడుచుకొని కూర్చుండు
- ఏమీ చేయక ఉండు, కర్తవ్య పరాఙ్ముఖు డగు.
- "అవసరం వచ్చినప్పుడు ఏదో చెయ్యాలి గానీ, చేతులు ముడుచుకొని కూర్చుంటే యెట్లా?" వా.
చేతులు విచ్చు
- చేతులు వెల్లకిల వేయు. నిరసనను తెలుపు. రాధి. 4. 15.
చేతు లెత్తి మ్రొక్కు
- ఆదరముతో నమస్కరించు.
- "...... వసుధావిబుధుం, డచ్చప లాక్షిమణికిన్, ముచ్చటతోఁ జేతు లెత్తి మ్రొక్కినయంతన్." శుక. 2. 462.
- "అతను న న్నెంతో ఆదుకున్నాడు. అతనికి చేతు లెత్తి మొక్కాలి." వా.
చేతు లొగ్గు
- దోసిలి పట్టు, ప్రార్థించు.
- "ఏ తల్లి తనకు నై చేతు లొగ్గినవారి." దేవీ. 1. 17.
చేతు లొడ్డుకొను
- చేతు లడ్డు పెట్టుకొను.
- "వనితలు చల్లెడి,యుదకంబునకుఁ జేతు లొడ్డుకొనుచు..." కళా. 6. 229.
చేతెంట
- చేతివెంట. ప్రతిచేతి పొడవు నేలకూ, పండితా. ద్వితీ. పర్వ. పుట. 480.
చేదండ
- కై దండ, చేయూత.
- "చే యెత్తి తెమ్మని చేదండ యిచ్చి." ద్విపద. సారం. 3. 115. పు.
చే దప్పిపోవు
- చేయి జాఱిపోవు. పొరబాటున అనిష్టము జరుగు అని కూడ.
- "ఎంత లే దింతె కద దీని కిట్టు లనకు, తానె పోయెను గాంత చేఁ దప్పి పోవ, నేమి సేయుదు మని." హంస. 2. 215.
- చూ. చేదప్పు.
చే దప్పు
- చేయి దాటిపోవు.
- "చేదప్పిన కార్యములకు, వేదనఁ బొందుదురె..." ఉత్త. రా. 4. 105.
చే దరి సెనము
- కానుక.
- చూ. చేదర్సెనము.
చే దర్సెనము
- కానుక.
- "నెమ్మి నీరీతిఁ జేదర్సెనమ్ము లొసఁగి." జైమి. 3. 76.
- చూ. చేదరిసెనము.
చే దివియ
- చేతి దివియ.
- రూ. చేదివ్వె.
చేదుకట్టు
- పిత్తకోశము.
చేదుడ్డు
- చేతికఱ్ఱ.
- చూ. చేకోల. చేదు మ్రింగు
- సాహసకార్యమునకు పూను. అపథ్యమును సేవించు. విషము మ్రింగుట సాహస కార్యము కనుక.
- "చేఁదు మ్రిం గెద వంచుఁ జిలికి నవ్వె ఘృతాచి, మాయలాఁ డని తిట్టె మంజుఘోష." మను. 3. 109.
చేదోడుగా
- సహాయముగా.
- "పని పాట సేయఁ జేదోడుగఁ జెం చెతల్పలుకుదోడుగ." కా. మా. 2. 72.
- చూ. చేదోడు వాదోడు.
చేదోడు పడు
- సాయ పడు.
- "హరిపైఁ జిక్కినచిత్తంబు దనకుఁ జేదోడుపడన్." హరి. ఉత్త. 5. 201.
చేదోడు వాదోడు
- సహాయము.
- చేయితోడు, వాయితోడు అనగా పనికి తోడుగానూ, పలుకు తోడుగానూ ఉండు ననుట.
- "ఇది యదృచ్ఛానులాభ మై యొదవెఁ దోటపనికిఁ జేదోడు వాదోడు పాటు పడును." వైజ. 2. 106.
చేదోయి ముకుళించు
- నమస్కరించు.
- "చేదోయిన్ ముకుళించి వీడుకొనె." జైమి. 1. 104.
చే నిమ్మపండు
- అందుబాటులో నున్న వాడు - ఉన్నది. కరజంభలము.
- "క్రమ్మర నిదె వెంకటేశ నీచే నిమ్మపం డైన నీబంటు." తాళ్ల. సం. 11. 2 భా. 67.
- చూ. కరజంభలము.
చేనీరు
- చేతిలో తీసుకొన్న నీరు.
- "చేనీట నేత్రరాజీవముల్ తుడిచి." వర. రా. యు. పు. 196. పం. 12.
చేను చెట్ర
- చేలు. జం.
- "మీయాట లేమో మీపాట లేమో యదియే మీకుఁ బట్టెను గాని చేను చెట్ర యే మాయెనో మడి మట్ర యేమాయెనో యది మీకుఁ బట్టదాయె." ధర్మజ. 44 పు. 14 పం. తె. జా.
చే నులుచు
- చేతిని మెలివెట్టు.
- "చెచ్చెర నేతెంచి చే నుల్చి చాఁపి, పుచ్చుచు." పండితా. ద్వితీ. మహి. పుట. 126.
చే నెత్తురు కాకుండ
- రక్తపాతము చేయకుండ.
- "... అనూనధైర్యనిధి తావకపుత్రుఁ డితండు నేఁడు చే, నెత్తురు గాక యుండ నతినిష్ఠుర శాత కృపాణ ధారచే..." రాజశే. 2. 39.
చేపట్టిన మన్ననలు
- పొందిన బహూకృతులు.
- "చేరి వారి కరుణే చేపట్టినమన్ననలు." తాళ్ల. సం. 8180.
చే పట్టు
- 1. గ్రహించు.
- "...నీ పట్టంబు నీ మంత్రు లి, చ్చిరి నా కింతయు నీదు రాజ్య మిది వే చేపట్టు నేఁ బోయెదన్." భా. రా. కిష్కిం. 1. 30.
- 2. వధువుగా లేక వరునిగా పరిగ్రహించు.
- "పుట్టితి వజుతనువునఁ జే, పట్టితివి పురాణపురుషు భవనము..." భాగ. 1. స్కం. 9.
