శశికళ/ఎండిమియాన్
ఎండిమియాన్
(1) కొండతిరిగీ కోనతిరిగీ
కోన మధ్యను కొండవాగును
బండరాళ్లను పతనమయ్యే
పండువెన్నెల పరుగులెత్తే,
లోయ చేరానే !
ఓనా వెన్నేలా బాలా !
సోయగాల లోయ చేరానే !
(2) అడివి చెట్లూ నిడివి లతలూ
జడుల రాలే కడిమి పూలూ
కడిమి పూవుల కధల వింటూ
నడక సాగితినే !
ఓ కడలివెన్నల ఒడలుదానా,
గండశిలపై విడిది చేశానే !
(3) గండశిలలను కొండవాగూ
నిండుగొంతుక నినదమిస్తూ
పదములాడుతు పరుగు లెత్తేనే !
ఓ ఉదయకమలం పెదవిదానా,
నదిని చేరే శిలను డాసితినే !
(4) చెట్లమీదే చంద్రబింబం
చెట్లకొమ్మల చంద్రకిరణం
చెట్లపూవుల వెన్నెల వియ్యాలే
ఓ చిత్రకంఠము పలుకుదానా.
పూలతేనెల వెన్నేల కలిసేనే !
(5) గండశిలపై మేనువాల్చితి
కొండవాగూ పాట పాడెను
వెండి వెలుగులు నన్ను ముంచెను
ఓ నిండువెన్నెల నీటులాడీ
పండుకొనుచూ నిదుర కూరితినే !
(6) పరిమళాలూ దెసల నిండెను
పరుగులెత్తే వాగు పాడెను
వాగుపాటతొ చిన్నిపులుగులు
మూగ గొంతుల శ్రుతులు కలిపినవే
ఓ తామరపూవూ మోముదానా
తోగుపాటలు జోలపాడినవే !
(7) మూడువేలా ఏళ్ల వెనకే
ఈడువచ్చిన గ్రీకు బాలుడు
ఆడుకొనెనే గ్రీసుదేశానా
ఓ అడవిమల్లెల అందందానా
గ్రీకు బాలుడు ఎండీమియానంటా !
(8) ఎండీమియాను అందకాడూ
అందమునకే అందకాడూ
గంధములు తావిందులిడు అర
వింద ముఖమువాడు కందునిపోలే
సుందరుడు ఆ ఎండిమియానంటా
ఓ చెందమ్మీ మోముదానా
ఎండీమియానూ గ్రీకుబాలకుడే !
(9) ఆలమందల తోలుకుంటూ
చేలదాపుల ఏటిఒడ్డుల
తేనెపాటల పాడుకుంటూ
తానె తిరిగెనె ఎండీమియానంటా
ఓ మీనుకన్నుల మించుబోడీ
కోనలోనే ఆవులకాసే గొల్లవాడే గ్రీకుబాలకుడూ !
(10) వెలిగిపోయే కలువ రాజూ
కలిమిలల్లిన కడలి రాజూ
బలము పొదిగిన పర్వత రాజేనే !
ఓ బొగడపూవుల ఊర్పుదానా !
ఆలకాసే ఎండిమియాను ఏటిలో నే,
పెద్ద రాయిని నిద్దుర జోగేనే !
(11) కొండపక్కా వాగులోనే
గండ శిలపై నిదురపోయే
ఎండిమియాన్ని నువ్వు చూశావే
ఓ నిండువెలుగుల నిశల రాణీ
ఎండిమియాను సుందర రూపము
నీదు చూపుల తళుక్కు మన్నాదే !
(12) నిదురపోయే ఎండీమియానూ
కన్ను తెరచీ నిన్ను చూసెను
ఇరువురి చూపులు కలిసిపోయెను
ఇరువురి మనసూ లేకమయ్యెను
ఓ వలపుల వెన్నేల పడుచా
నింగినువ్వూ నేలపై నే ఎండిమియానంటా !
(13) నేలపై అత డందగాడూ
నింగిపై నీ వందకత్తెవు
ఇద్దరి అందాలేకమైతే
ఏడులోకా లందాల వెలుగునే
ఓ దివ్యసుందరీ వెన్నెల బాలా !
దివ్య సుందరుడతడు లోకంలో !
(14) నీవు వలచిన ఎండీమియాను
నిన్ను వలచిన ఎండీమియానూ
నీవుతప్పా ఇతరం లేదా అందాలవానికి
నీవె బ్రతుకూ నీవే సర్వం
నీవే నీవేనే
ఓ నిండువెలుగుల నింగి సుందరీ
నీవేహృదయం నీవేప్రాణం నీవే నీవేనే !
(15) కన్నులందూ వెన్నేల వెలుగూ
వెన్నె లేసే ఆతని ఊర్పూ
వెన్నెల లేనీ చీకటి రోజుల
కన్నులువాడీ కఱ్ఱబారి తా
మూర్చ మునిగెనే
ఓ శీతలాత్మా చిత్ర దేవీ !
వెన్నవలె నీమనసూ కరిగిందే !
(16) ఆతని ప్రేమకు పొంగిపోతివి
ఆతని సొగసుకు అలరిపోతివి
ఆతని అందం, అందం నీదీ
అలలూ అలలా కలసిపోయితివే !
ఓ వెన్నేలా చిన్నారి పడుచా
మీ కలియక దేవులు మెచ్చరే !
(17) జలజల పోయే వాగు మధ్యను
శిలాతల్పం పవ్వళించీ
కలలుకంటూ నిదురపోతిని
నిదురపోయే నాపై వాలితివే !
ఓనా వెన్నే వన్నేల రాణీ
నిదురలో నన్ను కౌగిలి చేర్చితివే !
(18) నిదురపోయే నన్ను చూచీ
నాపై వాలిన నిన్ను చూచీ
గురువు "కూల్డ్రే" చిత్రం లిఖియించె
ఓనా బ్రతుకు తెరువుల ప్రవిమలాంగీ
"ఎండిమియానని" చిత్రం పేరుంచే !
(19) చిత్రం చూచిన పెద్దలంతా
చిత్రమెంతో గొప్పదనిరీ
చిత్రం వ్రాసిన చిత్రకారుడు
ఎండీమియాన్ని చూచేనన్నా రే
ఓనా నిత్య ప్రణయినీ
చూచిన సత్యం నీకే తెలుసునే !