పదబంధ పారిజాతము/కొట్టకొన
- "కొక్కొక్కో యనుచుఁ గోడి కూయఁ దొడంగెన్." వరాహ. 4. 164.
కొక్కొరొకో అను
- కోడి కూయు. ధన్యనుకరణము.
- "కొక్కొరొకో యని కుక్కుటంబులు కూసె." కాశీ. 3. 235.
కొక్కొరోకో యను
- కోడి కూయు. ధ్వన్యనుకరణము.
- "కొక్కొరో, కోయనికూయఁ డే యతఁడు." నైష. 8. 79.
కొక్కోకో
- కోడి కూయు. ధ్వన్యనుకరణము.
- "కొక్కొకో యని కుక్కుటచ్ఛట లెలుంగుల్ రెచ్చె నల్దిక్కులన్." బహు. 3. 94
కొట్టకొన
- చిట్టచివర.
- "ఆ చెట్టు కొట్టకొనాన ఒక పండు వేలాడుతూ ఉంది." వా.
కొట్టరువు
- ధాన్య ముంచుకునే కొట్టు.
- "కొట్టరువునఁ బళ్ళు గొలిపించు చుండ." బస. 6. 168 పు.
కొట్టికత్తె
- పనికత్తె.
- "గుత్తులయెడ చిగుళ్లు...కొట్టికత్తెలు పిడికిన..." కేయూర. 4. 50.
కొట్టికాడు
- పనివాడు, నౌకరు.
- "హరిణాజినోత్తరీయుఁడు, నిరాయుధుఁడు నగుచు నతని నెల వగునడవిన్, జొరఁ గొట్టికాండ్రు డెక్కెముఁ, బరికించి యెఱింగి కలయఁబడి కూఁత లిడన్." ఆము. 3. 26.
- రూ. కొటికాడు.
కొట్టి కోలాహలంగా
- ఎక్కితొక్కి; పూర్తిగా, బాగా.
- ఎట్లైనా చాలును అనుపట్ల ఉపయోగించే పలుకుబడి.
- "శేరు బియ్యం అయితే మన అందరికీ కొట్టి కోలాహలంగా సరిపోతుంది." వా.
- "మూడుసేర్ల బియ్యం వేస్తే వారందరికీ కొట్టి కోలాహలంగా సరిపోతుంది." వా.
కొట్టి కోలాహలము చేయు
- పాడు చేయు.
- "కొట్టి కోలాహలము చేసి కూలఁ గ్రుమ్మి, చెండి చెకపికలాడమా యుండె నేని." సారం. 1. 74.
కొట్టినపిండి
- బాగా తెలియును.
- "కోమలి నాకు నెట్టి యెడఁ గొట్టినపిండి సమస్తలోకముల్..." కళా. 6. 37.
- వాడుకలో కూడా ఉంది:
- "వాడికి వ్యాకరణశాస్త్రం కొట్టిన పిండి." వా.
కొట్టివేయు
- 1. దొంగిలించు.
- "వాడు నా పుస్తకం కొట్టివేసినాడు." వా.
- 2. త్రోసివేయు.
- "కోర్టులో వాడి కేసును కొట్టివేశారు. ఆనాటినుండీ వాడు మనిషి మనిషి గా ఉండడం లేదు." వా.
- 3. లెఖ్ఖ తీసివేయు.
- "ఈ డబ్బు తీసుకొని నా లెఖ్ఖ కొట్టివేయండి." వా.
- 4. పడగొట్టించు.
- "దళ వాయితోడ గోడకు, వెలుపటి యిల్లిల్లు గొట్టివేయించి." కువలా. 3. 3
కొట్టుకాడు
- 1. కొట్టుకొను.
- "ఇట్టటు బెట్టుగఁ గొట్టుకాడుచున్." రాధి. 2. 89.
- 2. కొట్టునట్టివాడు.
- "ఉలుకును గొట్టుకాడు నగు." రాధి. 1. 128.
కొట్టుకొను
- తన్నుకొను; ఏడ్చు; గట్టిగా చెప్పు.
- "కడుపు నొప్పితో వాడు కొట్టు కుంటున్నాడు." వా.
- "పిల్లడు పోయా డని ఆమె కొట్టు కొంటూ ఉంది." వా.
- "వద్దో ఆవ్యాపారం అని కొట్టుకున్నాను. విన్నాడు కాదు." వా.
కొట్టు చీకుడు గుడ్డలు
- అంగట్లో నిల్వ వుండిపోయి చీకు పట్టిపోయిన గుడ్డలు. క్రొత్త. 20.
కొట్టుడుబిళ్ళలు
- గోళీకాయలు.<.big> బ్రౌన్.
కొట్టుపడు
- దెబ్బ తిను.
- "కొట్టువడి యటకు మును పే, తిట్టుంబడి." మను. 4. 86.
- రూ. కొట్టువడు.
- ఇందుకు దగ్గఱి భావచ్ఛాయలన్నీ ఈ అర్థంతోనే సరిపెట్టు కొనవచ్చును.
కొట్టు మిట్టాడు
- చెల రేగు, కలతపడు, తన్ను కొను.
- "రక్కసులు వేడబంబుల, మిక్కిలి నాముకొని కొట్టుమిట్టాడంగా..." యయాతి. 2.
- "నట్టడవిలోన న న్నిట్టు నట్టు పఱచి, కొట్టుమిట్టాడ నేటికిఁ బట్టభద్ర, పుట్టునకు మున్న లేమకు బొట్టు గట్టి, చెట్ట వట్టుట కొకరుండు పుట్టెఁ జూవె." శకుం. (కృష్ణ) 2. 74.
కొట్టిమిట్టిపడు
- ఎగిరి పడు.
కొట్ణము దంచు
- ధాన్యము దంచు.
- "అప్పుడమివేల్పు జవరాండ్రు కట్ణంబులకై కొట్ణంబు దంచుచు నమ్మహోత్సవాల యాంగణంబున..." హేమా. పు. 81.
కొట్నాలు దంచు
- ధాన్యము దంచు.
- "కూరిమి విషయముల కొట్నాలు దంచేము." తాళ్ల. సం. 9. 198.
కొట్లాడు
- జగడ మాడు, పోట్లాడు.
- "చుట్టములతోడ నొప్పమి పుట్టినప్పు, డడ్డపడి వారితోడఁ గొట్లాడి యైన, దాని నుడుపంగఁ జొరకున్న వానిఁ గ్రూర,కర్ముఁ డని చెప్పుదురు కర్మ కాండవిదులు." భార. ఉద్యో. 3. 242.
కొడి గట్టు
- దీపం వత్తి కాలి నల్లవడు.