చేపట్టుకుంచము
- అందుబాటులోని అమూల్య వస్తువు.
- "కొల్చినవారికిఁ జేపట్టుకుంచమవు." తాళ్ల. సం. 6. 173.
చేపట్టుకొమ్మ
- ఆధారము.
- "సదాచారమునకుఁ బ్రాపు నైపుణ్యమునకుఁ జేపట్టుకొమ్మ." ఉత్త. రా. 1. 37.
చేపట్టు చేయు
- భోజనానికి కూర్చునే ముందు విస్తరి వేయుచోట ముందుగా నీళ్లు చల్లి అలికి ముగ్గుకఱ్ఱ వేయు.
- "చూపట్టఁగ గోమయమున, జేపట్టొనరించి." శుక. 2. 38.
- "రారయ్యా యని శుద్ధిమచ్చరణు గోత్రా దేవతా పుత్రు వి,స్మే రాగ్ని ప్రభుఁ గూరుచుండ నిడి మ్రోల్చేపట్టు గావించి నీ,రారం బండిన ప్రాఁతరాజనపు దివ్యాన్నంబు నొక్కింత..." పాండు. 4. 168.
- ఇందులోని 'చేయు' పర్యాయ పదాలయిన ఒనరించు, కావించు ఇత్యాదులు వేనితో నయినా ఇది ప్రయుక్త మవుతుంది.
చేపట్లకు వచ్చు
- కొట్లాటకు వచ్చు.
- "సిగ వీడన్ వెనుచక్కి పింజె వదలన్ జేపట్లకున్ వచ్చినన్." ఉత్త. రా. 6. 361.
చేపడవ
- చిన్న దోనె. హంస. 4. 182.
చేపడు
- 1. దొరకు.
- "జడధి కియ్యునికి చేపడదు గాక." విప్ర. 2. 65.
- "ఆ పసిఁడి గిన్నె యెవ్వరి, చేపడియెనొ వీరి నేల సిలుగులఁ బెట్టం, జూపోపరు గా." విప్ర. 5. 28.
- 2. అగు, కలుగు.
- "శ్రీయును బ్రాయంబుఁ దెలియఁ జేపడును దుదిన్." హరి. ఉత్త. 7. 106.
- 3. వశ మగు.
- "మాలని చేపడుటకు." మార్క. 1. 234.
- 4. పట్టువడు.
- "పాండవుల్ చేపడిరేని చంప." భార. ఉద్యో. 4. 68. చేపలకు చలి
- అసంభవం - చేపలకు చలి ఉండ దనుట. కృష్ణ నీ. 73.
- చూ. మొసలి పడిశము.
చే పావడ
- చేతిరుమాలు.
- "చేపావడల మొగంబులు తుడిచి కొనుచు." రఘు. రా. 2. 33.
చేపుణికిళ్లాడు
- తడవు లాడు. సుమతి. 93.
చేపెట్టు మేయు
- చెంపదెబ్బ తిను.
- "మౌని నయినాఁడ రాముని,చే నొక చేపెట్టు మేసి." చం. రా. 5. 60.
చేపెట్టె
- చిన్న పెట్టె. శ. ర.
చేబంతు లాడు
- చెండ్లు, బంతులు ఆడు.
- "పుష్పవాటికలలోఁ బొదలందు విహరించుఁ, బంతంబు మెఱసి చే బంతులాడు." బ్రహ్మా. 3. 30.
చేబడి
- పని, చేతిపని.
- "నీనాభి జనియించు నిసువు చేబడి గాదె, భువన ప్రచారంబు పొంకపడుట." సాంబో. 4. 21.
చేబదులు
- లెక్ఖ వ్రాయకుండా తీసుకునే అప్పు.
- "చేబదు లైనా తేవాలి పది రూపాయలు." వా.
చేబాడిత
- చేతి బాడిస.
చేబాడిస
- చేతి బాడిత.
చే బార లిడు
- వట్టిచేతులు చాపు, అంగ లార్చు.
- "ఆ బలం బెల్ల సహాయంబు గాక, చేబార లిడినఁ దెచ్చెదరె జానకిని." వర. రా. కిష్కి. పు. 438. పం. 3.
చేబారలు పెట్టు
- పాఱిపోవు, అంగలార్చు.
- "మిఱుమిట్లు గొన్న దృష్టులు మిడిచి మన్నీ లెల్ల, బెదరి చేబారలు పెట్టుచుండ." రాజగో. 1. 46.
చేబియ్యము
- తవుడున్న ముడి బియ్యము. బ్రౌన్.
చేబిరుసులు
- చేతితో కాల్చే బాణసంచా. బిరుసు లనే వీనిని నే డంటారు. రావి. 5. 61.
చేబుఱ్ఱ లిడు
- ఒకరక మైన కొమ్మువంటి వాద్యాలను ఊదు. పరమ. 4. 205.
చేబోడి
- డబ్బు లేనివాడు.
- "నీడ యించుక లేని చేబోడిజొజుగు." కవిక. 4. 99. చేమంతిపువ్వు
- అలాంటి బంగారు నగ.
చేమకూర శై త్యాలు
- అసంభవములు. తాళ్ల. సం. 7. 34.
చేమపూరాజనాలు
- ధాన్యవిశేషం.
చే మఱచు
- ప్రమత్తు డగు.
- "రాముని తేజంబు రావణాసురుఁడు, చేమఱచుటయు నీక్షించి సూతుండు." వర. రా. యు. పు. 434. పం. 10.
చే మించు
- చేయి దాటిపోవు.
- "చే మించి యిటు నడచిన కార్యమునకు." వర. రా. కిష్కి. పు. 353. పం. 12.
చేమిరి పెట్టు
- పాలలో తోడుపెట్టు.
- "కలదండి పసిఁబిండి కాఁచి చేమిరిఁ బెట్టి, యొఱఁగకుండఁగఁదిట్టి యుట్టి నొట్టి." వేం. పంచ. 4. 455.
చేమీదుగా
- స్వయముగా తనచేత.
- "అఖిలకల్యాణగుణశీల యా సుశీల, పెట్టెఁ జేమీఁదుగా నెల్లచుట్టములకు." పాండు. 4. 267.
