స్త్రీ పర్వము - అధ్యాయము - 9

వ్యాస మహాభారతము (స్త్రీ పర్వము - అధ్యాయము - 9)
వేద వ్యాసుడు


వ్యాస మహాభారతము
పర్వములు
1. ఆది పర్వము
2. సభా పర్వము
3. అరణ్య పర్వము
4. విరాట పర్వము
5. ఉద్యోగ పర్వము
6. భీష్మ పర్వము
7. ద్రోణ పర్వము
8. కర్ణ పర్వము
9. శల్య పర్వము
10. సౌప్తిక పర్వము
11. స్త్రీ పర్వము
12. శాంతి పర్వము
13. అనుశాసన పర్వము
14. అశ్వమేధ పర్వము
15. ఆశ్రమవాసిక పర్వము
16. మౌసల పర్వము
17. మహాప్రస్ధానిక పర్వము
18. స్వర్గారోహణ పర్వము

1 [జ]
గతే భగవతి వయాసే ధృతరాష్ట్రొ మహీపతిః
కిమ అచేష్టత విప్రర్షే తన మే వయాఖ్యాతుమ అర్హసి
2 [వ]
ఏతచ ఛరుత్వా నరశ్రేష్ఠ చిరం ధయాత్వా తవ అచేతనః
సంజయం యొజయేత్య ఉక్త్వా విథురం పరత్యభాషత
3 కషిప్రమ ఆనయ గాన్ధారీం సర్వాశ చ భరత సత్రియః
వధూం కున్తీమ ఉపాథాయ యాశ చాన్యాస తత్ర యొషితః
4 ఏవమ ఉక్త్వా స ధర్మాత్మా విథురం ధర్మవిత్తమమ
శొకవిప్రహత జఞానొ యానమ ఏవాన్వపథ్యత
5 గాన్ధారీ చైవ శొకార్తా భర్తుర వచనచొథితా
సహ కున్త్యా యతొ రాజా సహ సత్రీభిర ఉపాథ్రవత
6 తాః సమాసాథ్య రాజానం భృశం శొకసమన్వితాః
ఆమన్త్ర్యాన్యొన్యమ ఈయుః సమ భృశమ ఉచ్చుక్రుశుస తతః
7 తాః సమాశ్వాసయత కషత్తా తాభ్యశ చార్తతరః సవయమ
అశ్రుకణ్ఠీః సమారొప్య తతొ ఽసౌ నిర్యయౌ పురాత
8 తతః పరణాథః సంజజ్ఞే సర్వేషు కురు వేశ్మసు
ఆ కుమారం పురం సర్వమ అభవచ ఛొకకర్శితమ
9 అథృష్టపూర్వా యా నార్యః పురా థేవగణైర అపి
పృదగ్జనేన థృశ్యన్త తాస తథా నిహతేశ్వరాః
10 పరకీర్య కేశాన సుశుభాన భూషణాన్య అవముచ్య చ
ఏకవస్త్రధరా నార్యః పరిపేతుర అనాదవత
11 శవేతపర్వత రూపేభ్యొ గృహేభ్యస తాస తవ అపాక్రమన
గుహాభ్య ఇవ శైలానాం పృషత్యొ హతయూదపాః
12 తాన్య ఉథీర్ణాని నారీణాం తథా వృన్థాన్య అనేకశః
శొకార్తాన్య అథ్రవాన రాజన కిశొరీణామ ఇవాఙ్గనే
13 పరగృహ్య బాహూన కరొశన్త్యః పుత్రాన భరాతౄన పితౄన అపి
థర్శయన్తీవ తా హ సమ యుగాన్తే లొకసంక్షయమ
14 విలపన్త్యొ రుథన్త్యశ చ ధావమానాస తతస తతః
శొకేనాభ్యాహత జఞానాః కర్తవ్యం న పరజజ్ఞిరే
15 వరీడాం జగ్ముః పురా యాః సమ సఖీనామ అపి యొషితః
తా ఏకవస్త్రా నిర్లజ్జాః శవశ్రూణాం పురతొ ఽభవన
16 పరస్పరం సుసూక్ష్మేషు శొకేష్వ ఆశ్వాసయన సమ యాః
తాః శొకవిహ్వలా రాజన్న ఉపైక్షన్త పరస్పరమ
17 తాభిః పరివృతొ రాజా రుథతీభిః సహస్రశః
నిర్యయౌ నగరాథ థీనస తూర్ణమ ఆ యొధనం పరతి
18 శిల్పినొ వణిజొ వైశ్యాః సర్వకర్మొపజీవినః
తే పార్దివం పురస్కృత్య నిర్యయుర నగరాథ బహిః
19 తాసాం విక్రొశమానానామ ఆర్తానాం కురు సంక్షయే
పరాథురాసీన మహాఞ శబ్థొ వయదయన భువనాన్య ఉత
20 యుగాన్తకాలే సంప్రాప్తే భూతానాం థహ్యతామ ఇవ
అభావః సయాథ అయం పరాప్త ఇతి భూతాని మేనిరే
21 భృశమ ఉథ్విగ్నమనసస తే పౌరాః కురు సంక్షయే
పరాక్రొశన్త మహారాజ సవనురక్తాస తథా భృశమ