విక్రమార్కచరిత్రము/పుట121

⁠

ద్యానైపుణ్యము మీఱ నీగుణవిలాసాకారరేఖాదుల న్వేనోళ్ళన్ గొనియాడఁగా విని రసోన్మేషంబు సంధిల్లగన్.

⁠ 20

వ.⁠

పంచశరశరప్రపంచచంచలాయమానమానసమై యుండునంత.

⁠ 21

తే.⁠

సిద్ధపుర మేలురాజు ప్రసిద్ధబలుఁడు శకమహీనాథచంద్రుఁ డాచంద్రవదన నడుగఁ బుత్తెంచి యీకున్న నాగ్రహించి యేపున విదర్భుమీఁద దండెత్తఁదలఁచె.

⁠ 22

వ.⁠

కావున.

⁠ 23

క.⁠

హరువరమున జనియించిన వరపుత్త్రిక యగుననంగవతి ననురాగ స్ఫురణమ్మున వరియించుట కరణీయము నీకు నిపుడు కరుణాభరణా.

⁠ 24

క.⁠

నావుడు నాకార్యము వసు ధావల్లభుఁ డెంతయేని తాత్పర్యముతోఁ గావింప నియ్యకొనుటయు నావిబుధమునీంద్రముఖ్యుఁ డరిగెను బిదపన్.

⁠ 25

క.⁠

వేసవివేఁడి సహింపక వేసఱుజీవులకు నెల్ల విశ్రాంతికర శ్రీసంపాదనమై యాసన్నంబయ్యె నంబుదాగమ మంతన్.

⁠ 26

సీ.⁠

గగనరత్నము కట్టుమొగులతో నుదయించెఁ         జరమదిక్కునఁ దోఁచెఁ శక్రధనువు పూర్వాపరవ్యాప్తిఁ బొలుపారె జలరేఖ         లాలోలగతి వీచె మూలగాలి

⁠