- "మీ చేతిమీదుగా ఈ పుణ్యకార్యం కూడా నెఱవేర్చి పుణ్యం కట్టుకోండి." వా.
చే ముంచి నేరము చేయు
- బుద్ధిపూర్వకముగా తప్పు చేయు, చేజేతులా చేయు.
- "నా మనసే చక్కనైతే నాకుఁ బ్రత్యక్షము గావా, చే ముంచి నేర మేమి చేసితినో కాక." తాళ్ల. సం. 6. 175.
చేముట్టు
- పనిముట్టు, సాధనము.
- "చేముట్టు నాగంటి జీవితంబు." పాండు. 2. 66.
చేమొగుచు
- చేతులు జోడించు.
చేమొగుపు
- నమస్కారం.
చేమోడుచు
- నమస్కరించు.
చేమోడుపు
- నమస్కారం.
చేమోడ్చు
- నమస్కరించు.
చేమోడ్పు
- నమస్కారం.
చేయనిది పాపము
- అన్నీ చేసె ననుట.
- "శివలింగముఁ దాల్చిన జన, నివహం బేమైనఁ జేయనిది పాపము." ఆము. 4. 44.
చేయప్పులు
- చేతిబదుళ్లు.
- "చే యప్పు లడిగి తెచ్చెద నంచుఁ జని కాంచుఁ, గోడెమిండనిఁ దప్పుకోలు మ్రొక్కు." శుక. 2. 368.
చేయబెట్టు
- చేయించు.
- "భోజనము చేయఁబెట్టిన భూవరేణ్య, పైతృకం బొప్పు సర్వ సంపన్న మగుచు." వి. పు. 4. 266.
చే యమ్ము
- చేతితో వేసే బాణం. చంద్రా. 2. 38.
చేయలతి గను
- చేతి బలము తెలిసికొను.
- "చేయలఁతిం గని సమరము, సేయుము ననుఁబోటితోడ." భార. ద్రోణ. 4. 243.
చేయలతిగా
- దగ్గఱగా.
- "పఱచుం దవ్వుగఁ జేయలంతి నిలుచున్." భార. అర. 6. 372.
చేయలతి యగు
- అధీన మగు.
- "నా చిత్త మేకీడునకుఁ జేయలఁతిగా కేపొద్దు నీయంద యలరుఁ గాత." హరి. ఉత్త. 5. 203.
చేయలతియా?
- సాధ్యమా ? శక్యమా ?
- "....నీకుఁ జేయలఁతియె యీ యెడ యింక నీవు నిలిచినఁ బడ నడతురు." నిర్వ. 4. 84.
చే యాడక
- చేయి రాక.
- "కాడినయమ్ముచే సొలసి కంసవిరోధి శిరోధ వ్రేలఁ జే,యాడక మూర్ఛవోయె." ఉ. హరి. 1. 154.
- "అతండు గయ్యంబు సేయఁ జేయాడక చెడు." భార. ద్రోణ. 5. 311.
- "వాణ్ణి తన్నాలంటే నాకు చేయాడ్డం లేదు." వా.
చేయార
- చేతులారా.
- "చేయార నీసేవ నేఁ జేసుట లేదు." తాళ్ల. సం. 8. 60.
- నోరార అనుటకు పర్యాయముగా ఇక్కడ మాత్రమే కనిపిస్తుంది.
- "ఏమని చేయార నీబంట నని చెప్పుకో నేను." తాళ్ల. సం. 10. 2.
చేయార్చు
- 1. చేతులు కొట్టు.
- "వాయుపుత్రుఁడు చూచువగ వేక్షశాఖఁ, జేయార్చి రెండుగాఁ జీరి నవ్వుటయు." ద్వి. జగ. 207.
- 2. చేయి కదల్చు.
- "నేనుఁ దోడ్పడ నతనికిఁ జేయార్ప వచ్చునే?" భార. ద్రోణ. 4. 291.
చే యార్చుకొనగ లేక
- శక్తి లేక, అలసిపోయి, చే యాడించుకొన లేక. నీటిలో మునిగిపోవువాడు చే యాడించినప్పుడే పైకి తేలుట సాధ్య మగును. ఆ ఆడించుకొను శక్తి లే దనగా నిస్సహాయు డనుట.
- ఈత కొట్టునప్పుడు అలత లేనంతవరకూ చేతులు కొట్టడం సాగుతుంది. బాగా అలసినప్పుడు చేతు లాడవు.
- "హా! సరోజాక్షి గోత్రవధార్ణవమున, మునిఁగి యున్నాఁడఁ జేయార్చు కొనఁగ లేక." జైమి. 1. 106. చేయి కడుగకుండ భోజనము చేయ వచ్చు
- వెనువెంటనే, వచ్చినదే తడవుగా.
- "....స్వామియారగింపు కాఁగనే వచ్చి, దశవిధభోగములును చేయి గడుగక మీరు భోంచేయవచ్చు." నందక. 47 పు.
చేయి కడుగుకొను
- సంబంధము వదలుకొను.
- చూ. చేతులు కడుగుకొను.
చేయి కాయు
- అభయ మిచ్చు, అడ్డుకొను.
- "మయునంతవాని చేయి గాయక జయించి." వర. రా. యు. పు. 23. పంక్తి. 6.
చేయి కాల్చుకొను
- వంట చేయు.
- "ఇంట్లో ఆడవాళ్లు బయట చేరడంవల్ల నేనే చేయి కాల్చుకోవలసి వచ్చింది." వా.
- చూ. చెయ్యి కాల్చుకొను.
చేయి క్రిం దగు
- ఒకరిచే దానము పొందు స్థితిలో ఉండు.
- "...నూత్నమ, ర్యాదం జెందుకరంబు క్రిం దగుట నా హస్తంబు మీఁ దౌట మేల్, గాదే..." భాగ. స్కం. 8.
చేయి చాచు
- 1. ఒకరిని యాచించు.
- "వాడు బతికినన్నాళ్లూ ఒకరి కిచ్చాడుగానీ ఒకరి ముందు చెయ్యి చాచి యెఱగడు." వా.
- చూ. చెయి చాచు
- 2. వేకారు.