- "దీపం కొడిగట్టి వెలుగు తగ్గింది." వా.
కొడిదిపూస
- మొలతాడులో బిళ్ల. వేం. పంచ. 1. 598.
కొడిమెలాడు
- నిందలు మోపువాడు.
కొడిమెలు గట్టు
- అపనిందలు మోపు.
- "జడముడి జాహ్నవీతటనిశాకర పోతముఁ జూచి యెవ్వ రీ, కొడిమెలు గట్టి పెండ్లికొడుకున్ గడియారము మోవఁ జేసిరి." జైమి. 1. 2.
కొడివడు
- కదలు.
- "పన్ని నిలిచెఁ గాయ్వుతో దానవఁ, కుల బలంబు నేల కొడివడంగ." కుమా. 11. 79.
కొడివాఱు
- దీపం కొనసాగు.
- "శ్రీకమల గృహము మోము వి, లోకింపఁగ దీపకళికలు కనుంగవ యౌ, నా కొడి వాఱిన సన్న పు, రేకలు నాబొమలు సుందరికిఁ జెలువొందున్." శకుం. 2. 179.
కొడి సాగు
- కొనలు తేరు.
- "ఉడుగని వెలుపటి యుద్యోగము వలె కొడి సాగెడి మితి కోరికలు." తాళ్ల. సం. 11. 78.
కొడి స్తంభము
- ధ్వజ స్తంభము. బ్రౌన్.
కొడుకులు కొమ్మలు
- సంతానము. జం.
- "కొడుకులఁ గొమ్మలం బడసి కొండొక కాలము ధాత్రి యేలి." బుద్ధ. 2. 28.
- "వాని కేం కొడుకులా కొమ్మలా ? అదంతా ఎవరికో పోవలసిందే." వా.
కొడుకైనా కూతురైనా
- ఉన్న దల్లా ఆ పిల్లే అనుట.
- "కొడు కైనా కూతు రైనా నా కున్న దల్లా ఆ పిల్లే. ఈ అవస్థంతా దాని కోసం కాకపోతే ఇం కెందుకు?" వా.
కొడుగురు వోవు
- చలితో కొంకెర్లు వోవు.
- "సీతునం, గొడుగురు వోయి యున్న సఖుఁ గ్రోతిఁ గనుంగొని." కేయూర. 3. 270.
కొడ్దిపూస
- కొడిదిపూస
- చూ. కొడిదిపూస.
కొణుజెక్కు
- పిడుదులు పశువులకు పట్టు.
- "ఎరువు తిప్పులు గొని యెల్ల మందలు గొణుజెక్కు." హరి. పూ. 6. 5.
కొతుకుపడు
- జంకుగొంకులతో సంకోచించు.
- "లేమిం గొతుకుపడినభర్తను." కాశీ. 2. 79.
కొత్తగా మాట్లాడు
- నీ మాటలు మామూలుగా లేవు అనుపట్ల 'ఏమిటే! కొత్తగా మాట్లాడుతున్నవే' అంటారు. ఈ ధోరణి యేమిటి? కొత్తగా ఉందే అని భావము.
- "ఏ నీ కెపుడుఁ బ్రసన్నుఁడ, గానే తరళాక్షి ! క్రొత్తగా నిటు పలుకం,గా నేల?" మార్కం. 5. 205.
కొత్తనీరు వచ్చి పాతనీరు కొట్టుకొని పోయినట్లు
- ఎవరో - ఏదో - వచ్చి, ఉన్నవారిని - వానిని - తొలగించుపట్ల ఉపయోగించే పలుకుబడి.
- కొత్తవానితో పాతవి వెనుకబడి పోయినప్పుడు దీనిని ఉపయోగిస్తారు.
- "కొత్తనీరు వచ్చి పాతనీరు కొట్టుకు పోయినట్లుగా యీ ఇంగ్లీషు చదువులు వచ్చి వేదాలు శాస్త్రాలు మన చదువులన్నీ మూల బడ్డాయి." వా.
కొత్తా పాతా లేదు
- చాలా కలగలుపు మనిషి.
- "ఆ అమ్మాయికి కొత్తా పాతా లేదు. అందరితోనూ చాలా హాయిగా కాలం గడుపుతుంది." వా.
కొత్తిమీద కూడు
- (?)
కొత్తెమ్మసాని
- యోగిని. విప్ర. 2. 14.
కొదల పొందని
- అపార మయిన, కొఱత లేని అనుట.
- "కొదలం బొందనిబహుసంపదలన్." నిరంకు. 2. 85.
కొదలు పడు
- కొఱతపడు.
కొదల్పడు
- కొఱతపడు.
- "నా, తమ్ముని ముద్దుమాటలు గొదల్పడఁ బల్కెడుచిల్కబోద." నిర్వ. 5. 105.
కొదవ కార్యము చూచికొనగ వచ్చు
- తక్కినపని నెఱవేర్చుకో వచ్చు.
- "కడప కడ్డము గాఁగఁ బడి సివమాడుము, కొదవకార్యము చూచి కొనఁగ వచ్చు." శుక. 2. 350.
- వాడుకలో రూపం:
- "నీ వక్కడికి వెళ్లు. మిగతా పని నేను చూచుకొంటాను." వా.
- "నీ వతనికి కనబడి రా. మిగతపని నేను చూచుకొంటాను." వా.
కొదవ చేయు
- తక్కువపఱచు, కించపఱచు.
- "హితంబుఁ, గోరిక నన్నింత కొదవ చేసితివి!" వర. రా. అర. పు. 215. పం. 15.
- "పంపఁ దగ దంపినచో మఱి నిన్నుఁ గొదవ సేసినతెఱఁ గగు." విప్ర. 4. 73.
- "నీ కేం కొదవ చేసినా నని అలా మూతి ముడుచు క్కూ చున్నా వే కోడలా?" వా.
కొదవడు
- ఆగిపోవు, పని కాక మిగిలి పోవు; తగ్గు.
- "యాగము కొదవడకుండఁగ, సాగింపుఁడు." శకుం. 3. 106
- "జనసత్త్వమంచుఁ గొదవడుఁ జూపుల్." సుద. 2. 136.
కొదవపడు
- తక్కు వగు, లోపము జరుగు.
- "ఏ మైనఁ గొదవ పడెనొ." విప్ర. 4. 38.
- "కొదవపడియెఁ బని యనుచున్." వేం. పంచ. 1. 96.
కొదవపఱచు
- తగ్గించు.
- "ఎవ్వనియశంబు జగ మెల్ల నెనసి చుట్టు, కొండ యవ్వలి తమ మెల్లఁ గొదవ పఱుచు." కాళిం. 1. 35.
కొదవలు తడవు
- లోపము లెన్ను.
