తాళ్ళపాక పదసాహిత్యం/మొదటి సంపుటం/రేకు 100
రేకు: 0100-01 శంకరాభరణం సం: 01-501 శరణాగతి
పల్లవి:
శతాపరాధములు సహస్రదండన లేదు
గతి నీవని వుండగ కావకుండరాదు
చ. 1:
తలచి నీకు మొక్కఁగా దయఁజూడకుండరాదు
కొలిచి బంటననఁగా కోపించరాదు
నిలిచి భయస్తుఁడనై నీయెదుట దైన్యమే
పలుకఁగఁ గావకుండఁ బాడిగాదు నీకు
చ. 2:
శరణు చొరఁగ నీకు సారె నాజ్ఞ వెట్టరాదు
సరిఁ బూరి గరవఁగ చంపరాదు
అరయ జగద్రోహినౌదు నైనా నీనామము
గరిమె నుచ్చరించఁగఁ గరఁగక పోదు
చ. 3:
దిక్కు నీవని నమ్మఁగా దిగవిడువఁగరాదు
యెక్కువ నీలెంకఁగాఁగా యేమనరాదు
తక్కక శ్రీవేంకటేశ తప్పులెల్లాఁ జేసి వచ్చి
యిక్కడ నీదాసినైతి నింకఁదోయరాదు
రేకు: 0100-02 పాడి సం: 01-502 భక్తి
పల్లవి:
ఎదుట నెవ్వరు లేరు యింతా విష్ణుమయమే
వదలక హరిదాసవర్గమైనవారికి
చ. 1:
ముంచిననారాయణమూర్తులే యీజగమెల్ల
అంచితనామములే యీయక్షరాలెల్లా
పంచుకొన్న శ్రీహరిప్రసాద మీరుచులెల్లా
తెంచివేసి మేలు దాఁ దెలిసేటివారికి
చ. 2:
చేరి పారేటినదులు శ్రీపాదతీర్థమే
భారపుయీ భూమెత నీపాదరేణువే
సారపుఁగర్మములు కేశవుని కైంకర్యములే
ధీరులై వివేకించి తెలిసేటివారికి
చ. 3:
చిత్తములో భావమెల్లా శ్రీవేంకటేశుఁడే
హత్తినప్రకృతి యెల్లా నాతనిమాయే
మత్తిలి యీతనికంటే మరి లే దితరములు
తిత్తిదేహపుబ్రదుకు తెలిసేటివారికి
రేకు: 0100-03 లలిత సం: 01-503 కృస్ణ
పల్లవి:
ఏల మోసపోయిరొకో యెంచి కాలపువారు
బాలకృష్ణునిబంట్లై బ్రదుకవద్దా
చ.1:
పనులఁగాచేవాని బ్రహ్మ నుతించెనంటేను
దెసల దేవుఁడేయని తెలియవద్దా
సిసువు గోవర్ధనాద్రి చేతఁ బట్టి యెత్తెనంటే
కొస రీతనిపాదాలే కొలువవద్దా
చ.2:
నరునికి విశ్వరూపున్నతిఁ జూపెనంటేను
నరహరి యితఁడని నమ్మవద్దా
పరగఁ జక్రముచేత బాణుని నఱకెనంటే
సొరి దీతని శరణుచొఱవద్దా
చ.3:
అందరుసురలలోన నగ్రపూజ గొన్నప్పుడే
చెంది యీతనికృపకుఁ జేరవద్దా
అంది శ్రీవేంకటేశుఁ డట్టె ద్రిష్టదైవమంటే
విందులఁ బరులసేవ విడువవద్దా
రేకు: 0100-04 శుద్ధవసంతం సం: 01-504 అధ్యాత్మ
పల్లవి:
ఇంతటిదైవమవు మాకు నిటు నీవు గలుగఁగ
యెంతవారమో భాగ్య మేమిచెప్పే దిఁకను
చ. 1:
తలకొని వొకకొంతధనము గనినవాఁడు
వెలలేనిగర్వముతో విఱ్ఱవీఁగీని
బలువుతో వొకరాజుఁ బట్టి కొలిచినవాఁడు
సలిగెతో నాకెవ్వరురి యనీని
చ. 2:
వింతగా నొకపరుసవేది చేతఁగలవాఁడు
యెంతవారిఁ గైకోఁడు యెక్కువడంటాను
పొంత నొకమంత్రము పంపుసేయించుకొనేవాఁడు
అంతటికి గురుఁడంటానని మురిసీని
చ. 3:
యెగువ నొకదుర్గము నెక్కుక యేలేవాఁడు
పగవారిఁ గైకొనక బలువయ్యీ‌ని
అగపడి శ్రీవేంకటాద్రిమీఁదనున్న నిన్నుఁ
దగ నమ్మినట్టివాఁడ ధన్యుఁడ నేను
రేకు: 0100-05 బౌళి సం: 01-505 వైరాగ్య చింత
పల్లవి:
సుఖమును దుఃఖమును జోడుకోడెలు
అఖిలముఁ గన్నవాడు అడ్డమాడ రెపుడు
చ. 1:
యెందాఁకా సంసార యెనసి తాఁ జేసేను
అందాఁక లంపటము లవి వోవు
కందువ జీవుఁడు భూమిఁ గాయ మెన్నాళ్ళు మోఁచె
అందుకొన్నతనలోనియాసలూఁ బోవు
చ. 2:
అప్పటిఁ దనకు లోలో ఆఁక లెంతగలిగినా
తప్పక అందుకుఁ దగ దాహముఁ బోదు
అప్పు దనమీఁద మోచి అదె యెన్నాళ్లు వుండె
ముప్పిరి వడ్డివారక మూలనుండినాఁ బోదు
చ. 3:
దైవముపై భక్తిలేక తనకు నెన్నాళ్లుండే
దావతి కర్మపుపాటు తనకుఁ బోదు
శ్రీవేంకటేశ్వరునిసేవ దన కెప్పు డబ్బె
వోవరి నందలిమేలు వొల్లనన్నాఁ బోదు
రేకు: 0100-06 సాళంగం సం: 01-506 అధ్యాత్మ
పల్లవి: మొఱవెట్టెదము మీకు మొగసాలవాకిటను
మఱఁగుచొచ్చితి మీకు మముఁ గావరో
చ. 1:
యేపున మనసనియేటిమా పెంపుడు లేడు
పాపమనేయడవిఁ బడినది
రావున హరికింకరపు వేఁకకాండ్లాల
పైపైని మా కింక బట్టియ్యరో
చ. 2:
అంచెల మా విజ్ఞానమనెడి కామధేనువు
పంచేంద్రియపు రొంపిఁ బడినది
మించి వైకుంఠన కేఁగేమేటి తెరువరులాల
దించక యెత్తెత్తి వెళ్లఁదియ్యరో
చ. 3:
అండనే మోహంధకారమనెడి మాదిగ్గజము
దండి మీదయనేటివోఁ దానఁ బడెను
నిండి శ్రీవేంకటేశుఁడ నేటిమావటీనిచేత
గండికర్మపుకంబానఁ గట్టించరో