- "శ్రీపతి నీ కయి చేయి చాఁచెదము." తాళ్ల. సం. 8. 19.
చే యిచ్చు
- ఆసరా యిచ్చు, సాయపడు.
- "ఇంటివారిని లేపి యీవల దొంగ, బంటుకు చెయ్యిచ్చుపాపాత్మురాల." గౌర. హరిశ్చ. పు. 168.
చేయి చేయి కలుపు
- సమాధాన పఱుచు.
- "వాణ్ణి వీణ్ణి చేయి చేయి కలిపి వెళ్లాడు వాళ్ల నాన్న. అప్పటినుంచీ సంసారం కాస్త కుదటపడింది." వా.
చేయి చేసికొను
- తన్ను.
- "వా డేదో అన్నా డని వీడు చేయి చేసుకొన్నాడు." వా.
- చూ. చెయి చేసుకొను.
చేయి జాఱు
- అధీనము తప్పు.
- "ఆ వ్యవహారం నా చేయి జాఱి పోయింది. ఇంక నేను చేసే దేమీ లేదు." వా.
- చూ. చేయి దాటి పోవు.
చేయి తీరదు
- చేతిలో పని ఉన్న దనుట. చేయి పనికి ప్రత్యామ్నాయంగా మనకు అనేకపలుకు బళ్ల లో కనిపిస్తుంది.
- "నాకు చేయి తీరడం లేదు. తరవాత రా. గింజలు వేస్తాను." వా.
- "నాకు చేయి తీరనంత పనిగా ఉంది." వా.
చేయి తీరిక లేదు
- తీరుబడి లేదు. ఏదో పని చేస్తున్నా ననుట.
- "ఇప్పుడు చేయి తీరిక లేదు. తరవాత రావయ్యా. ఆ సంగ తేదో చూస్తాను." వా.
చేయి దాటి పోవు
- మించి పోవు, స్వవశము తప్పి పోవు.
- "ఈ విషయంలో నేను చేయగలిగింది యేమీ లేదు. ఆ వ్యవహారం అప్పుడే చేయి దాటి పోయింది." వా.
- చూ. చెయి దప్పి పోవు.
చేయిదోడు
- సహాయము.
- "సృజియించు బ్రహ్మకుఁ జేయిదోడు." భీమ. 1. 44.
- చూ. చేదోడు, చేదోడు వాదోడు.
చేయి మఱచు
- విధ్యుక్తధర్మమును నిర్వహింపకుండు.
- "మీకు నిట్టి యెడలన్, బ్రమయక చే మఱువ కునికి పటుశౌర్య మగున్..." కళా. 4. 191.
చేయి మించు
- అధీనము తప్పు, చేయి దాటిపోవు.
- "అని బహు భంగులం దన బలాదిక దర్పవిజృంభణంబు నే,ర్పున వివరించి పై ననియె భోరున నా చెయి మించె..." రంగా. 2. 44.
- "ఆ వ్యవహారం నా చేయి మించి పోయింది. ఇంక నేను చేసే దేమీ లేదు." వా.
- "నే నప్పుడే ఆ నోటు పంపించేశాను. ఇక నా చెయి మించి పోయింది. మీ కేం ఇబ్బందు లున్నా పై అధికారి దగ్గర చెప్పుకోవాల్సిందే." వా.
- చూ. చెయి మించు.
- 2. అతిశయించు, మేలు చేయి యగు.
- "చేయి మించఁగ వలెన్ జుమి నీ కని." విజయ. 3. 115.
చేయి మీ దగు
- తాను ఇచ్చువా డగు.
- "...నూత్నమ, ర్యాదం జెందుకరంబు క్రిం దగుట నా హస్తంబు మీఁ దౌట మేల్, గాదే రాజ్యము గీజ్యమున్ సతతమే కాయంబు నాపాయమే." భాగ. స్కం. 8.
చేయి మీదుగా నడచిన
- ఎప్పుడూ ఒకరిని దేహి అనక, ఒకరికే తాను ఇస్తూ బ్రతికిన.
- "చేయి మీఁదుగా, నడచిన పూర్ణ కాముఁడవు." పాండు. 3. 44.
చేయి మునుగ జుర్రుకొను
- సంతృప్తిగా జుర్రుకొను. వాడుకలో కొన్నివర్గాలలో 'చెయ్యి ములగా జుర్రుకొను' అనే వినబడుతుంది.
చేయి మునుగ పాడి
- పాడి సమృద్ధిగా ఉన్న దనుట. ఇది వాడుకలో కొందరిలో 'చెయ్యి ములగా పాడి' అన్నట్లు వినవస్తుంది.
- "వాళ్ళ కేం ? పదావులు, పది యెనుములు. చేయి మునగా పాడి." వా.
చేయి యెటు లాడు
- ఇంత దుర్మార్గ మైన పని చేయుటకు చేతులు ఎట్లా వచ్చును?
- "ఓయి దయావిహీనమతి! యూరక యీ పసిబిడ్డఁ గొట్టఁగాఁ జే యెటులాడె నీకు-" మను. 4. 87.
- "ఆ పిల్లవాణ్ణి కొట్టడానికి నీకు చేతులు ఎట్లా ఆడాయి." వా.
చేయి వదలు
- రక్షణబాధ్యతను వదలు కొను.
- "చేయి వదలక చేపట్టువారిఁ గాచుటలు." వర. రా. సుం. పుట. 88. పంక్తి. 15.
- చూ. చేయి విడుచు.
చేయివాసి
- హస్తవాసి.
- "ఆయన చేయివాసి మంచిది. ఏ మిచ్చినా నయ మవుతుంది." వా.
చేయి వీచు
- ఆజ్ఞ యొసగు, ప్రోత్సహించు, ముదల యిచ్చు.
- "గోత్ర భీ,కరముగ బాహు లెత్తి తమకంబున సేనకుఁ జేయి వీచినన్." పారి. 5. 14.
- "ఆవృకోదరుపైఁ గవియంగఁ జేయి, వీచె సేనకుఁ గాళింగవిభుఁడు గడఁగి." భార. భీష్మ. 2. 70.
చేయీక
- చేతికి దొరకక.
- "లేటి బొట్టెలు బిట్టు చెదరి చెదరి చేయీక పఱచిన." హర. 1. 3.
