రాధా : (అపసృత్య) సఖి! కథ మే తదవతంస నీలోత్పల మతీవ
సంభావయతి.
వకుళమాలికా : రభసేన రహః పరిచ్యుతం
సనీలోత్పల కోరకం మురారేః
నయనాంచల నీతినిర్జితం
భృగుపాతం వహతీవ భూతలేస్మిన్ 29
(ఇతి రాధికాయాః కర్ణే కథయతి)
రాధికా : సఖి! జీవితాస్మి, కర్ణావతంసనైవ.
నవ : సఖి! సఖిః కృష్ణనేతి శేషః
(ఆకాశే)
ప్రస్తావయంతీ కియద్దభూతాని నాందీవ రాసోత్సవనాటికాయాః
మహామునీనామపి మానసాని మురారి వంశీ వివశీకరోతి. 30
(సర్వాః సానందం ఇద మిత్థమేవేతి మదనావస్థాం నాట్యంతి)
రసాలః : (సపులకు మంజలిం బద్ధ్వా)
పరం బ్రహ్మం నిరాకార మవాఙ్మనసగోచరమ్,
వల్లవీ తరళాపాంగ పల్లవీకృత మాశ్రయే. 31
(విలోక్య)
గోపీ మనోహరణ నాటకసూత్రధారీ
ధారాయమాణ[1] మదనాశుగ కాందిశీకః.
కందర్ప దర్పహర మూర్తి రసౌ మురారిః
బృందావనే మురళికాం తరళీకరోతి. 32
నవమాలికా : పురఃప్రాలేయాంశు ప్రతిభరముఖీ ప్రేమవసతిః
సతీనీవీ బంధస్థితి విఘటనైక వ్యసనినీ,
సమాయాంతీ బృందావనకుహర మానందరభసా
దయే కేయం శ్యామచ్ఛవి రమృతధారా పరిణతిః 33
- ↑ వ్యాధాయమాన.
558
వావిలాల సోమయాజులు సాహిత్యం-2
