తాళ్ళపాక పదసాహిత్యం/మూడవ సంపుటం/రేకు 219
రేకు: 0219-01 దేసాక్షి సం: 03-102 వేంకటగానం
పల్లవి:
ఏ లోకమున లేఁడు యింతటి దైవము మరి
జోలిఁ దవ్వితవ్వి యెంత సోదించినాను
చ. 1:
మంచిరూపున నెంచితే మరుని గన్నతండ్రి
ఇంచుకంత సరిలేదు ఇతనికిని
మించు సంపదలనైతే మేటిలక్ష్మీకాంతుఁడు
పొంచి యీతనికి నీడు పురుఁడించఁగలరా
చ. 2:
తగఁ బ్రతాపమునను దానవాంతకుఁ డితఁడు
తగుల నీతని మారుదైవాలు లేరు
పొగరు మగతనానఁ బురుషోత్తముఁ డితఁడు
వెగటై యీతనిపాటి వెదకిన లేరు
చ. 3:
పట్టి మొదలెంచితేను బ్రహ్మఁ గన్నతండ్రితఁడు
మట్టున నింతటివారు మరి వేరి
ఇట్టే శ్రీవేంకటేశుఁడీగికి వరదుఁడు ట్ట
కొట్టఁగొన నితరుల గురిసేయఁగలరా
రేకు: 0219-02 బౌళి సం: 03-103 శరణాగతి
పల్లవి:
అవాప్తసకలకాముఁ డనుమాట నీకుఁ జెల్లె
వివేకించఁ బురుషార్థవిధి మా యందేది
చ. 1:
మరిగి నీపై భక్తి మాకుఁ గలుగుటెల్లాను
అరసి నీవు రక్షించే ఆసకొరకే
హరి నీవు భక్తవాత్సల్యము మాపై జేయుటెల్ల
ఇరవైన నీకు నిరుహేతుకమే
చ. 2:
కొసరుచు నిన్ను నేము కొలిచినదెల్లాను
వెస మా భారము నీపై వేయుకొరకే
వసముగా నీవు నన్ను వలెనని యేలుటెల్ల
యిసుమంతైన నిరుహేతుకమే
చ. 3:
శ్రీవేంకటేశ్వర నీకుఁ జేయెత్తి మొక్కుటయెల్ల
నీవే మావాఁడవై మన్నించుకొరకే
ఆవటించి అంతర్యామివై నీవుండుటయెల్ల
యేవలఁ జూచిన నిరుహేతుకమే
రేకు: 0219-03 బౌళి సం: 03-104 అధ్యాత్మ
పల్లవి:
మఱచిన వెఱచిన మఱి లేదు
యెఱిఁగిన సులభుఁడు యీ హరి యొక్కఁడే
చ. 1:
అతుమ తొల్లొటిదే అంతరాత్మ తొల్లిటిదే
నీతితో యీదేహములే నిత్యకొత్తలు
యీతల నేర్పరులకు నిందే యిహపరములు
చేతిలో నున్నవి యిది చింతించరో జనులు
చ. 2:
కాలము నెందూఁ బోదు కర్మము నెందూఁ బోదు
జాలిఁబడ్డ మనసే సావివోయను
పోలింప వివేకులకు పుణ్యమునుఁ బాపమును
వేళవేళనే వున్నవి వెదకరో జనులు
చ. 3:
ఆఁకలినిఁ దీరదు అన్నమునుఁ దీరదు
తేఁకువ తన ధైర్యమే తీరెఁగాని
తాఁకక శ్రీవేంకటేశుదాసులై తేఁ జాలుఁగాని
కాఁక దీరు నిందరికిఁ గనుకోరో జనులు
రేకు: 0219-04 రామక్రియ సం: 03-105 అధ్యాత్మ
పల్లవి:
చవులకుఁ జవి సంసారము
భవము నానాఁటికి పచ్చిదే
చ. 1:
దైవికము మా స్వతంత్రముతోఁ గూడె
సావివోదెన్నఁడు సంసారము
పూవుపిందెవలెఁ బొడమివున్నవి
యేవల యీరెండు నేకమే
చ. 2:
పాపముఁ బుణ్యము పైపైఁ గూడుకొని
చాపకింది నీరు సంసారము
రేపుమాపు వలె రెట్టించి వున్నవి
యేపొద్దు నీ రెండు నేకమే
చ. 3:
మాయ గొంత నిజమార్గమునుఁ గొంత
చాయ దప్ప దిదేసంసారము
చేయిచ్చి వున్నాఁడు శ్రీవేంకటేశుఁడు
యీయెడ నీరెండు నేకమే
రేకు: 0219-05 దేవగాంధారి సం: 03-106 అధ్యాత్మ
పల్లవి:
ఒరసి చూడఁగబోతే నొకటి నిజములేదు
పొరల మేను ధరించి పొరలఁగఁ బట్టెను
చ. 1:
పాతకములట కొన్ని బలుపుణ్యాలట కొన్ని
యీతల స్వర్గనరకాలిచ్చేవట
యేతుల నందుఁ గొన్నాళ్లు యిందుఁ గొన్నాళ్లు
పోతరించి కాతరించి పొరలనే పట్టెను
చ. 2:
పొలఁతులట కొందరు పురుషులట కొందరు
వెలుఁగును జీఁకట్లు విహారమట
కలవరింతలు గొంత ఘనసంసారము గొంత
పొలసి జీవులు రెంటాఁ బొరలఁగఁ బట్టెను
చ. 3:
వొక్కవంక జ్ఞానమట వొక్కవంకఁ గర్మమట
మొక్కి ఇహపరాలకు మూలమిదట
తక్కక శ్రీవేంకటేశుదాసులై గెలిచిరట
పుక్కట నిన్నాళ్లు రంటాఁ బొరలఁగఁ బట్టెను
రేకు: 0219-06 భూపాళం సం: 03-107 ఉపమానములు
పల్లవి:
మదించిన యేనుగను మావటీఁడు దిద్దినట్టు
త్రిదశవంద్యుఁడ నీవే తిప్పఁగదే మనసు
చ. 1:
నేరమి సేసినవాఁడు నిక్కపుటేలికఁగని
తారితారి యిందునందు దాఁగినయట్టు
తీరని పంచేంద్రియాల దిమ్మరియై తిరిగాడి
కోరి నీపై భక్తియంటే కొలుపదు మనసు
చ. 2:
పగసేసుకొన్నవాఁడు బలు మందసములోన
వెగటు జాగరముల వేగించినట్టు
మిగుల వేదమార్గము మీరి పాపమునఁ జిక్కి
జిగి నిన్నుఁ జేరుమంటే జంతించీ మనసు
చ. 3:
నిరుఁబేదయైనవాఁడు నిధానము పొడగని
గరిమ భ్రమసి యట్టే కాచుకున్నట్టు
యిరవై శ్రీవేంకటేశ యిట్టే నిన్నుఁ బొడగని
వెరవున నీగుణాలు వెదకీని మనసు