చేయీక తివియు
- చేతి కందక లాగు.
- "తనరు మహాభద్రదంతులరీతిఁ జేతికి నొడిసినఁ జేయీక తివిసి." ద్విప. మధు. పు. 18.
చేయీత నీదు
- ఏ యితరసహాయం లేక చేతులతో ఈదు.
- "చెనఁటి యీ భవవార్ధిచేయీఁత నీదు." ద్విప. పరమ. 2. 86. పు.
- "ఏచి మున్నీరు సేయీఁత నీఁద." భార. విరా. 4. 213.
చేయునది లేక
- ఇంకో మార్గం లేక, గత్యంతరం లేక, తప్పనిసరియై.
- "బయటఁబడి చేయునది లేక యాకఠకు మగిడి తుఱముఁ దిద్దుచు." ఆము. 4. 35.
- "వారల నవ్వలకుం ద్రోసి చనినఁ జేయునది లేక యిచ్ఛావిహారవిరోధి యగు నిజకులాచారంబులం దలంచుకొని..." శుక. 2. 10.
చేయూత
- సహాయకము.
- "యోగవిద్యాబలంబు చేయూఁత గాఁగ." నైష. 3. 3.
చే యూదుకొను
- చేతులను ఆధారముగా దేనిపైనో ఆనించు.
- "ఒండొరుఁ జే యూదికొనుచు." పండితా. ద్వితీ. పర్వ. పుట. 279.
చే యెత్తి నమస్కరించు
- హృదయపూర్వకంగా బహూకరించు, కృతజ్ఞత తెలుపు.
- "నా కొక జీవనం కల్పించినవా డాయన. ఆయనకు చే యెత్తి నమస్కరించాలి." వా.
చేయేతము
- చేతితో తోడు ఏతాము.
- "అబ్బావికిఁ జేయేతం, బుబ్బుచుఁ దంబళి యొనర్చి." హంస. 1. 186.
చే యొడ్డు
- అడ్డుపెట్టు.
- "ఒరుల యీగికి నకట! చే యొడ్డకుండు." భార. శాంతి. 4. 158.
చేరగ బిల్చు
- దగ్గరకు తీయు.
- "భీమునిఁ జేరఁగఁ బిల్చి." జైమి. 3. 45.
- చూ. చేర దీయు.
చేరగిల బడు
- విశ్రాంతి తీసుకొను.
- "పొద్దున్నుంచీ పనితో సతమత మయి పోయాను. కాస్త చేరగిలబడితే కానీ వీలు లేదు." వా.
చేరదీయు
- దగ్గఱకు తీయు.
- "అల్లనఁ జేరఁదీసి." విప్ర. 4. 88.
చేరబడు
- 1. కలియు, ఒకటి అగు.
- "గోరపుఁ బాపములు నీవుఁ గొడుకులు నాలుం, జేరఁబడి పంచుకొందురొ?" వాల్మీ. 2. 100.
- 2. ఒరగు, చేరగిలబడు.
- "ప్రొద్దు చేరఁబడినఁ బోయి రిండ్లకు వారలు." నారా. పంచ. 1. 90.
చేరబొంతల యాట
- ఒక బాలక్రీడ. పండితా. ప్రథ. పురా. పుట. 460.
చేరల గొలువగ వచ్చు (కన్నులు)
- విశాల మైనవి అనుట.
- "చేరలం గొలువఁగ వచ్చు కన్నులు." పాండు. 2. 70.
- చూ. చెంపకు చేసెడేసి కండ్లు. చేరెడేసి కండ్లు.
చేరల గొల్వగ వచ్చు
- చేరె డంతేసి ఉన్న వనుట.
- "కన్ను లంటిమా చేరలఁ గొల్వఁగా వలయు." విజయ. 1. 131.
చేరవచ్చు
- సమీపించు.
- "నీరజాక్షి నిరంకుశుఁ జేర వచ్చె." నిరంకు. 4. 93.
చేరవేయు
- ఒకచోటికి చేర్చు, ఒకటిగా పెట్టు.
- "అవన్నీ యింట్లోకి చేర వేయరా." వా.
- "చిల్లా పల్లా పడిన వన్నీ ఒకచోట చేరవేయవే." వా. చేరిక యగు
- సమీపించు.
- "అనయముఁ జేరిక యగుతఱి, ననివార్యవ్రీడభయభరాకులగతి యై." ప్రభా. 5. 31.
చేరిక లొనర్చు
- స్నేహం చేయు.
- "చేరిక లొనర్చి తేనియల్ చిలుకఁ బలికి." హంస. 2. 169.
చేరుకోల
- చెలకోల.
- పశువులను తోలే కొరడా వంటిది. భార. భీష్మ. 3. 234.
- రూ. చేర్కోల.
చేరుగడ
- 1. ఆధారము.
- "వట్టి యపకీర్తులకుం జేరుగడ." విప్ర. 3. 12.
- 2. చేరబడు దిండు.
- "ఆశ్రితశ్రేణి కేయధిపుని పాదరా,జీవ యుగ్మంబులు సేరుగడలు." భాగ. స్క. 1. 257.
చేరుగొండి
- 1. తగులాటకత్తె. శ. ర.
- 2. చేర వచ్చిన భార్య. బ్రౌన్.
చేరుగొండి పశువు
- తప్పిపోయిన పశువు. బ్రౌన్.
చేరుగొండియావు శ. ర.
- చూ. చేరుగొండి పశువు.
చేరుచుక్క
- పాపట బొట్టు.
- "కలువపై యొడ్డాది కటకాధిపతి వధూ, సీమంతవీధులఁ జేరుచుక్క." కాశీ. పీ. 34.
- చూ. చేర్చుక్క.
చేరుడుబియ్యము
- ముడి బియ్యము. ఉత్త. హరి. 3. 13.
చేరువకాడు
- 1. సేనాని. రామా. 7. 27.
- 2. ఎకిమీడు, అధికారి. శేష. 5. 98.
చేరువడు
- సిద్ధించు.
చేరువపంట
- అందుబాటులోనిది.
- "....భుజంగకోటికిన్, ఘటితనిధానసీమ యుపకాంతుల చేరువపంట..." హంస. 1. 215.
చేరువఱుచు
- సిద్ధింపజేయు.
చేరెడుకండ్లు
- విశాలము లయిన నేత్రములు.
చేరెడు నేల
- కొద్దిపాటి నేల.
- "అకటా ! చేరెడు నేలకుం దగఁడె సప్తాంభోధివేష్టీభవత్, .....రాజ కుమారుండు." హరిశ్చంద్రో.
చేర్చుక్క
- పాపటబొట్టు.
- "చేర్చుక్కఁ జేరిచి చిత్రంబుగాను." పల. పు. 72.
- "చేర్చుక్కగా నిడ్డ చిన్నిజాబిల్లి చే, సిందూరతిలకంబు చెమ్మగిల్ల." మను. 1. 5.
- "చొనిపె సీమంతవీధిఁ జేర్చుక్క యోర్తు." ఆము. 6. 128.
- చూ. చేరుచుక్క.
చేర్లకోల
- చెలకోల. వరాహ. 5. 108.
చేర్వచుట్టములు
- దగ్గఱిచుట్టాలు. నిరం. 4. 69.
చేర్వారు
- సమీపించు, దగ్గఱపడు.
- "వై,శృంఖల్యంబునఁ బట్టు కళ్లెపు సరుల్ చేర్వార నుచ్చైశ్రవ: కంఖాణంబు గదల్చె." నిరంకు. 4. 125.
చేఱుకుట్టు
- ఒక రోగము.
చేఱుకోల
- చూ. చేరుకోల.
చేఱుబొందు
- కొట్టెడు తోలుపట్టెడ. శ. ర.
చేఱులకోల
- చెలకోల. శ. ర.
చేలా గిచ్చు
- చేయూత నిచ్చు.
- "చేరి చేలాగిచ్చు..." ఇందు. 3. 27.
చేలు దొండముక్కు పడు
- ఎఱ్ఱ బారు, పక్వ మగు.
- "దొండముక్కు వడియెం బ్రాసంగుఁ జేల్." శివ. 4. 19.
- "పెస రుసురుకొనియె దవనిక పొదలె, ఱెక్క ప్రాసంగు దొండ ముక్క వడియె." కాశీ. 3.23.
చేవగల వాడు
- సత్త్వవంతుడు.
- చూ. చేవబారు.
చేవట్టి తిగుచు
- చేయి పట్టి లాగు.
- "నీకు బలె సన్మానంబుతోఁ జక్క వ,చ్చెదొ యేమే గలదే యటంచుఁ దిగి చెం జేవట్టి యా యంగనన్." కళా. 7. 123.
చేవ డించక
- చేతితో పట్టుకొని నలిగిపోవునట్లు చేయక.
- చేవ - సారముపై, డించు వచ్చిన దనుకుంటే=సారవిహీనము కాకుండ అనుట.
- "....చేవ డించక కావడించి." పాండు. 3. 89. చే వదలు
- నిరాశ్రయుని చేయు; వదలి పెట్టు.
- "చెలికాని నెఱుఁగక చే వదలుదు రె." వర. రా. కిష్కి. పు. 401. పం. 8.
చేవ బారు
- సత్త్వవంత మగు.
- చెట్టు చేవ బారిన దనగా కఱ్ఱ యెఱు పెక్కి బాగా గట్టిపడినది అనుట.
చేవ మీఱు
- 1. సత్త్వవంత మగు, బలపడు.
- "వలపుల్ రేచి మనంబులం గరఁచి చేవల్ మీఱ లోనైన యా..." రాజగో. 1. 103.
- 2. విజృంభించు.
- "సురనాథుల్ చేవమీఱన్ సమి, త్కేళీలోలతఁ గాలమేఘముల మాడ్కిన్." కా. మా. 2. 61.
చేవ యెక్కు
- బలపడు, సత్త్వవంత మగు.
- "ఇక్కడఁ బౌండ్రభూపతి విహీన వివేకతఁ జేవ యెక్కఁగాఁ నెక్కడి వాసుదేవుఁడు ?" ఉ. హరి. 3. 4.
చేవ యొసగు
- ప్రోత్సాహ మిచ్చు, బలము చేకూర్చు.
- "బహువిధచాతుర్యంబులు శౌర్యంబులకుఁ జేవ యొసంగ." ఉ. హరి. 4. 213.
చేవలతులు
- 1. చేతి కందుబాటులోనివి.
- "చేవలఁతు లగుచు దక్కును." పాండు. 3. 118.
- 2. భుజబలము. హర. 1. 20.
- 3. సమీపము. శృం. శకుం. 1. 132.
చే వాటునేల
- సమీపప్రాంతము. చేతితో రాయి విసిరినంత దూరము.
- "చెలువార నిచటికిఁ జే వాటునేలఁ, గల దొక నిర్మలకమలాకరంబు." గౌ. హరి. ప్రథ. పంక్తి. 1729-30.
చేవాడికాడు
- చేతి మెలకువ గలవాడు.
- "గడిదొంగ చేవాఁడికాఁడు దోఁపుడుకాఁడు." వేంక. మాన. 31.
చే వాడి మెఱసి
- చేతి మెలకువ చూపి.
- "చే వాడి మెఱసి.... అస్త్రములకు బలివెట్టి." వర. రా. యు. పు. 366. పంక్తి. 13.
చే వార్చు
- చేతులు కడుగుకొను.
- "అందఱు భుజించి చేవార్చు నవసరమున." పార్వ. 5. 186.
చే విచ్చు
- నమస్కరించు. శ. ర. చే విప్పు
- నమస్కారం. వావిళ్ళ.
చే వెలు గిడి
- బాగుగా కనబడుటకై కాస్త వయసైన వారు చేతిని కనుబొమ్మ దగ్గర అడ్డుగా పెట్టుకొని
- "దీవించి యతని వదనము, చే వెలుఁగిడి చూచి." హర. 2. 49. సా. స.
చేవ్రాలు
- 1. సంతకము.
- 2. చేతిలోని రేకలు.
చే వ్రేసి నవ్వు
- చేతులు చఱచి నవ్వు.
- "ఆ విదర్భుఁడు గెల్చె ననుచు నొండొరులు, చే వ్రాసి నవ్వుచు సీరి నీక్షింప." ద్విప. కల్యా. 129.
