రేకు: 0028-01 సాళంగం సం: 01-169 వైరాగ్య చింత
| పల్లవి : |
తొలుఁబాపపుణ్యాలతోడఁ బుట్టితినట
బలువైనభవములఁ బడలేనా
|
|
| చ. 1: |
గాముల యింటనే కాఁపనయితినట
పాముపుట్ట నుండియైన బతుకలేనా
గోమున హేయపుఁగుండకూడు నించితినట
గామిడి నేగారేతిత్తిఁగా నోపనా
|
|
| చ. 2: |
కట్టైనగుణములచే కట్టువడితినట
చుట్టపుబంధాలరొచ్చుకు నోపనా
దట్టపుటాసల నేఁదాల్చితినట నా-
వెట్టకాయము మోపవెఱచేనా
|
|
| చ. 3: |
నిగిడినలోపల నీ వుండుదుట
పగవారికి నేఁ బగిలేనా
తగువేంకటేశ నీదయవాఁడనట యీ-
వగల నిన్నిఁట గెలువఁగలేనా
|
|
రేకు: 0028-02 శ్రీరాగం సం: 01-170 వేంకటగానం
| పల్లవి : |
ఈతఁడఖిలంబునకు నీశ్వరుఁడై సకల-
భూతములలోనఁ దాఁబొదలు వాఁడితఁడు
|
|
| చ. 1: |
గోపాంగనల మెఱుఁగు గుబ్బచన్నులమీఁద
చూపట్టుకమ్మఁ గస్తూరిపూఁత యితఁడు
తాపసోత్తముల చింతాసౌధములలోన
దీపించు సుజ్ఞానదీప మితఁడు
|
|
| చ. 2: |
జలధికన్యాపాంగ లలితేక్షణములలో
కలసి వెలుఁగుచు నున్న కజ్జలం బితఁడు
జలజాసనుని వదన జలదిమద్యము నందు
అలర వెలువడిన పరమామృతం బితఁడు
|
|
| చ. 3: |
పరివోని సురత సంపదల నింపులచేత
వరవధూతతికి పరమమైన యితఁడు
తిరువేంకటాచలాధిపుఁడు దానె యుండి
పరిపాలనము సేయ భారకుండితఁడు
|
|
రేకు: 0028-03 సామంతం సం: 01-171 కృష్ణ
| పల్లవి: |
ఎన్నఁగలుగు భూతకోటి నెల్లఁ జేసినట్టిచేఁత
నిన్నుఁ జేసుకొనుటగాక నీకుఁ నీకుఁ దొలఁగవచ్చునా
|
|
| చ. 1: |
గుట్టుచెరిచి లోకమెల్ల ఘోరసంసారమందు
కట్టివేసినట్టి పాపకర్మ మేల తీరును
పట్టితెచ్చి నిన్ను రోలఁగట్టివేసి లోకమెఱఁగ
రట్టుసేసుఁగాక నిన్ను రాజనన్న విడుచునా
|
|
| చ. 2: |
మిఱ్ఱుపల్లములకుఁ దెచ్చి మెరసి భూతజాలములకుఁ
దొఱ్ఱపెసలు గొలచినట్టి దోసమేల పాయును
అఱ్ఱుసాఁచి గోపసతుల నలమి వెంటవెంటఁదిరుగ
వెఱ్ఱిఁ జేయుఁగాక నీవు విభుఁడనన్న విడుచునా
|
|
| చ. 3: |
పరులఇంటి కేఁగి పరులపరుల వేఁడఁజేసినట్టి-
యెరుకమాలినట్టి చేఁత లేల నిన్ను విడుచును
వెరపుమిగిలి వేంకటాద్రివిభుఁడ ననుచు జనులచేత-
నరులుగొనఁగఁ జేయుఁగాక ఆస నిన్ను విడుచునా
|
|
రేకు: 0028-04 బౌళి సం: 01-172 వేంకటగానం
| పల్లవి: |
ఏమివలసిన నిచ్చు నెప్పుడైననే
యేమరిక కొలిచిన నీతఁడే దైవము
|
|
| చ. 1: |
ఘనముగా నిందరికిఁ గన్నులిచ్చుఁ గాళ్లిచ్చు
పనిసేయఁ జేతులిచ్చు బలియుఁడై
తనుఁగొలువుమని చిత్తములిచ్చుఁ గరుణించి
వొనర లోకానకెల్ల నొక్కఁడే దైవము
|
|
| చ. 2: |
మచ్చిక తనుఁగొలువ మనసిచ్చు మాటలిచ్చు
కుచ్చితములేని కొడుకుల నిచ్చును
చొచ్చినచోటే చొచ్చి శుభమిచ్చు సుఖమిచ్చు
నిచ్చలు లోకానకెల్ల నిజమైన దైవము
|
|
| చ. 3: |
పంతమాడి కొలిచినఁ బ్రాణమిచ్చు ప్రాయమిచ్చు
యెంతటి పదవులలైన నిట్టె యిచ్చు
వింతవింత విభవాల వేంకటేశుఁడిదె మా-
యంతరంగముననుండే అరచేతి దైవము
|
|
రేకు: 0028-05 పాడి సం: 01-173 వైరాగ్య చింత
| పల్లవి: |
వెట్టిమోపువంటిమేను విడనాడి వీఁ
డెట్టె దాఁటిపోయె నెటువంటిజాణే
|
|
| చ. 1: |
ఘెరమైనఆసల నెడికూఁకటవేరు దవ్వి-
పారవేసి యిడుమలఁ బడనొల్లక
యీరసపుసంసార మింగలము దగిలించి
యేరు దాఁటిపోయె నెటువంటి జాణే
|
|
| చ. 2: |
కన్నవారిఁ దన్నుఁ బ్రేమ నన్నవారి దిగనాడి
వున్నతమైనచోట నుండఁబోయి
తన్నుఁదా వేంకటపతిదాసులఁజేరి వాఁడు
యెన్నఁడుఁ దిరిగిరాఁడే యెటువంటిజాణే
|
|
రేకు: 0028-06 లలిత సం: 01-174 వైరాగ్య చింత
| పల్లవి: |
వలవని మోహావస్థలఁ బొరలెడి-
మలినం బెన్నఁడు మానును-
|
|
| చ. 1: |
ఘెరదురితవికారంబుల
కారణ మెన్నఁడు దీరును
వైరముగొని తనువదలనిబంధపు -
భారం బెన్నఁడు వాయును
|
|
| చ. 2: |
జడమగుజిహ్వచాపల్యముగల -
వెడమతి యెన్నండు వీడును
చెడనిజీవునకు శ్రీవేంకటపతి-
కడుచూ పెన్నఁడు గటుగును
|
|
రేకు: 0028-07 లలిత సం: 01-175 ఆధ్యాత్మ
| పల్లవి: |
ఆశాబద్దుఁడనై యలసి నిన్నుఁ గడు
గాసిఁ బెట్టినవాఁడఁ గాను
|
|
| చ. 1: |
ఘనకర్మపరుఁడనై కర్మరూపునిఁ జేయ
నిను దూరి భారము నీకుఁ గట్టినవాఁడఁ గాను
పనిలేని దుఃఖలంపటుఁడనై దుఃఖము
గనుపించకుమని కడువేఁడినవాఁడఁ గాను
|
|
| చ. 2: |
శ్రీవేంకటగిరి దేవేశ నాకిది
గావలె ననువాఁడఁ గాను
కావలసినయవి గదిసిననవి నాకు
గావను మనుజుండఁగాను
|
|