- "నేను మీదాన నగుట మీ గానకథలు, వడిన నవ్వేళఁ గొదవలు దడవ రేమొ." కళా. 2. 45.
కొదవ లేదు
- సమృద్ధిగా ఉన్న దనుట. లోటు లేదు.
- "ముదిత! మేలు మేలు కొదవ లే దెందు." కళా. 2. 35.
- నేటికీ వాడుకలో :
- "వా ళ్లింట్లో పెట్టుపోతల కేమీ కొదవ లేదు." వా.
- "నీవు మంచి యింట్లో పడ్డావు. నీ కేం కొదవమ్మా కూతురా !" వా.
- "వాడికి కొడుకులు చేతి కెదిగి వచ్చారు. వాడి కేం కొదవ?" వా.
కొదుకుకొను
- భయపడు; జంకు.
- "గోలయును బోలె నొదుగుచుఁ గొదికి కొనుచు." విప్ర. 3. 3.
కొద్దిపడు
- కొంచెపడు.
కొద్దిపఱచు
- హీనపఱుచు.
- "తిట్టె నేనిఁ గొట్టె నేనిఁ గొట్టినఁ గొట్టును, గొట్టె నేని యముడు కొద్ది పఱుచు." వేమన.
కొన కెక్కు
- పరాకాష్ఠ నందు.
- "గోవిందుఁడు మన్నించితే కొంచెము దొడ్డున్నదా, కోవరపుసిరు లంది కొన కెక్కుఁ గాక." తాళ్ల. సం. 9. 134.
కొనకొన కోడి
- నీటికోడి. క్రీడా. 52.
కొనగోర దిద్దు
- గోటితో వెంట్రుకలను సవరించుకొను.
- "చెలు వెడఁగోఁ జన్న నిలువుటద్దముఁ జూచి, కొనగోర నటు దిద్దుఁ గురులు విరులు." కళా. 7. 102. కొన మునిగించు
- పూర్తిగా ముంచు.
- "కినిసి పల్కితి వారిఁ బిశా చులార పొం,డని యిటు లన్న మాత్రనె మహా శనిపాతమువోలె వారలం, గొన మునిగించె నాపలుకు కుత్సితరూపులు గాఁగఁ జేయుచున్." ఉద్ధ. 1. 188.
కొనల కెక్కు
- పై కెక్కు; ఉన్నతి నందు. వర. రా. అయో. పు. 269. పం. 4.
కొనలు నిగుడు
- పెరుగు, వర్ధిల్లు.
- "కుశల మడిగి ప్రియము కొనలు నిగుడ." భార. అర. 5. 29.
- చూ. కొనలు సాగు.
కొనలు వాఱు
- వర్ధిల్లు. ప్రభా. 2. 105.
కొనలు సాగు
- వృద్ధి చెందు.
- ఇది తీగలు మొదలగునవి పెరుగుటలో కొనలు సాగుటను బట్టి వచ్చిన పలుకుబడి. ఇలాంటివే కొనలు నిగుడు, తీగ సాగు ఇత్యాదులు.
- "అనవుడుఁ గనుంగొనల గొనలు సాగు, కనలున..." కా. మా. 1. 57.
- "శబరకాంతాఘనస్తనశాతకుంభ, కుంభ యుగములఁ గరికరి కొనలు సాఁగె." కా. మా. 3. 12.
- "లోన దండెమ్ముల లోమలు చుట్టుగాఁ, బెనఁగొని మీఁదికిఁ గొనలు సాఁగి." రాజగో. 1. 96.
కొనలొత్తు
- వర్ధిలు.
- "వేడ్కలు కొనలొత్తునపుడు." రంగ. రా. బాల. 25 పుట.
కొనసాగు
- 1. వర్ధిల్లు.
- "ఇంకఁ గొనసాఁగుఁ జుమీ కుశలంబు మాదెసన్." పాండు. 4. 53.
- "రాజీవనయనకు రాగంబు కొనసాఁగె." రాధా. 1. 128.
- 2. బాగా జరుగు.
- "శర్వుల చిత్తవృత్తి కొనసాఁగుచు నుండుట." హర. 4. 45.
- "ఈ విధంగానే ఎన్నాళ్లు కొనసాగుతుం దనుకుంటున్నావు?" వా.
కొనాకులు మేయు
- పైపైన రుచి చూచు.
- సమగ్రము, కూలంకషము కాని దనుపట్ల ఉపయోగించే పలుకుబడి.
- "....నేను మాత్రము భావికార్యము నెడ కొనాకులు మేయఁబోను..." ధర్మజ. 65 పు. 8 పం. తె. జా.
కొనితెచ్చి పెట్టుకొన్న తద్దినం
- అనవసరంగా కల్పించుకొన్న చిక్కు.
- "వా ణ్ణేదో బుద్ధి చాలక ఇంట్లో ఉండమన్నాను. వా డింత పని చేశాడు. ఇదంతా కొని తెచ్చిపెట్టుకొన్న తద్దినంలాగా తయా రయింది." వా. కొని తెచ్చుకొను
- బుద్ధిపూర్వకముగా చిక్కులను తెచ్చి పెట్టుకొను.
- "అనవసరంగా వాణ్ణి మాట్లాడించి తగాదా కొనితెచ్చుకొన్న ట్లయింది." వా.
కొనియాడు
- 1. పొగడు.
- "హరుఁ జెడనాడి వీరిఁ గొనియాడెదు." కుమా. 2. 31.
- 2. గౌరవించు.
- "కుంతీమహాదేవి కోడండ్రలోపల, నగ్గలంబుగఁ గొనియాడఁ బరఁగి." భార. విరా. 2. 216.
- 3. స్తుతించు.
- "కొనియాడిన నాపై కోప మేల?" త్యాగయ్య.
- 4. ప్రోచు.
- "అతని పుత్రకులు దాని, నెంగిళులు వెట్టి కొనియాడ నెలమిఁ బెరిఁగి." భార. కర్ణ. 2. 54.
- 5. పెద్దగా ఎంచుకొను.
- "విధివశమున వచ్చిన కీ, డధములు గొనియాడి వ్రేఁగు లై విపులభవాం,బుధి మునుఁగుదురు." భార. ఆను. 1. 9.
కొనుకొను
- వెలకు పుచ్చుకొను.
- "బ్రదుకు గలిగె, నేని యర్థంబు లీరాని విచ్చి యైనఁ, బొందు గొనుకొందు నెట్లరవిందనయన." ఉద్భ. 2. 168.
కొనుగోలు
- అమ్మకం.
- "ఆ భూమి వాని కప్పుడే కొనుగోలయి పోయిం దట." వా.
కొనుబడి
- విక్రయం.
