శాంతి పర్వము - అధ్యాయము - 279
| ←ముందరి అధ్యాయము | వ్యాస మహాభారతము (శాంతి పర్వము - అధ్యాయము - 279) వేద వ్యాసుడు |
తరువాతి అధ్యాయము→ |
| వ్యాస మహాభారతము | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||
1 [య]
అతః పరం మహాబాహొ యచ ఛరేయస తథ వథస్వ మే
న తృప్యామ్య అమృతస్యేవ వససస తే పితామహ
2 కిం కర్మ పురుషః కృత్వా శుభం పురుషసత్తమ
శరేయః పరమ అవాప్నొతి పరేత్య చేహ చ తథ వథ
3 [భీ]
అత్ర తే వర్తయిష్యామి యదాపూర్వం మహాయశః
పరాశరం మహాత్మానం పప్రచ్ఛ జనకొ నృపః
4 కిం శరేయః సర్వభూతానామ అస్మిఁల లొకే పరత్ర చ
యథ భవేత పరతిపత్తవ్యం తథ భవాన పరబ్రవీతు మే
5 తతః స తపసా యుక్తః సర్వధర్మావిధానవిత
నృపాయానుగ్రహ మనా మునిర వాక్యమ అదాబ్రవీత
6 ధర్మ ఏవ కృతః శరేయాన ఇహ లొకే పరత్ర చ
తస్మాథ ధి పరమం నాస్తి యదా పరాహుర మనీషిణః
7 పరతిపథ్య నరొ ధర్మం సవర్గలొకే మహీయతే
ధర్మాత్మకః కర్మ విధిర థేహినాం నృపసత్తమ
తస్మిన్న ఆశ్రమిణః సన్తః సవకర్మాణీహ కుర్వతే
8 చతుర్విధా హి లొకస్య యాత్రా తాత విధీయతే
మర్త్యా యత్రావతిష్ఠన్తే సా చ కామాత పరవర్తతే
9 సుకృతాసుకృతం కర్మ నిషేవ్య వివిధైః కరమైః
థశార్ధ పరవిభక్తానాం భూతానాం బహుధా గతిః
10 సౌవర్ణం రాజతం వాపి యదా భాన్థం నిషిచ్యతే
తదా నిషిచ్యతే జన్తుః పూర్వకర్మ వశానుగః
11 నాబీజాజ జాయతే కిం చిన నాకృత్వా సుఖమ ఏధతే
సుకృతీ విన్థతి సుఖం పరాప్య థేహక్షయం నరః
12 థైవం తాత న పశ్యామి నాస్తి థైవస్య సాధనమ
సవభావతొ హి సంసిథ్ధా థేవగన్ధర్వథానవాః
13 పరేత్య జాతికృతం కర్మ న సమరన్తి సథా జనాః
తే వై తస్య ఫలప్రాప్తౌ కర్మ చాపి చతుర్విధమ
14 లొకయాత్రాశ్రయశ చైవ శబ్థొ వేథాశ్రయః కృతః
శాన్త్య అర్దం మనసస తాత నైతథ వృథ్ధానుశాసనమ
15 చక్షుషా మనసా వాచా కర్మణా చ చతుర్విధమ
కురుతే యాథృశం కర్మ తాథృశం పరతిపథ్యతే
16 నిరన్తరం చ మిశ్రం చ ఫలతే కర్మ పార్దివ
కల్యానం యథి వా పాపం న తు నాశొ ఽసయ విథ్యతే
17 కథా చిత సుకృతం తాత కూతస్దమ ఇవ తిష్ఠతి
మజ్జమానస్య సంసారే యావథ థుఃఖాథ విముచ్యతే
18 తతొ థుఃఖక్షయం కృత్వా సుకృతం కర్మ సేవతే
సుకృతక్షయాథ థుష్కృతం చ తథ విథ్ధి మనుజాధిప
19 థమః కషమా ధృతిస తేజః సంతొషః సత్యవాథితా
హరీర అహింసావ్యసనితా థాక్ష్యం చేతి సుఖావహాః
20 థుష్కృతే సుకృతే వాపి న జన్తుర అయతొ భవేత
నిత్యం మనః సమాధానే పరయతేత విచక్షణః
21 నాయం పరస్య సుకృతం థుష్కృతం వాపి సేవతే
కరొతి యాథృశం కర్మ తాథృశం పరతిపథ్యతే
22 సుఖథుఃఖే సమాధాయ పుమాన అన్యేన గచ్ఛతి
అన్యేనైవ జనః సర్వః సంగతొ యశ చ పార్దివ
23 పరేషాం యథ అసూయేత న తత కుర్యాత సవయం నరః
యొ హయ అసూయుస తదాయుక్తః సొ ఽవహాసం నియచ్ఛతి
24 భీరూ రాజన్యొ బరాహ్మణః సర్వభక్షొ; వైశ్యొ ఽనీహావాన హీనవర్ణొ ఽలసశ చ
విథ్వాంశ చాశీలొ వృత్తహీనః కులీనః; సత్యాథ భరష్టొ బరాహ్మణః సత్రీ చ థుష్టా
25 రాగీ ముక్తః పచమానొ ఽఽతమహేతొర; మూర్ఖొ వక్తా నృప హీనం చ రాస్త్రమ
ఏతే సర్వే శొచ్యతాం యాన్తి రాజన; యశ చాయుక్తః సనేహహీనః పరజాసు