చే సడలు
- చేయివదలు. వసు. 6. 84.
చే సరులు
- ఒకనగ.
చే సఱచి నగు
- చేతులు కొట్టి నవ్వు. నవ్వునప్పుడు చేతులు కొట్టుట కలదు కదా !
- "రాచూలిం జూచి చెలులు, గలకల చే సఱచి నగిరి." నైష. 2. 46.
చే సాచి అడుగు
- యాచించు.
- "చేయించె నెందఱో చే సాచి యడిగిన, బ్రహ్మచారులకు వివాహములను." పాణి. 1. 66.
చేసినది జపము, వేసినది గాలము
- చెప్పేదానికీ చేసేదానికీ సంబంధము లే దనుట. చంకదుడ్డు శరణార్థి వంటిది.
- "చేసినయది జపమున్ మఱి, వేసినయది గాల మనుట వృథ కాకుండన్." విజ. 2. 135.
చేసి పెట్టు
- నెఱవేర్చు.
- "ఈ పని కాస్తా మీరు చేసిపెట్టితే నేను చాలా సంతోషిస్తాను." వా.
చేసిపోయిన కాపురము చూడ వచ్చు
- తాను చెడ్డపేరు తెచ్చుకొన్న ఊరికే తిరిగి వచ్చు.
- "ఆ మహాతల్లి తిరిగి వచ్చిం దటనే. చేసిపోయిన కాపరం చూడడానికి వచ్చిం దేమో!" వా.
చేసు వెల
- అసలు ధర. అది యెంత చేస్తుందో అంత.
- "బేరము పొసఁగించి చేసువెల కిప్పించెన్." హం. 5. 360.
చే సేత
- చే జేతుల - స్వయంగా. తనకు తానై. చేసినచేతనే ఫల మనుభవించు ననుపట్టున ఉపయోగించే పలుకుబడి.
- "ఫలంబు సిద్ధింప నోపు చేసేత." పండితా. ద్వితీ. మహి. పుట. 61.
- "చే జేతుల అనుభవిస్తాడు." వా.
- "స్వయంగా వాడు చే జేతులా తలకు ఉరి తెచ్చుకొన్నాడు."
- చూ. చే జేతుల.
- 'వాడు చే జేతులా చేసుకున్నాడు. ఎవ రేం చేస్తారు' అని వాడుక. అలాగే 'ఈ చేత్తో చేసి ఆ చేత్తో అనుభవిస్తున్నాడు'. వెంటనే అనే అర్థంలో ఇట ప్రయుక్తం.
- "శివపూజఫలము సేసేత గొన్నట్లు, తవిలి యాతనికి నంతన సమకూడె..." బసవ. 5. 131.
- "చేసేత న్మాడలు వే,యేసి దెసలఁ గీర్తి లతిక లెలమి వహింపన్." కా. మా. 3. 146.
- "చేసిన నేరమి చేసేతఁ గుడువ." గౌ. హరి. ద్వితీ. పంక్తి. 423.
చేసేత బట్టు
- చేజేతులతో పట్టుకొను.
- "చేసేతఁ బట్టి." కుమా. 10. 66.
- చూ. చేసేత.
చేసే నొసగు
- ఒకరి కొకరు చేతులతో అందించు.
- నలుగురు వరుసగా నిలుచుకొన్నప్పుడు ఒకరి చేతిలోని పాత్రను రెండవవారికి, ఆ రెండవవారు మూడవవారికి ఇలా క్రమంగా ఇచ్చుట.
- "చెలువ ల్గొందఱు హేమకుంభములతోఁ జేసే నొ సంగన్." పారి. 2. 11.
- స్వయముగా అని వావిళ్ళ ని. సరిగా కనిపించదు.
చొంగలు గురియు
- నోటిజొల్లు కారు.
- "....నోరఁ జొంగలు, గురియఁగఁ గడ లేక నడచె గుఱ్ఱపుఁబౌజుల్." కవిక. 2. 79.
చొక్కిళ్ళు వోవు
- సొట్టలు పడు.
- "గదిసి మై గందంగఁ గౌఁగిట బిగియింప, జొక్కిళ్ళు వోయిన సొమ్ముతోడ." యయా. 2. 99.
చొక్కు చల్లి నట్లు
- మత్తుమందు చల్లినట్లు.
- "గొల్లపల్లియలో నున్న గొల్లవారు, చొక్కు చల్లినకైవడి నొక్క రైన, మేలుకొనక నిద్రింప." వి. పు. 7. 76.
చొక్కుటాకు
- వగుడాకు.
చొక్కునీరు
- కల్లు. యయా. 3. 122.
చొక్కు పెట్టు
- మత్తు మందు చల్లి మైమఱపించు. వి. పు. 8. 164. చొక్కుపొడి
- మత్తు మందు పొడి. దశా. 1. 260.
చొక్కుమందు
- చూ. చొక్కుపొడి.
చొక్కు మడగు
- మై మఱగు, వశము తప్పు.
- "శ్రుతిపుటంబుల శక్తి చొక్కుమడఁగ." కాశీ. 1. 139.
చొక్కు వెట్టు
- మత్తు మందు చల్లి మైమఱపించు.
- "సురగి చౌడయగారిఁ జొక్కు వెట్టితివొ." పండితా. ద్వితీ. మహి. పు. 215.
- చూ. చొక్కు పెట్టు.
చొచ్చి వచ్చు
- మీది మీదికి వచ్చు. ఇందు. 4. 58.
చొచ్చో యనిపించు
- తఱిమి వేయు.
- "వెచ్చానకు లే దనఁగా, నిచ్చటి కేతెంచి యాతఁ డిచ్చిన మేలే, వచ్చినది లాగుకొని మఱి, చొచ్చో యనిపింతు నిదియ నూ మత మనుచున్." వైజ. 3. 99.
చొటచొట
- ధ్వన్యనుకరణము.
చొడచొడ
- చూ. చొటచొట.
చొత్తెంచు
- ప్రవేశించు. కాశీ. 7. 68.
చొప్ప కాడి
- రెండెడ్లను గట్టి త్రోలెడు దిండువంటి చొప్ప మోపు. శ. ర.