కొనుమొదలు
- సంచకరువు (?)
- కొనుట కిచ్చిన సొమ్ము అని... బ్రౌన్: శ. ర.
కొన్న, అంగడిలోనే మాఱు బేరమా
- కూడనిపని అనుట.
- "నిన్నుం డేమానిసి యే, ని న్నేలిం జేయఁ బూనె నెలఁత బలారే, కొన్నం గడి లోపలనే, యన్నవలా మారుబేర మగునే చెలియా?" రాధి. 3.
కొప్పు పట్టి ఈడ్చు
- ఆడవాళ్లను శిక్షించుటలో కొప్పు పట్టి లాగుట ఒకటి.
- "నా యిగురుఁబోడి కొప్పు పట్టి తివం బోవ..." కళా. 3. 127.
కొప్పువల
- తల వెండ్రుకల బంధించు ముత్యాలసరము. బ్రౌన్.
కొ ప్పెక్కించు
- పై కెత్తు, గౌరవించు.
- "లలిఁ గొప్పెక్కించితి మధు, పుల శుకులకు నడుగుపఱచి పుష్పాస్త్రా!" చంద్రా. 5. 91.
- ఇక్కడ కొప్పు ఇంటికొప్పు.
కొప్పెత్తు
- పరాజిత మై పాఱిపోవ నుంకించు.
- కోడిపందెములలో ఓడిపోయిన కోడి కొ ప్పెత్తడం, అలా యెత్తిన వెంటనే పారిపోవడం కనబడుతుంది. మెడమీది ఈకలు పైకి లేవడాన్ని కొప్పెత్తడ మంటారు. అందుపై వచ్చిన పలుకుబడి.
- "అదేమిట్రా? అన్ని మాట్లాడి అతను రాగానే కొప్పెత్తావు." వా.
- "ఆ కోడి కొప్పెత్తింది." వా.
- "నా కోడికి కత్తికట్టగానే నీ కోడి కొప్పెత్తుతుందో లేదో చూడు." వా.
- చూ. ఎత్తి పోవు.
కొమరాలు
- 1. యువతి.
- "కొమరాలి సిబ్బెంపు గుబ్బ పొందమ్మి మొగ్గలు." శకుం. 2. 87.
- 2. సుందరి.
- "అట్టి కొమరాలు భాగ్యోదయమున, వచ్చి కామింప నొల్లని వాఁడు గలఁడె." భాగ. 3. 787.
- 3. ఆడుది.
- "తమ్మి కొమరాలు పద్మనేత్రములు ముడిచె." వేం. పంచ. 4. 234.
కొమరునాడు
- యౌవనం.
- "కొమరునాఁడే చెల్లె మావైఖరుల్." కకు. 4. 26.
కొమరుబాయము
- యౌవనము. కళా. 4. 46.
కొమరు మిగులు
- అంద మగు.
- "కువలయానందకరలక్ష్మిఁ గొమరు మిగిలి." జైమి. 1. 27.
- "పులుఁగుల గమికాఁడు పలు దెఱంగుల దాఁటు, గుఱ్ఱంబు బంటు నై కొమరు మిగులు." రుక్మాం. 1. 125.
కొమరు మెఱయు
- అందముగా నుండు. పాండు. 3. 32.
కొమరేఱు
- స్వామిపుష్కరిణి.
- "కొమరేఱు కల్యాణకమలషండంబుల." భీమ. 2. 62.
కొమరొందు
- అంద మగు.
- "కొండిక మచ్చయును బోలెఁ గొమరొందు." పాండు. 2. 60.
కొమ్మ నాటు
- చెట్లు వేయు. కొన్ని మొక్కలను విత్తనం అవసరం లేకుండా కొమ్మలు తెగ నఱికి నాటితే చెట్లవుతాయి. అందుపై వచ్చిన పలుకుబడి.
- "కొమ్మ నాఁటంగ దగునెడఁ గొమ్మనాఁటు..." కళా. 4. 79.
కొమ్మలు వోవు
- కొనలు దేరు, వర్ధిల్లు.
- "రతి కోర్కులు కొమ్మలు వోవ." నిర్వ. 8. 73.
కొమ్ము కాచు
- సహాయముగా ఉండు. నీపక్షం నే నుంటాను లే అనుపట్ల ఉపయోగిస్తారు.
- "నీ కెందుకు? నువ్వు ముందు నడు. నేను కొమ్ము కాస్తాను." వా.
కొమ్ము కొట్టే గుణం
- ఇతరులను వెనుక అవహేళన చేసేగుణము.
- ఎద్దులు కొన్నిటికి కొమ్ముకొట్టే గుణం ఉంటుంది. రాత్రిలో తడవ తడవకూ కొమ్ము గాడిపాటి రాతికో కంబానికో వేసి కొట్టుకుంటుంటాయి. అందుపై వచ్చిన పలుకుబడి.
- "వా డంతా మంచివాడే కాని వెనకల ఎత్తివేస్తూ ఉంటాడు. ఆ కొమ్ము కొట్టే గుణం ఒకటి లేకపోతే..." వా.
కొమ్ముతీరు
- పశువుల విషయంలో గణించ వలసిన లక్షణం.
- కొమ్ముతీరూ, నడకతీరూ చూచి ఎద్దును కొనా లంటారు.
- "ఈ కోడెకు కొమ్ముతీరు బాగా ఉంది." వా.
- కొమ్ము పూర్వపదంగా కొమ్ము కాకర, కొమ్ముచేప, కొమ్ముటుడుము, కొమ్ము టేనుగు, కొమ్ము తేజి, కొమ్ము పెసర - ఇలాంటి పదాలు చాలా చాలా ఉన్నవి. కాని విశేషార్థస్ఫూర్తి, విభిన్నార్థస్ఫూర్తి ఉన్న కొన్నే ఇట ఇవ్వబడినవి. మిగతవి ఊహ్యములు.
కొమ్ము మాచకమ్మ
- స్తనా లున్న మాచకమ్మ. బ్రౌన్.
- మాచకమ్మ అంటే సమర్త కాకుండా ఉండే స్త్రీ.
- "మాచికమ్మ సమర్త మఖైతే నేం పుబ్బ అయితే నేం?" సా.
కొమ్ములాడు
- పంది ; కొమ్మువాడు.
- "లాఁచి తప్పిన జాగిలము రొట్టు కొట్టునఁ, గూడినపిడిఁ గూల్చెఁ గొమ్ము లాఁడు." కకు. 4. 77.
కొమ్ములు చివ్వు
- పౌరుషము లెక్కించు.
- "పరుల,కొమ్ములు చివ్వినఁ గొంక నేరుతునె." వర. రా. యు. 59 పు. పం. 7.
