తాళ్ళపాక పదసాహిత్యం/మూడవ సంపుటం/రేకు 297
రేకు: 0165-05 నాదరామక్రియ సం: 02-316 వేంకటగానం
పల్లవి:
పరులకైతే నిదే పాపము గాదా
పురిగొని నీవంకఁ బుణ్యమాయఁ గాక
చ. 1:
పరమపురుష నీవు పట్టినదే ధర్మము
అరసి నీవు చెల్లించినదే సత్యము
ధరలోన నీరెంటికి తండ్రితో విరోధించఁగ
దొరసి ప్రహ్లాదునకు దోడైనదే గురుతు
చ. 2:
నారాయణుఁడ నీవు నడిపినదే తగవు
ఆరూఢి నీ వౌన్ననదే ఆచారము
సారెకుఁ దమయన్నతో చండిపడి పెనగఁగ
కోరి సుగ్రీవు వహించుకొన్నదే గురుతు
చ. 3:
శ్రీవేంకటేశ నీవు చేసినదే నీతి
చేవతో నీ వొడఁబరచినదే మాట
కావించి తాతతోఁ బోరఁగా నీవు చక్రమెత్తి
ఆవేళ నడ్డమైనందుకు అర్జునుఁడే గురుతు
| పల్లవి : | ప్రపన్నులకు నిది పరమాచారము | |
| చ. 1: | భగవదపచారము భాగవతాపచారముఁ | |
| చ. 2: | దురహంకారము దుఃఖము సుఖమునుఁ | |
| చ. 3: | ఉపాయాంతరము లొల్లక భక్తి చేపట్టి | |
రేకు: 0166-02 రామక్రియ సం: 02-318 అధ్యాత్మ
| పల్లవి : | జతనము జతనము సర్వేశు నగరిది | |
| చ. 1: | హృదయములోపల నీశ్వరుఁడున్నాఁడు | |
| చ. 1: | యెంచుకొననిదే యేలిక మిము నిఁక | |
| చ. 1: | కాయపు గుణములు కలిగినవే భువి- | |
| చ. 1: | అంతరంగమే యాత్మజ్ఞానము | |
రేకు: 0297-04 సాళంగం సం: 03-563 విష్ణు కీర్తనం
పల్లవి:
ఒక్కఁడే దైవం బున్నతుఁ డీతఁడు
తక్కిన తలఁపులు తప్పుఁదెరువులు
చ. 1:
పురుషుల కెల్లాఁ బురుషోత్తముఁడు
సురేంద్రాదులకు సురేంద్రుఁడు
హరునికి నజునికి నవ్వలిమూరితి
హరి ఇతఁడే పరమాత్ముఁడు
చ. 2:
వేదాంతంబుల వేద్యుఁ డీతఁడు
ఆదికినాదియు నన నితఁడే
మేదిని నరులకు మేదినీశ్వరుఁడు
యేదెసఁ జూచిన నీశ్వరుఁ డితఁడే
చ. 3:
యెక్కువల కెల్ల నెక్కువ యీతఁడు
మక్కువ మరునికి మరుఁ డితఁడు
యిక్కడ శ్రీవేంకటేశుఁడై మిగుల
పక్కన నిదివో ప్రత్యక్ష మితఁడు
రేకు: 0297-05 శ్రీరాగం సం: 03-564 విష్ణు కీర్తనం
పల్లవి:
ఓహో నిలిచిన దొకటిదియే
శ్రీహరి సాకారచింతనము
చ. 1:
పంచమవేదపు పద్మాక్షునామము
అంచెఁ బాపహర మౌషధము
పంచలఁ బీతాంబరు శరణాగతి
ముంచిన యజ్ఞానమునకు దీపము
చ. 2:
విందులకుడుపులు విష్ణుకీర్తనము
చందపు వైకుంఠ(ము?) సంబళము
పొందుగ నచ్యుతుఁ బూజించు పూజలు
కిందటఁ గొనకెక్కెడి నిచ్చెనలు
చ. 3:
కట్టిన ముడుపగు ఘన కృష్ణభక్తి
ముట్టిన పాపవిమోచనము
యిట్టే శ్రీవేంకటేశ్వరు కృప యిది
పట్టినవారికి బలువగు కొమ్ము(మ్మ?)
రేకు: 0297-06 శంకరాభరణం సం: 03-565 మాయ
పల్లవి:
వేదము దీర్చదు వేరే శాస్త్రములు
యేదియుఁ దీర్చదు యిది నీమాయ
చ. 1:
నీ వల్ల బ్రదికిరి నిండు దేవతలు
నీవల్ల నసురలు నెఱిఁ జెడిరి
ఆవల నిందరి కాత్మవు నీవే
చేవదేరె నీ చిక్కులే భువిని
చ. 2:
నెమ్మిఁ బాండవుల నీవారంటివి
కమ్మర విడిచితి కౌరవుల
యిమ్ముల నీవావి యిద్దరికొకటే
తెమ్మలాయ నీ తీరని చిక్కు
చ. 3:
జగమున నీదే స్వతంత్రమెల్లా
నెగడిన జీవులు నీవారు
తగు శ్రీవేంకటదయివమ యిన్నియు
తెగి నీదాసులు తెలిసిన చిక్కు