వూహాతీతం (కవిత)

వూహాతీతం (కవిత)

రచన: కాలనాధభట్ట వీరభద్ర శాస్త్రి

అప్పుడే పుట్టిన బిడ్డను

అక్కున చేర్చుకున్న

మాతృమూర్తి పరవశత్వంలో

నవమాసాలూ మోసిన కస్టాలు

కరిగిపోయాయి

తూగుటుయ్యలలో కేరింతలలో

తపటడుగుల తడబాటులో

ముద్దుమురిపాలలో

ఆ ఆనందం అద్భుతం

అమ్మా ఫస్టుక్లాస్ లో ప్యాసయ్యా

అని సంతోషంగా చెప్పిన కొడుకును

ఆలింగనం చేసుకొన్న అనుభూతిలో

తళుక్కుమంది బిడ్డ భవిష్యత్తు

దేశమాతసేవలో

సరిహద్దు రక్షణలో

అసువులు బాసిన తనయుని

అచేతన దేహాన్ని తాకి

నుదుటిపై పెట్టిన ముద్దు

ఆ బుగ్గపై పడ్డ

ఆపుకోలేని కన్నీటి చుక్కలు

చెప్పే భాష్యం

ఆ తల్లి ఆవేదనా??

బిడ్డ త్యాగానికి నిర్వచనమా??

అది నిజంగ వూహాతీతమే

జై హింద్