కొమ్ములు చూపి గేదె బేరమాడు
- విషయం అంతటిని బయట పెట్టకనే వ్యవహారం సాగించడానికి పూనుకొన్న ప్పుడు అనే మాట.
- "అసలు ను వ్వేం రాశావో యేమిటో చూపకుండానే పత్రికలో వేసుకుంటారా లేదా అంటే యేం చెప్పను? వా.
- "నీ వ్యవహారం చూస్తే కొమ్ములు చూపి గేదె బేర మాడినట్లుగా ఉంది." వా. కొమ్ములు తిరిగిన
- గొప్పపేరు గడించిన.
- "ప్రపంచమునఁ గొమ్ములు తిరిగిన విద్వాంసు లున్నారు." సాక్షి. 320.
- చూ. కొమ్ములు మొలుచు; కొమ్ములు వచ్చు.
కొమ్ములు మొలుచు
- అంత గొప్పవాడా? కొమ్ములు వచ్చినవా? అనుట.
- "వాడి కేం కొమ్ములు మొలిచాయా? వాడు తప్ప మరెవడూ పనికి రా డంటావు?" వా.
- చూ. కొమ్ములు వచ్చు; కొమ్ములు తిరుగు.
కొమ్ములు వచ్చు
- గొప్పవా డగు; ఆధిక్యం కలుగు. సాక్షి. 47.
- "పోనీ. వాడే రానీ. వాని కేం కొమ్ము లొచ్చాయా?" వా.
- చూ. కొమ్ములు మొలుచు.
కొమ్ములు సూపు
- బెదరించు.
- ఆధిక్యము కనబఱచు. ఇక్కడ శ్లేషలో ఈ అర్థం ఉన్నది.
- "అబల నీయెలుఁగు పికారావ మని నీకుఁ, జూతమ్ముఁ గొమ్ములు సూప వెఱచు." కుమా. 5. 165.
- "కుంభోదకముఁ బోసి యంభోజముఖి పెంపఁ, జూతంబు కొమ్ములు సూపఁ దొడఁగె." విక్ర. 1. 156.
కొమ్మెక్కి కూర్చుండు
- ప్రాధేయపడు కొలది బిగువు సూపు.
- "అయ్యా మీరు చెప్పినట్లే చేస్తా మని మనం లొంగేకొద్దీ అతను మరీ కొమ్మెక్కి కూర్చుంటున్నాడు." వా.
- చూ. కొఱ్ఱెక్కి కూర్చుండు.
కొయ్య
- విరసుడు. సరసుడు కాని వాడు.
- "ఆలుబిడ్డ లేని యట్టి త్రిమ్మరి యగు, కొయ్య గాక కుదుట గూడు వెట్టి, కుడుచువార లిట్టి క్రొవ్విదంబులు సేయఁ, జొచ్చు టిచ్చగించి చూతురయ్య." భార. ఉద్యో. 2. 9.
కొయ్యకాటుక
- ఒక రకమైన కాటుక. వివరం తెలియదు. 'దళముగా నలఁదిన కాటుక.' అని వావిళ్ళ ని.
- "కుటిలంపుఁ జూపులుఁ గొయ్యకాటుకలు." పండితా. పర్వ. 341 పు.
కొయ్యకాలు
- సజ్జ జొన్న వరి ఇలాంటి పైరు కోయగా నేలపై మిగిలిన మొక్క.
- "చేలపంటల కొయ్యకాలె తెలుపు." రామలిం.
- నేడు 'కొయ్య' లనే వీని నంటారు. కొయ్యకూర
- తోటకూర.
కొయ్యతోటకూర
- ఒక విధమైన కూర.
కొయ్యతనములు
- 1. దుడుకుపనులు
- "నీవు దర్పమునఁ జేయు కొయ్యతనములు వీక్షించి." కాశీ. 4. 94.
- 2. శఠత్వం.
- "కొయ్యతనమునఁ గోపించుఁ గొంత తడవు." వరాహ. 11. 76.
- 3. పారుష్యం.
- "సురశాఖ యయ్యుఁ, గొయ్యతనమున వర్తింపఁ గోరఁ డెచట." ఉద్ధ. 3. 333.
కొయ్యనగాడు
- మూర్ఖుడు; దుష్టుడు.
- "కొఱగాని జఱభులఁ గొయ్యనగాండ్ర, గొఱియల వార్తలు గూడునే త్రవ్వ." బస. 5. 91.
కొయ్య పొడ్వనా
- ఎందుకు? కాల్చనా? అనే అర్థంలోనే ఉన్నమాట.
- "...భక్తి విహీనులబ్రదుకు, గొయ్య బొడ్వన దానిఁ గొనిపోయి గాల్ప." పండి. పర్వ. ద్వితీ. 418. పు.
కొయ్యల గోపి
- కోతివెధవ.
- "వాడు ఒట్టి కొయ్యల గోపి, వాడి దగ్గరికి వెళ్లా వంటే నీపని అసలు కాదు." వా.
కొరకచ్చు
- కొఱివి కట్టె. ఒక తిట్టు.
- "అగ్గిరాములు కొరకచ్చు లక్కు పక్షులు." ప్రభా. నాట. 5.
కొరకరాని కొయ్య
- 1. ఏమాత్రం ఎవరిమాటా వినని మనిషి.
- "వాడా? కొరకరానికొయ్య. ఎవ డేం చెప్పినా వినడు." వా.
- 2. అవగాహనకు అతీత మయినది.
- "నైషధం కొఱకరాని కొయ్య. అర్థం కావడం కష్టం." వా.
కొర కొర మను
- చెలరేగు.
- "అందుల కసూయ గొరకొర మంచు మిగుల." సారం. 3. 127.
కొర కొర లాడు
- కోపముతో చిరచిరలాడు.
- "ఆ పిల్ల పొద్దున్నుంచీ యేమో కొర కొర లాడుతూ ఉంది. ఏ మంటే యేమో అని నేనూ నోరు మూసుకొని కూర్చున్నాను." వా.
కొరగాని
- పనికి రాని; అల్పము లైన.
- "పాప నీ రెన నీర్బలి ప్రాచిపురువు, లాది కొరగానిజంతువు లన్ని విడిచి." హంస. 4. 186.
కొరమాలు
- పనికి మాలు.
- "విరసపుఁ బాపముల వినికిచే దీనులెల్లా, గొరమాలె." తాళ్ల. సం. 6. 61. కొఱకరాని కొయ్య
- దుస్సాధ్యుడు.
- "వాడు కొఱకరాని కొయ్య. వాడి దగ్గరికి ఎవరూ పోలేరు." వా.
కొఱక వచ్చు
- కసురుకొను.
