అన్నమాచార్య చరిత్రము/అన్నమయకు వైష్ణవయతిచే పంచ సంస్కారములు
పాయని తనమీఁది పరమానురక్తిఁ
దోయజాక్షుం డల తొలినాఁటి రాత్రి-
ననఘుండు పరిపరాయణచిత్తుఁడైన
ఘనవిష్ణుఁడను మౌని కలలోన వచ్చి
దయమీఱ నిట్లనుఁ దాళ్ళపాకాన్న-
మయ నామకుండైన మద్భక్తుఁ డొకఁడు
వడుగు నల్లని చిన్నవాఁడు నన్నెపుడు
నడుఁకక సంకీర్తనము సేయు నతఁడు
ముద్దుగారెడువాఁడు మోహనంబైన-
మద్దికాయలవాఁడు మనవాఁడె వాఁడు
గుదిగొన్న నునుపట్టుకుచ్చుల దండె
ముదమున నిజభుజంబున నించువాఁడు
కడవేగ రేపు నాకడ కేఁగుదెంచుఁ
దడయక నీవు ముద్రాధారణంబు
గావింపు నా మాఱుగా వాని కనుచు
దేవుఁడు తనదు ముద్రిక లిచ్చె ; నంత
యతి మేలుకొని యరుదంది గోవిందు-
సతమైన భక్తవాత్సల్యంబుఁ బొగడి
యఱిముఱి సూర్యోదయంబున కెల్ల
మఱవక నిత్యకర్మంబులు దీర్చి
కరమున శంఖచక్రపుముద్ర లంది
హరి యాజ్ఞ వాకిటి కరుదెంచి నిలిచి
కేలిమై వెన్నునిఁ గీర్తింపుచున్న-
బాలుని రూపు తప్పక విలోకించి
యెఱుఁగగా హరి యానతిచ్చినయట్టి-
గుఱుతులన్నియు దొరకొన సంతసమున-
నన్న నీ పేరేమి యనిన నా వడుగు-
నన్నయ నా నామమని సాఁగి మ్రొక్కి
వినుతింపఁ జూచి సవిస్మయుండగుచు
మునినాథుఁ డాతని ముద్దు సేయుచును
తనచేత నీవు ముద్రాధారణంబు
గొనకొని సేయించుకొనఁగ నోపుదువె
యన విని శిశువు కృతార్థుండనైతి-
నన విని వేదమార్గానుసారమున-
నాతని శంఖచక్రాంకితుఁ జేసి
రీతిగాఁ బంచసంస్కృతులు గావించి
శ్రీనాథుఁ డానతిచ్చిన ప్రకారంబు
తాను వైష్ణవులు నాతఁడు భుజియించి
తన కలగన్న యంతయుఁ దేటపఱచి,
దులగుచు . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .