ఇందుస్తిందుక పావకో మలయజాలేపోపి సంతాపకః
ప్రాణాయేవ నిజర్ద్విషా గురుతరో హారోపిమారోపమః 21
విషమ విశిఖ సూత్రం కృష్ణవంశీ నినాదో
యదవధి తరుణీ నాం కర్ణపీఠే లులోఠ,
అవిరళపులకాళీ కోమలా గండపాళీ
తదవధి తనుతేసౌ[1] భాగ్యబంధం నివద్యమ్ 22
(నేపథ్యే): దేవతా ముకుటకాంతి మంజరీ పింజరీ కృతపదాంబుజద్వయం
మారకాతరిత గోపనాగరీ రాగరీతి రసికం భజేమహః 23
ప్రేమకళా : కథం చిత్రఫలక హస్తే రసాలక ఇత ఏవ ఆయాతి
(తతః ప్రవిశతి యథా నిర్దిష్టో రసాలకః)
ధామని స్ఫుటితహార దామని నీల నిరద సమానధామని!
వామనీకృత కుచాన్త[2] కామినీ కామనీతి రసికే రసామహే. 24
రాధికా : ఇద మనర్థ కందళీ[3] మూలం యత్‌ఖలు రసాలహస్తే చిత్రఫలకం
నవమాలికా : సఖి! త్వమేవ మంకురయసి మయా ప్రాగేవోక్తం. నేదం
వకుళమాలికా హస్తే దీయతా మితి.
ప్రేమకళా : సఖిరాధికే! తయాఖలు చంచలతయా కుత్ర[4] పాతితం తత్ఖలు
అనేన వటునా సమానీతం తత్ కథయ[5] కథ ముపాయైర్గృహ్యతా
మితి
రాధికా : ఇదయేవ తావత్ చింతయామి. న పునః కదాచిత్[6] గోవింద
కరారవింద మకరంద రసనిష్యందాభిషిక్తం[7] భవేత్.
నవమాలికా : నిశ్చయార్థే కిమితి శంకసే?
రాధికా : ఫలేనైవ నిశ్చీయతే.
రసాలక : (ప్రవిశ్య) స్వస్తిభవతీభ్యః (ఇతి చిత్రఫలకం సమర్పయతి)
(సర్వా విలోక్య పఠంతి)
556
వావిలాల సోమయాజులు సాహిత్యం-2