- "వాడు మాట్లాడితే చాలు కొఱక వస్తాడు."
- చూ. కఱవ వచ్చు.
కొఱకుల తెరువుల పట్టించు
- అడవులపాలు చేయు, తఱిమి వేయు ; కొఱకు = బీడు.
- పచ్చికబీళ్లు పట్టించు - దిక్కులు పట్టించె ననుట వంటిదే.
- "పురములు గైకొని కొఱఁకుల, తెరువులఁ బట్టించె నన్ను దిక్పాలకులన్." ఉ. హరి. 1. 129.
కొఱకొఱ చూచు
- కోపముతో చూచు.
- "వా డెందుకో ఈ మధ్య నేనంటే కొఱకొఱ చూస్తున్నాడు." వా.
కొఱకొఱలాడు
- రుసరుసలాడు. రసిక. 5. 163.
కొఱ గల
- పనికి వచ్చునట్టి.
- "తఱి చనుదేర నాతని కుక్షివలనఁ, గొఱ గల యొక మంచి కొడుకు జనించె." ద్వి. భాగ. 8. శ. ర.
కొఱగాడు
- పనికి రాడు, సరిపడని వాడు.
- "ఏలినవానిన్, గొఱగాఁ డని కైకొన కిం,దఱఁ దెచ్చితి వీర లీశుదాసులు గారే?" కుమా. 2. 25.
- వాడుకలో: సరిపడని వా డనుటలో ఎక్కువగా ఉన్నది. రెండవది లేక పోలేదు.
- "వానికి నన్ను చూస్తే కొఱగాదు." వా.
- "వాడు దమ్మిడీకి కొఱగాడు." వా.
కొఱగాని
- పనికి రాని, కూడని.
- "పతి నే మేనియు నాడుట, సతికిం గొఱ గాదు." రుక్మాం. 4. 27.
కొఱగామి
- చెడుగు.
- "పార్థుఁడు తండ్రి బిడ్డలం, గలిపిన మేల కాక కొఱగామియుఁ గీడును నెద్ది పేర్కొనన్." జైమి. 1. 93.
కొఱడు కొట్ర
- కఱ్ఱా కంపా. జం. బస. 3. 65.
కొఱడుపాఱు
- కొయ్యబాఱు. బ్రౌన్.
కొఱడువడు
- కొయ్యబాఱు. అప్ప. 2. 196.
కొఱత పడు
- న్యూనత పడు, లోపించు.
- "కొంత దివ్యులలోపలఁ గొఱఁత పడఁగఁ." నిరంకు. 4. 37.
కొఱత పల్కు
- నీచముగా మాటలాడు, ఉదాసీనముగా మాటలాడు.
- "పందనుం గొఱఁత పల్కఁడు శూరతఁ దాను మించియున్." ఆము. 2. 40.
కొఱత పెట్టు
- దాచు, వదలు, మిగుల్చు.
- "వజ్రనాభు రాజ్యావసాన సామీప్యంబు స్వామికి నేమియుం గొఱంత పెట్టక విన్నవింపుము." ప్రభా. 1. 117.
కొఱ తలచు
- చెడు తలచు, తప్పని భావించు.
- "నిరపరాధులమీఁద గొఱ తలంచి..." సానం. 2. 86.
కొఱతవడు
- లోపము కలుగు; మిగులు.
- "....గురువులు శిక్షింపఁ గొఱత వడునె." భాగ. 8. 647.
- "తద్వృత్త మొకటి కొఱఁతపడకుండఁ బ్రత్యక్షపరిచితం బైనది గాదె." హరి. పూ. 1. 48.
కొఱత వెట్టు
- చూ. కొఱత పెట్టు.
కొఱత వేయించు
- ఉరి తీయించు.
- శిక్షగా -
- "కొఱఁత వేయింతుఁ గను దీనికొఱకు దాని." నిరంకు. 4. 37.
కొఱత వోవు
- తక్కు వగు. శుక. 2. 166.
కొఱనవ్వు
- చిఱునవ్వు.
కొఱనెల
- క్రొన్నెల, బాలచంద్రుడు.
- "కొఱనెల సుధారసంబునఁ, గఱవోవఁగ నొఱసి కడిగి..." కుమా. 3. 63.
కొఱప్రాణముతో తన్నుకొను
- అవసానదశలో ఉండు.
- "ఊర్వుల్, పఱవ మిడిగ్రుడ్ల వణఁకుచుఁ, గొఱప్రాణముతోడఁ దన్నుకొనునమ్మొదవున్." ఆము. 3. 23.
కొఱమాలు
- పనికి మాలు.
- "మనచేతఁ, గొఱమాలి చెవులు ముక్కును బోవ నాడు, జంత." వర. రా. అర. పు. 224. పం. 23.
కొఱముట్టు
- పనిముట్టు.
కొఱలుకొను
- ఒప్పు.
కొఱవి
- కఠినుడు, కలహశీలుడు.
- "వాడు ఒట్టి కొరివి. ఎక్కడికి పోయినా ఏదో తగాదా తెస్తాడు." వా.
కొఱవి చేత పట్టుకొని వచ్చు
- మండుతూ వచ్చు.
- "కొఱవి చేతఁ బట్టుకొని చంద్రుఁ డదె వచ్చె." కళా. 6. 269.
కొఱవితో తల గోకునట్లు
- బాధోపశమనార్థ మై పోయి మరింత బాధ తెచ్చు కొన్నట్లు అనుట.
- తల నవ్వ పెట్టినప్పుడు చేతితో కాక కొఱవితో గోక్కుంటే నవ్వమాట దేవు డెఱుగును ముందు తలా కాలి పోతుంది కదా!
- "కొఱవి గొని వెఱ్ఱినే తల గోకి కొనఁగ." భార. అర. 5.
- "ఎఱిఁగి యెఱిఁగి తన యౌఁదల, కొఱవిం గొని గోకఁ దివురు కుమతియుఁ గలఁడే." పాండు. 5. 254.
- "ఇట్టి చలపాది నౌట న న్నెఱిఁగి యెఱిఁగి, యెట్లు గైకొనె దమయంతి నీ నలుండు, కొఱవి చేఁ బూని తల గోకుకొనఁ దలంచెఁ, గటకటా గర్వమున మీఁదు గానఁ డయ్యె." నలచ. 4. 252.
కొఱవిదయ్యము
- బగ్గుబగ్గు మని మండుతూ చీకటిలో కనిపించే నేలమీది మంట లాంటిది.
- అది దయ్యం కాకున్నా దయ్య మని పాతనమ్మకం.
కొఱవి వీచినభంగి
- కొఱవి త్రిప్పినట్లు.
