రేకు: 0264-01 శుద్ధవసంతం సం: 03-367 ఉపమానములు
| పల్లవి : |
కడనుండే విజ్ఞానికిఁ గా దిటువలెను
వొడలి రోఁతలు చూచి వూరకైనా నవ్వును
|
|
| చ. 1: |
ఆఱడిఁ బాము గరచినట్టివాఁడు దినఁబోతే
జాఱని వేఁప చేఁదైనాఁ జప్పనై తోఁచు
వీఱిడై సంసారపువిష మెక్కినవానికి
చూఱలై హేయకాంతలు సుఖములై తోఁచును
|
|
| చ. 2: |
చెంగట వెఱ్ఱివానికి చేసిన చేఁతలెల్ల
తొంగలించి వివేకాలై తోఁచినట్లు
మింగుచుఁ గర్మపు నాము మేసిన సంసారికి
అంగడి కర్మమే బ్రహ్మమై తోఁచును
|
|
| చ. 3: |
జగమిది యొక్కటే చవులు వేరేవేరే
మొగి నెఱుకమఱపు ముడిచున్నది.
పగటు శ్రీవేంకటేశుఁ బట్టి కొలువనివాఁడు
తెగని మాయలలోనఁ దేలాడవలసె
|
|
రేకు: 0264-02 బౌళి సం: 03-368 శరణాగతి
| పల్లవి : |
నరహరి నీ దయమీఁదట నా చేఁతలు గొన్నా
శరణాగతియును జీవుని స్వతంత్రము రెండా
|
|
| చ. 1: |
మొఱయుచు నరకపు వాకిలి మూసిరిహరినీదాసులు
తెఱచిరి వైకుంఠపురము తెరువుల వాకిళ్ళు
నుఱిపిరి పాపములన్నియు నుగ్గుగ నిటు తూర్పెత్తిరి
వెఱవము వెఱవము కర్మపువిధులిఁక మాకేలా
|
|
| చ. 2: |
పాపిరి నా యజ్ఞానము పరమాత్ముఁడ నీదాసులు
చూపిరి నిను నామతిలో సులభముగా నాకు
రేఁపిరి నీపై భక్తిని రేయినిఁ బగలును నాలో
వోపము వోపము తపములు వూరకే ఇఁక నేలా
|
|
| చ. 3: |
దిద్దిరి నీ ధర్మమునకు దేవా శ్రీవేంకటేశ్వర
అద్దిరి నీదాసులు నీయానందములోన
ఇద్దరి నీనా పొందులు యేర్పరచిటువలెఁ గూర్చిరి
వొద్దిక నొద్దిక నాకిఁక నుద్యోగములేలా
|
|
రేకు: 0264-03 ముఖారి సం: 03-369 అంత్యప్రాస
| పల్లవి : |
ఎంత విచారించుకొన్నా నిదియే తత్త్వము హరి
వంతుకు నీకృపగలవాఁడే యెరుఁగు హరి
|
|
| చ. 1: |
నిన్ను నమ్మినట్టివాఁడు నిఖిలవంద్యుఁడు హరి
నిన్ను నొల్లనట్టివాఁడు నీరసాధముఁడు హరి
మున్ను దేవతలు నీకు మ్రొక్కి బ్రదికిరి హరి
వున్నతి నసురలు నిన్నొల్లక చెడిరి హరి
|
|
| చ. 2: |
యేపున నీ పేరిటీవాఁ డిన్నిటా ధన్యుఁడు హరి
నీ పేరొల్లనివాఁడు నిర్భాగ్యుఁడు హరి
కేపుల నిన్ను నుతించి గెలిచె నారదుఁడు హరి
పైపై నిన్నుఁదిట్టి శిశుపాలుఁడు వీఁగెను హరి
|
|
| చ. 3: |
యిట్టే నీవిచ్చిన వరమెన్నఁడుఁ జెడదు హరి
గట్టిగ నీవియ్యనివి కపటములే హరి
అట్టె శ్రీవేంకటేశుఁడ వంతరంగుఁడవు హరి
వుట్టివడి కానకున్న వొచ్చెము దేహికి హరి
|
|
రేకు: 0264-04 సామంతం సం: 03-370 దశావతారములు
| పల్లవి : |
ఇతనికంటే మరి దైవముఁ గానము యెక్కడ వెదకిన నితఁడే
అతిశయమగు మహిమలతో వెలసెను అన్నిటి కాధారము దానె
|
|
| చ. 1: |
మది జలధుల నొక దైవము వెదకిన మత్స్యావతారం బితఁడు
అదివో పాతాళమందు వెదకితే నాదికూర్మ మీవిష్ణుఁడు
పొదిగొని యడవుల వెదకి చూచితే భూవరాహమని కంటిమి
చెదఱక కొండల గుహల వెదకితే శ్రీనరసింహం బున్నాఁడు
|
|
| చ. 2: |
తెలిసి భూనభోంతరమున వెదకిన త్రివిక్రమాకృతి నిలిచినది
బలువీరులలో వెదకి చూచితే పరశురాముఁ డొకఁడై నాఁడు
తలఁపున శివుఁడునుఁ బార్వతి వెదకిన తారకబ్రహ్మము రాఘవుఁడు
కెలఁకుల నావులమందల వెదకిన కృష్ణుఁడు రాముఁడునైనారు.
|
|
| చ. 3: |
పొంచి యసురకాంతలలో వెదకిన బుద్ధావతారంబైనాఁడు
మించిన కాలము కడపట వెదకిన మీఁదటి కల్క్యావతారము
అంచెల జీవులలోపల వెదకిన నంతర్యామై మెరసెను
యెంచుక ఇహమునఁ బరమున వెదకిన యీతఁడే శ్రీవేంకటవిభుఁడు
|
|
రేకు: 0264-05 లలిత సం: 03-371 విష్ణు కీర్తనం
| పల్లవి : |
చాలుఁజాలు నీ హరియేమాకును సకలక్రియలకు నాయకుఁడు
నాలుక తుదనే యీతఁడుండఁగా నలుగడ నెవ్వరి వెదకేము
|
|
| చ. 1: |
యేలినవాఁడట లక్ష్మీవిభుఁడట యేమిటనుఁ గొరత మాకిఁకను
నాలోనున్నాఁడు బ్రహ్మతండ్రియట నాకాయుష్యము బాఁతా
పాలజలధిపై దేవుని వారము పాఁడి మాకు నిఁక నేమరుదు
ఆలింపఁగ నేమింతటివారము అన్యులకిఁకఁ జేయి చాఁచేమా
|
|
| చ. 1: |
భూకాంతాపతికింకరులము యీభూములిన్నియునుమా సొమ్మే
పైకొని చక్రాయుధుఁడే మాదాపు భయము లిన్నిటాఁ బాసితిమి
యీకడ నచ్యుతుమరఁగు చొచ్చితిమి యెన్నటికిని నాశములేదు
యేకొఱఁతని ఇఁక నాసపడుచు నేమెవ్వరికి నోళ్లు దెరచెదము
|
|
| చ. 1: |
శ్రీవైకుంఠుని దాసులమట యరచేతిది మోక్షము మా కిదివో
పాపనగంగాజనకుని బంట్లము పాపములన్నిటఁ బాసితిమి
శ్రీవేంకటపతి వరములియ్యఁగా జిక్కిన వెలుతులు మాకేవి
యీ వైభవములఁ దనిసిన మాకును ఇతరులఁ దగిలెడిదిఁక నేది
|
|
