బసవరాజు అప్పారావు గీతములు/అడవిసీమ
అడవిసీమ
(వాయుసందేశమునుండి)
ఎండవేడిమి జగ మెల్ల మండ జేసి,
చండశాసనుడై వ్రజం జెండి తుదకు
కాల మైపోవ నవసానగతిని జెందు
క్రూరనరపాలునట్టుల కోష్ణకిరణు
డయ్యె సూర్యుండు, ఎల్లెడ నాకసమున
నెఱ్ఱి నౌకాంతితోడుత నెన్ని యెన్నొ
వింతర్ంగులు కలియంగ వెల్లివిరిసె
నిరుపమేద్భుతశోభలు, నేత్రపర్వ
మయ్యె నాకాంతి బ్రక్ర్తి యశ్వ్ంత మవును,
అదిమిగులు నందమౌ నొక యడవెసీమ
జానపద మెచటను చెంత గానరాదు.
నిర్మలంబును స్వచ్ఛమౌ నీటితోడ
నిరుగెలంకుల మింటికి శిరము లెత్తు
వరికేళ వృక్షమ్ములనడుమ నెగుదెంచు
నల నదీబాహమృదులగానమ్ము దక్క
వేరు శబ్దమ్ము లేవియున్ వినబడ వట.
కఠిననియములుగాక సత్కర్మనిరతు
లగుమహాఋషు లుండగా దిగుప్రదేశ
మచట దుర్మార్గులకు సైత మలడెడిని
సవ్రసౌఖ్యంపుమూలమౌ శాంతగుణము.
-----
వెన్నెలరేయి
(వాయుసందేశమునుండి)
ఇంతలో చందురుం డుదయించె మింట,
వెన్నెలలు జగమెల్లను వెల్లివిరియ
పాలసంద్రంబువోలె ధావళ్య మంది
ప్రకృతి వెలుగొందెకన్నులపండు వౌచు
మెత్తనౌ దూదిమబ్బులు మింట పర్వు
లెత్తుచుండెను చందురుం డొత్తుకొంచు
బోవుచును వెండి నునుపూత బూఉచుండ
నంచులకు వినూతనశోభ లలముకొనగ
పల్లవలతాతరు లవెల్ల తెల్లనయ్యె
వెండిరేకులు నదిపైన విస్తరిల్లి