- గిరగిర తిరుగుతూ మిఱుమిట్లు గొల్పుతూ అనుట.
- "అంగుళీయకఖచితో,ర్వను సమవర రత్నోజ్వల, వినుతద్యుతు లెసఁ గెఁ గొఱవి వీచినభంగిన్." కుమా. 12. 158.
కొఱసంది
- ఆయువుపట్టు.
- "పఱతెంచి కరిమదము నే డ్తెఱ దొండం బెత్తి వ్రేయ దెప్పఱికమునన్, గొఱసంది దాకి నేలకు, నొఱిగిన..." నిర్వ. 10. 29.
కొఱుకుకు పోవ బడిగల్లు వడు
- ఆశపడి పోగా అనర్థము కలుగు అని భావము.
- మేతకు పోగా కాలికి బండ తగులుకొన్నట్లు.
- దొంగమేత మరిగిన పశువులకు మెడకు మెడకొయ్య వేయడం, కాలికి ఒక గుదిబండను గొలుసుతో కట్టివేయడం అలవాటు. అది మరీ తిరగకుండా ఉండుటకై ఈ శిక్ష.
- "చింత యెఱుఁగక యేఁగుదెంచితిఁ గొఱుకుడుఁ, బోవ బడిగల్లు వడియె నో పొలతి యనియె." కళా. 3. 105.
కొఱుకుడు పడని
- అవగాహన కాని. అతిగహన మైన.
- "అధివాస్తవికకవిత్వం అందరికీ కొఱుకుడు పడదు." వా.
కొఱుకునకు లేక
- తిండికి లేక.
- "కొఱుకునకు లేక మూషికకోటి చేర, కునికి మార్జాలజాల మాతని నికాయ, సీమ వీక్షింపఁగా..." శుక. 3. 242.
- చూ. పంటి కిందికి లేదు, చాలదు.
కొఱుత నుఱుకు
- ఎంత సాహస మైనా చేయు.
- "కొఱుత నుఱుకుఁ గాని కొడు కెన్నఁడును గార్య, తంత్రమునకుఁ జొరఁడు." భార. స్త్రీ. 1. 17.
- 2. క్రూరుడు, దుష్టుడు.
- "చెలువ మగని దిక్కు చేసన్నఁ జూపి యీ, కొఱుత నుఱుకు ముక్కు గోసె ననియె." విక్ర. 7. 160.
- "వారలు (కౌరవులు) కదా మీఁదెఱుం గక కొఱుత నుఱుకు లై చెడు తెరువునం బోయెడువారు." భార. ఉద్యో. 1. 343.
- 3. సాహసి.
- "చుఱుకు చూపునఁ గాలిన కొఱుత నుఱుకు." కాళ. 3. 71.
కొఱ్ఱు ఇంటికంబము సేయు
- చిన్న దానిని పెద్ద కార్యమునకు ఉపయోగించు.
- కంబమువలె కొఱ్ఱు ఇంటికి ఆధారము కా జాలదు కదా!
- "విన మింతకు ము న్నెన్నఁడుఁ, గని కని కొ ఱ్ఱెవ్వఁ డింటికంబము సేసెన్." ఉ. హరి. 1. 94.
కొఱ్ఱుల బెట్టు
- కొఱత వేయు
- పూర్వం శిక్షలలో ఒకటి - ఒక యినుపకొఱ్ఱు నాటి కొఱత వేసేవారు.
- "వివేకశూన్యులను గొఱ్ఱులఁ బెట్టఁగ లేదు." రుక్మాం. 2. 29.
- రూ. కొఱ్ఱుల విడు.
కొఱ్ఱెక్కి కూర్చొను
- అడిగిన కొలదీ దిగి రాక మరింత పైకి పోవు.
- "ఏదో పిల్ల నిస్తాను చేసుకోరా అని బతిమాలేకొద్దీ వాడు కొఱ్ఱెక్కి కూర్చొంటున్నాడు." వా.
కొలకుండ
- 1. కొలుచునట్టి కుండ. ధాన్యాదులను బానలతో - కాగులతో కొలవడం నేటికీ ఉన్నది.
- 2. నేల తవ్వుతున్నప్పుడు ఇంత లోతు తవ్వినా మని తెలియడానికై కొంత భాగం నడుమ తవ్వకుండా వదిలి పెడతారు. క్రింది ప్రయోగంలో ఈ అర్థం సరిపడుతుంది. కొలకొండ్ర అనగా కొలతకై వదిలివేసిన కొండ్ర = నేల - కొలకుండ అయినది.
- "కుతలంబు నడుకొనఁ గొలకుండ గా నిల్పి, శరనిధిఁ గ్రొచ్చిరి సగరసుతులు." కుమా. 1. 52.
కొలకొల కూయు '*కల కల మని ధ్వని చేయు. ధ్వన్యనుకరణము.
- "కొలకొలఁ గూయుఁ బై నొఱగుఁ గుత్తుకఁ గుత్తుకఁ జుట్టుఁ బాఱు చి,ల్వల క్రియ." మను. 3. 62.
కొలకొల మని
- బిలబిల మని. ధ్వన్యనుకరణము.
- "కొలకొల మంచు మేఁతలకు గూఁడులు వెల్వడు పక్షిరావముల్, కలమృదు వాక్యవైఖరులుగా." పారి. 2. 70. కొలకొల మను
- కలకలము చేయు. ధ్వన్యనుకరణము.
- "సందడించుచు దశాక్షౌహిణీ సైన్యంబు, లనిశంబుఁ గొలకొల మనుచు నుండు." జైమి. 1. 84.
కొలకోల
- కొలత కఱ్ఱ.
- "ఈ వార్ధి విస్తార మింత యౌ నని నల్వ, కొల్చి తివ్వని కొలకోల యనఁగ..." సుద. 1. 102.
కొల గట్టుకొను
- హత్యాపాతకమును కట్టు కొను.
- "కొలగట్టుకొనె వియోగుల వేచి మరుఁడు." వర. రా. కిష్కి. పు. 395. పం. 18.
కొలగాడు
- ధాన్యాదులు కొల్చువాడు. శ. ర.
కొలగారము
- ధాన్యం కొలిచినందుకు ఇచ్చే కూలి. బ్రౌన్.
కొలదికి మించు
- అపరిమిత మగు.
- "కొలఁదికి మించు కెంజిగురు గుత్తుల మొగ్గలఁ బుష్పగుచ్ఛకం,బులఁ బువుఁ దేనెఁ బుప్పొడుల..." కళా. 1. 118.
కొలదికి మీఱు
- అధిక మగు.
- "తలఁపు గొలఁదికి మీఱెన్." భార. ద్రోణ. 2. 229.
