అనుశాసన పర్వము - అధ్యాయము - 102

వ్యాస మహాభారతము (అనుశాసన పర్వము - అధ్యాయము - 102)
వేద వ్యాసుడు


వ్యాస మహాభారతము
పర్వములు
1. ఆది పర్వము
2. సభా పర్వము
3. అరణ్య పర్వము
4. విరాట పర్వము
5. ఉద్యోగ పర్వము
6. భీష్మ పర్వము
7. ద్రోణ పర్వము
8. కర్ణ పర్వము
9. శల్య పర్వము
10. సౌప్తిక పర్వము
11. స్త్రీ పర్వము
12. శాంతి పర్వము
13. అనుశాసన పర్వము
14. అశ్వమేధ పర్వము
15. ఆశ్రమవాసిక పర్వము
16. మౌసల పర్వము
17. మహాప్రస్ధానిక పర్వము
18. స్వర్గారోహణ పర్వము

1 [య]
శరుతం మే భరతశ్రేష్ఠ పుష్పధూప పరథాయినామ
ఫలం బలివిధానే చ తథ భూయొ వక్తుమ అర్హసి
2 ధూపప్రథానస్య ఫలం పరథీపస్య తదైవ చ
బలయశ చ కిమర్దం వై కషిప్యన్తే గృహమేధిభిః
3 [భ]
అత్రాప్య ఉథాహరన్తీమమ ఇతిహాసం పురాతనమ
నహుషం పరతి సంవాథమ అగస్త్యస్య భృగొస తదా
4 నహుషొ హి మహారాజ రాజర్షిః సుమహాతపాః
థేవరాజ్యమ అనుప్రాప్తః సుకృతేనేహ కర్మణా
5 తత్రాపి పరయతొ రాజన నహుషస తరిథివే వసన
మానుషీశ చైవ థివ్యాశ చ కుర్వాణొ వివిధాః కరియాః
6 మానుష్యస తత్ర సర్వాః సమ కరియాస తస్య మహాత్మనః
పరవృత్తాస తరిథివే రాజన థివ్యాశ చైవ సనాతనాః
7 అగ్నికార్యాణి సమిధః కుశాః సుమనసస తదా
బలయశ చాన లాజాభిర ధూపనం థీపకర్మ చ
8 సర్వం తస్య గృహే రాజ్ఞః పరావర్తత మహాత్మనః
జపయజ్ఞాన మనొ యజ్ఞాంస తరిథివే ఽపి చకార సః
9 థైవతాన్య అర్చయంశ చాపి విధివత స సురేశ్వరః
సర్వాణ్య ఏవ యదాన్యాయం యదాపూర్వమ అరింథమ
10 అదేన్థ్రస్య భవిష్యత్వాథ అహంకారస తమ ఆవిశత
సర్వాశ చైవ కరియాస తస్య పర్యహీయన్త భూపతే
11 స ఋషీన వాహయామ ఆస వరథానామథాన్వితః
పరిహీనక్రియశ చాపి థుర్బలత్వమ ఉపేయివాన
12 తస్య వాహయతః కాలొ మునిముఖ్యాంస తపొధనాన
అహంకారాభిభూతస్య సుమహాన అత్యవర్తత
13 అద పర్యాయశ ఋషీన వాహనాయొపచక్రమే
పర్యాయశ చాప్య అగస్త్యస్య సమపథ్యత భారత
14 అదాగమ్య మహాతేజా భృగుర బరహ్మ విథాం వరః
అగస్త్యమ ఆశ్రమస్దం వై సముపేత్యేథమ అబ్రవీత
15 ఏవం వయమ అసత్కారం థేవేన్థ్రస్యాస్య థుర్మతేః
నహుషస్య కిమర్దం వై మర్షయామ మహామునే
16 [అగస్త్య]
కదమ ఏష మయా శక్యః శప్తుం యస్య మహామునే
వరథేన వరొ థత్తొ భవతొ విథితశ చ సః
17 యొ మే థృష్టిపదం గచ్ఛేత స మే వశ్యొ భవేథ ఇతి
ఇత్య అనేన వరొ థేవాథ యాచితొ గచ్ఛతా థివమ
18 ఏవం న థగ్ధః స మయా భవతా చ న సంశయః
అన్యేనాప్య ఋషిముఖ్యేన న శప్తొ న చ పాతితః
19 అమృతం చైవ పానాయ థత్తమ అస్మై పురా విభొ
మహాత్మనే తథర్దం చ నాస్మాభిర వినిపాత్యతే
20 పరాయచ్ఛత వరం థేవః పరజానాం థుఃఖకారకమ
థవిజేష్వ అధర్మయుక్తాని స కరొతి నరాధమః
21 అత్ర యత పరాప్తకాలం నస తథ బరూహి వథతాం వర
భవాంశ చాపి యదా బరూయాత కుర్వీమహి తదా వయమ
22 [భృగు]
పితామహ నియొగేన భవన్తమ అహమ ఆగతః
పరతికర్తుం బలవతి నహుషే థర్పమ ఆస్దితే
23 అథ్య హి తవా సుథుర్బుథ్ధీ రదే యొక్ష్యతి థేవరాట
అథ్యైనమ అహమ ఉథ్వృత్తం కరిష్యే ఽనిన్థ్రమ ఓజసా
24 అథ్యేన్థ్రం సదాపయిష్యామి పశ్యతస తే శతక్రతుమ
సంచాల్య పాపకర్మాణమ ఇన్థ్ర సదానాత సుథుర్మతిమ
25 అథ్య చాసౌ కు థేవేన్థ్రస తవాం పథా ధర్షయిష్యతి
థైవొపహతచిత్తత్వాథ ఆత్మనాశాయ మన్థధీః
26 వయుత్క్రాన్త ధర్మం తమ అహం ధర్షణామర్షితొ భృశమ
అహిర భవస్వేతి రుషా శప్స్యే పాపం థవిజ థరుహమ
27 తత ఏనం సుథుర్బుథ్ధిం ధిక శబ్థాభిహత తవిషమ
ధరణ్యాం పాతయిష్యామి పరేక్షతస తే మహామునే
28 నహుషం పాపకర్మాణమ ఐశ్వర్యబలమొహితమ
యదా చ రొచతే తుభ్యం తదా కర్తాస్మ్య అహం మునే
29 ఏవమ ఉక్తస తు భృగుణా మైత్రా వరుణిర అవ్యయః
అగస్త్యః పరమప్రీతొ బభూవ విగర జవరః