రేకు: 0255-01 లలిత సం 03-314 కృష్ణ
| పల్లవి : |
ఏల వెట్టిసేయించే విందున నీకేమివచ్చె
కాలముఁ గర్మముచేతఁ గప్పేవు లోకులను
|
|
| చ. 1: |
బద్దుల మాటలాడి భ్రమయించి రేపల్లెలో
ముద్దులు చూప వెన్నలు ముచ్చిలినట్టు
కొద్దిమాలిన కర్మము కొంత మాకు గడియించి
వద్ద నిన్నుఁ గానివాని (?) వలె దాఁగవలెనా
|
|
| చ. 2: |
మఱి పాండవులకు నెమ్మది వావులటు చెప్పి
మొఱఁగి యిందరిలోన మొక్కినయట్టు
కుఱకుఱ దైవాలఁ గొందరను గడియించి
యెఱిఁగి నెఱఁగనట్టే యేమి సేసేవయ్యా
|
|
| చ. 3: |
వరమడుగఁగఁ బోయి వడి ఘంటాకర్ణునికి
యిరవుగ మోక్షవరమిచ్చినయట్టు
తిరమై శ్రీవేంకటాద్రిఁ దిరువారాధన గొని
వరుస నీదాసులకు వరమిచ్చేవయ్యా
|
|
రేకు: 0255-02 ధన్నాసి సం: 03-315 నామ సంకీర్తన
| పల్లవి : |
తగు మునులు ఋషులు తపములు సేయఁగ
గగనము మోచియుఁ గర్మము దెగదా
|
|
| చ. 1: |
ధరణీధర మందరధర నగధర
చిరకౌస్తుభధర శ్రీధరా
కరిఁగాచితి కాకముఁ గాచితి నీ-
కరుణకుఁ బాత్రము గలదిదియా
|
|
| చ. 2: |
భవహర మురహర భక్తపాపహర
భువనభారహర పురహరా
కవిసిన పురుతను గద్దను మెచ్చితి-
వివల నీదయకు నివియా గురుతు
|
|
| చ. 3: |
శ్రీవేంకటపతి శేషగరుడపతి
భూవనితాపతి భూతపతి
గోవుల నేలితి కోఁతుల నేలితి
పావనపుఁ గృపకుఁ బాత్రము లివియా
|
|
రేకు: 0255-03 శంకరాభరణం సం: 03-316 కృష్ణ
| పల్లవి : |
ఎవ్వరుఁ గాననివాఁడు యశోద గనెనట్టె
పవ్వళించే బ్రహ్మతండ్రి బాలుఁడయ్యె నట్టె
|
|
| చ. 1: |
ఘనయోగీంద్రుల మతిఁ గట్టువడనట్టివాఁడు
పనిలేక రోలఁ గట్టువడినాఁడట్టె
తనియ సురలకు పాదము చూపనట్టివాఁడు
మొనసి బండిమీఁద మోపినాఁ డట్టె
|
|
| చ. 2: |
అమృతము చేతఁ దెచ్చి అందరికిచ్చినవాఁడు
తమితో వెన్న దొంగిలెఁ దానె యట్టే
గుమురై దేవదానవకోటికిఁ జిక్కనివాఁడు
భ్రమసి గోపికల పాలఁ జిక్కినాఁ డట్టె
|
|
| చ. 3: |
యిందుఁ గలఁ డిందులేఁడనెంచి చూపరానివాఁడు
అందమై రేపల్లెవాడ నాడీనట్టె
అంది కృష్ణావతారమయినట్టి దేవుఁడే
యిందున శ్రీవేంకటాద్రి యెక్కి నిలిచెనట్టె
|
|
రేకు: 0255-04 రామక్రియ సం: 03-317 వైరాగ్య చింత
| పల్లవి : |
పెరిగి పెద్దఁ గాను మరి పిన్నవాఁడఁ గాను
యిరవుగ నే బుద్దెరిఁగెడి దెపుడు
|
|
| చ. 1: |
కంకిగ బహునరకంబులు చొచ్చితి -
నింకా భయమది యెరఁగను
జంకెనలనే పలుచదువులు చదివితి
మంకుఁదనం బిది మానదు
|
|
| చ. 2: |
తియ్యక కడుఁ బెనుదేహాలు మోచితి-
నయ్యో యింకా నలయను
నెయ్యపు హేయము నిచ్చలుఁ గడిగెద
చియ్యని రోయను సిగ్గూఁ బడను
|
|
| చ. 3: |
ధర్మము సేసితి దానము లొసఁగితి
కర్మములింకాఁ గడవను
అర్మిలి శ్రీవేంకటాధిప నీకృప
నిర్మలమైతిని నే నిపుడు
|
|
రేకు: 0255-05 బౌళి సం: 03-318 అధ్యాత్మ
| పల్లవి : |
కన్నదేఁటిదో విన్నదేఁటిదో కాఁగలదిఁక నేదో
నన్నుం గానను నిన్నుం గానను నడుము బట్టబయలు
|
|
| చ. 1: |
నీమాయమహిమో నే నేరని కడమో
భూమిలోన నీవున్నాఁడవు నా పుట్టుగులుఁ గలవు
యేమి గాఁగలనో యింకా మీఁదట నిటకతొల్లి యేమైతినో
సోమార్కుల వుదయాస్తమయంబులు చూచుచునున్నాఁడను నేను
|
|
| చ. 2: |
జ్ఞానము నీవో అజ్ఞానంబే బలువో
నీనామంబులు అనంతకోట్లు నిలుకడగాఁ గాను
కానఁగల యీ ప్రపంచమెల్లా కలయో యిది నిజమో
కానరాని యీ ముక్కున నూర్పులు కాలముఁ గొలచేటి కుంచములు
|
|
| చ. 3: |
నీకు నీవే నను దయ దలఁచితివో నేనాచార్యునినమ్మితినో
కైకొని నాయంతర్యామివి నినుఁ గంటినిపుడే నేను
శ్రీకాంతుఁడవో శ్రీవేంకటేశ్వర శ్రీవైకుంఠమే యీజగము
యేకడ చూచిన నీదాసులు నాయెదుటనే వున్నారు.
|
|
రేకు: 0255-06 దేసాక్షి సం: 03-319 కృష్ణ
| పల్లవి : |
కానరు నాలుగు కరములవానిని
శ్రీనాథుండని చేరఁగవలదా
|
|
| చ. 1: |
ఘనచక్రముతో గరుడనినెక్కుక
కినిసి మెరయు నలకృష్ణునిని
ఘనులై ఇప్పటికాలపు మనుజులు
మునుప విష్ణుఁడని మొక్కఁగవలదా
|
|
| చ. 2: |
పలుదేవతలకు భయములు మాన్పుచు
అల విశ్వరూపమైనపుడు
చలము మాని యచ్చటికౌరవులును
తెలిసి దేవుఁడని కొలువఁగవలదా
|
|
| చ. 3: |
చెప్పిన యితఁడే శ్రీవేంకటమున
యెప్పుడు వరములు ఇయ్యఁగను
తప్పక యీతని దాసులవలెనే
యిప్పటివారలె యెరఁగఁగవలదా
|
|