చొప్పడు
- ఒప్పు; సరిపడు ఇత్యాద్యనేక భావచ్ఛాయలలో...
- "ఆడువా రగుట రూపుంప నేరక రుచులఁ జొప్పడక." రంగ. రా. బాల. పు. 12. పంక్తి. 10.
చొప్పదంటు ప్రశ్నలు
- సారం లేని ప్రశ్నలు. కంకులు వేసిన తరవాత జొన్నదంట్లను చొప్పదంట్లంటారు. అవి చప్పగా ఉంటాయి. అందుపై యేర్పడిన పలుకుబడి.
- "ఏమి టోయి! ఊరికే చొప్పదంటు ప్రశ్నలు వేస్తున్నావు?" వా.
చొప్ప బెండ్ల మంచములు
- ఒక బాలక్రీడ. హంస. 3. 146.
చొప్పరికించు
- పరికించు.
చొప్పఱుచు
- ఏర్పఱించు; ఆరోపించు.
చొప్పలా చప్పగా ఉంది
- చొప్పదంటువలె సారవిహీన మయిన దనుట.
- "ఆ కావ్యం చొప్పలా చప్పగా ఉంది." వా. చొప్పాడు
- సత్యము చెప్పు.
- "కీడున కోడ కించుకయుఁ గేకయభూపతి యింటఁ బుట్టి చొ,ప్పాడక పాపజాతి వయి తక్కట..." భాస్క. రా. అయో. 20.
చొప్పు మార్చు
- 1. త్రోవ తప్పించు.
- "తప్పుత్రోవల నీరీతిఁ జొప్పు మార్చి." కా. మా. 4. 56.
- 2. తావు మార్చు.
- "రతిశ్రాంతాంగనా నేత్రకో,ణని కాయంబుల డాఁచి తద్ధవళిమన్ దాఁ బూనెనో చొప్పు మా,ర్ప ననన్ వెల్వెలఁ బాఱె దీపకళికావ్రాతంబు శాతోదరీ." మను. 3. 56.
- 3. వేషము మార్చు.
- "చొప్పు మార్చితిఁ బెక్కు చోట్ల శాత్రవభీతి, నావారు గనలేరు నన్ను నరసి." కళా. 8. 166.
చొరబడు
- ప్రవేశించు. వాడుకలో జొరబడు అని వినవస్తుంది.
చొర జోటు లేదు
- తలదాచుకొనే చోటు లేదు. ఆశ్రయం లేదు.
- "చొరఁజోటు లే దంచు సొమ్మసిల్లుచును." బస. 6. 165.
చొరపోతగా
- ఎడతెరపి లేకుండా. బ్రౌన్.
చొరబాఱు
- చొచ్చు.
- "సందు సందులం దెఱపిగని చొరంబాఱి మధురసమిళిత పరాగరాగంబు." విప్ర. 3. 38.
చొరబెట్టు
- ప్రవేశపెట్టు. బ్రౌన్.
చొరవకాడు
- మాంచి చొరవ కలవాడు. ప్రవేశించువాడు.
చొరవ చేయు
- సాహసించు. మాటా. 78.
చొరవడ
- చొరవ, సాహసము. బ్రౌన్.
చొరుదల
- మొదలు.
చొఱచొఱ
- ధ్వన్యనుకరణము.
- "చొఱచొఱ నెత్తురులు వడియ." హరి. 10. 184.
చొల్లువాఱుడు మాటలు
- సొల్లుకబుర్లు, వట్టి వ్యర్థ ప్రతాపాలు.
- "చొల్లు వారుడు మాట లెల్ల నేమిటికి." బస. 6. 171. చో టిచ్చు
- 1. అవకాశ మిచ్చు.
- "ఘనతేజంబున నొప్పెద, రనుచుం జోటిచ్చి మత్కులాఖ్యలు వినియెన్." కళా. 4. 43.
- 2. ఆశ్రయ మిచ్చు.
- "నేను ఆవూళ్లో బతుకు లేక బట్ట బుజాన వేసుకొని వస్తే, అత డింత చోటిచ్చి నన్ను ఆదరించాడు. అతనికే నేను ద్రోహం ఎలా తలపెట్టను?" వా.
చోటు చేయు
- స్థాన మిచ్చు. తాళ్ల. సం. 4. 157.
చోటు చేసికొను
- ఆశ్రయ మేర్పరుచుకొను.
- "వా డేదో ఆ మాటా యీ మాటా చెప్పి వాళ్లింట్లో చోటు చేసుకున్నాడు." వా.
చోద్యపడు
- ఆశ్చర్యపడు.
- "అచ్చోటి మహిమకుఁ జోద్యపడుచు." నిరంకు. 4. 6.
చోపిడు
- పారదోలు, కలత పెట్టు.
చోపుడుగోల
- వేటలో మృగాలను సోపుట కుపయోగించే కఱ్ఱ.
చోపుడు వెట్టు
- ఒకవైపునకు తోలుకొని వచ్చు.
- వేటలో సాయుధు లయిన వేటగాళ్లు ఒకవై పుంటారు. మరికొందరు డప్పులు మొదలైన వాద్యాలతో శబ్దం చేసుకుంటూ మృగాలను వారివైపుకు తోలుకొని వస్తారు. దీనినే చోపుడు వెట్టుట అంటారు.
- "పొలము చోపుడువెట్ట న న్నెలవరులకు, సెల వొసంగిన నృపమౌళి చిత్త మెఱిఁగి." శుక. 1. 257.
- "అగ్నియంత్రంబులు ముట్టించియు రొద మిన్ను ముట్టం జోపు వెట్టించిన." మను. 4. 37.
చోపుదారుడు
- వెండిబెత్తం పట్టుకొని రాజులముందు బరాబరులు చెప్పు సేవకుడు. బ్రౌన్.
చోపు వెట్టు
- చూ. చోపుడువెట్టు.
చోరస్వదేశము
- అసంభవము.
- దొంగకుఏ దేశమైనా ఒక్కటే. దొంగతనం చేయక మానడు కదా. రాధ. 4. 79.
చోఱబుడుత
- చేపపిల్ల, చేపలవంటి కనులున్న స్త్రీ.