కొలది గడచు
- గడువు ముగించు.
- "తలఁపఁగ రిపులకు నిమ్మగు, కొలఁదిఁ గడచి వచ్చితిమి." భార. విరా. 4. 93.
కొలది మిగులు
- అపరిమిత మగు; అధికాధిక మగు.
- "జగము లెల్ల నిమ్ము సాలక మల్లడి, గొనియె గుహుబలంబు గొలఁది మిగిలి." కుమా. 11. 12.
కొలది మీఱు
- అపరిమిత మగు.
- "కొలఁది మీఱు కుడుపుఁ గుడువ మియును." భార. ఆను. 5. 263.
కొలది యిడరాని
- అపరిమిత మైన.
- "కొలఁది యిడ రాని యొక వింత చెలువు గలిగి." పారి. 1. 78.
కొలది వెట్టు
- 1. ఇంతా అని చెప్పు.
- "...జలనిధులుం, బరఁగిన దీవులు వర్షము, లరయంగాఁ గొలఁది వెట్ట నలవియె ?" భాగ. 5. 211.
- 2. క్రిందుపఱచు.
- "పొడవుల సడి సన్న యొడళుల టెక్కియ, మ్ముల పెంపు గగనంబుఁ గొలఁది వెట్ట." భార. విరా. 3. 167.
కొలదివేరు
- వట్టివేరు. కుమా. 5. 139.
కొలనాడు
- స్నానము చేయు.
- "కైసేసి కొలనాడఁ గదలుభంగి." కాశీ. 2. 86.
కొలనికి కాపుండు
- నిష్ప్రయోజన మగుకార్యము చేయు. గువ్వలచెన్న. 13.
కొలపగ
- కులవిరోధం.
- "తీరని కొలపగయుంబలె, నీ రమణికి నాకు నెనయదు." వేం. పంచ. 3. 195.
కొలపగతురు
- జాతివైరులు.
- "కొలపగతురు గారె యాచకులు లోభులకున్." వేం. పంచ. 2. 141.
కొల పెట్టు
- కొలుచు. వరాహ. 12. 43.
కొలముసాములు
- కులస్థులు, ఒకే జాతివారు. అనగా చుట్టము లనుట.
- "కొలము సాము లటంచుఁ గూడి రాకుండను, బాదాంగదమ్ములఁ బరిహరింపు." రాజగో. 2. 14.
కొల యొనర్చు
- హత్య చేయు. కొలై - (తమి) కొలె (కన్న) హత్య అని అర్థము.
- "నీ వేమొ కొల యొనర్చితి, వీవగ నది సోకు డగుచు నేచఁ దొడంగెన్." శుక. 1. 324.
కొలవేరు
- వట్టివేరు. కుమా. 5. 149.
కొలసామి
- జాతిపెద్ద. కేయూర. 3. 150.
కొలారుబండి
- పై కప్పున్న బండి. శుక. 1. 271.
- చూ. కొల్లారుబండి.
కొలికికి వచ్చు
- ఒక రూపమునకు వచ్చు.
- "కార్యంబును గొలికికి వచ్చినది." వీర. 3. 54.
- "చిలుకల కొలికిం గనుఁగొన్న నొక్క కొలికికి వచ్చున్." విప్ర. 2. 44.
- "వాడి మేనమామ వచ్చిన తరవాత గాని యీ వ్యవహారం ఒక కొలికికి రాదు." వా.
- ఇట్లే : కొలికికి తెచ్చు.
కొలికిపూస
- ప్రధాన మైనది, ముఖ్యము.
- "ఇందులో ఈ పద్యం కొలికిపూస."
- రూ. కొల్కిపూస.
కొలు వగు
- కొలువు తీరు.
- "ధవళాక్షుల్ భజియింప నిండు కొలు వై." పాండు. 1. 21.
కొలు విచ్చు
- దర్శన మిచ్చు.
- "కొలు విమ్ము రాజన్యకోటికి నెల్ల." వర. రా. అయో. పు. 307. పం. 20. కొలువుండు
- కొలువు తీరు.
- "ఆస్థానమ్మునఁ గొలువుండి." జైమి. 3. 5.
కొలువుగొను
- 1. కొలుచు.
- "నన్నుం గొలువు గొని మీ రిందు నిలుచుట." దశ. 11. 58.
- 2. కొలువు తీర్చు.
- "ప్రజ గొలువుగొనన్." సాంబో. 2. 37.
కొలువు చాలించు
- సభ చాలించు.
- "కొలువు చాలించి శచీకంతుఁ డంత:పురంబున కరిగె." నిరంకు. 4. 48.
కొలువు పట్టు
- సేవించు.
- "వలదు సీత నిచ్చి నలినాప్తకులనాథు, కొలువు వట్టి యిల్లు నిలుపుకొనుము." రామా. 7. 74.
కొలువు సింగార మగు
- సభకు తగిన యలంకరణము చేసికొను.
- "ఈదారి రాజగోపాలశౌరి చెలువు పొంగార కొలువు సింగార మై పదాఱు వన్నె బంగారు కొలువుకూటంబునకు వచ్చి..." హేమా. పు. 5.
కొలువు సింగారము చేసికొను
- సభకు వెళ్లుటకు తగినట్లుగా అలంకరించుకొను.
- ఒక్కొక్క సమయానికి తగిన వేష ధారణము సహజము. అందులో రాజాస్థానాలకు వెళ్లునప్పుడు ప్రత్యేకమయిన - నిర్దిష్ట మైనవేషం ఉంటుంది.
- "కలభాషిణియు...వేగంబు కొలువు సింగారంబు సంఘటించుకొని కృష్ణ నగరి కరిగె." కళా. 1. 208.
కొలువు సేయు
- సభ చేయు. పాండు. 1. 181.
కొలువు సేసికొను
- నౌకరీ సంపాదించుకొను.
- "కని కొలువు సేసికొని మా, లిని నాఁజని..." భార. విరా. 1. 106.
కొలు వొసగు
- దర్శన మిచ్చు.
- "ఒక వేళ యవన చోళ కళింగ శక వంగ, గూర్జరు ల్గొలువంగఁ గొలు వొసంగు." శుక. 1. 355.
కొల్పుడు చేతులు
- నమస్కారములు. హంస. 4. 212.
కొల్ల కొల్ల
- చాలినంత.
- "...నుడువు లపుడు, చెల్ల వో యేమి చెప్పుదుఁ గొల్ల కొల్ల." రాధి. 2. 140.
- "పది రూపాయ లయితే సంత ఖర్చుకు మనకు కొల్ల కొల్ల." వా.
కొల్ల పెట్టు
- 1. కొల్లగొట్టు. కాశీయా. 244.