బుధాదేవి : అమాత్యా! ధనమున్నంత మాత్రాన సంతోషం ఉండనవసరం లేదని అర్థమైపోయింది. అంతకంటే ధనికులు సుఖంగా ఉండలేరందాము - సరే - సరే పనిపట్టికలో వ్యక్తులను పూర్తిచేయాలి.
కొన్ని గొంతుకలు :
(వేగంగా) సంతోషంతో ఉండటం పాపం
(నెమ్మదిగా పీల గొంతుతో) పూర్వం సంతోష ముండేది.
(గట్టిగా) నాకు పిచ్చి
(కోపంతో) నా కూతురు అన్నం పెట్టలేదు.
(నెమ్మదిగా) మా అత్తగారింట్లో బాధలు
(నిర్నివేశంగా) పెళ్ళాం చెప్పిన మాట వినదు
(నిశ్చలంగా) ఉద్యోగం లేదు
అమాత్యుడు : రక్షభట శ్రేష్ఠా!
బుధాదేవి : ఇప్పుడు ఘంటిక మ్రోగించుట మన అవసరము.
అమాత్యుడు : పనియతి త్వరితముగా గావలయును.
(కార్యవాహకుడు నిష్క్రమిస్తాడు)
బుధాదేవి : ఈ కోటానుకోట్ల వర్తక శ్రేష్ఠులు సర్వవిధ సంతుష్ట మనసులని నేనూహిస్తున్నాను.
భటుడు : రక్షకభటా!
భటుడు : చిత్తము - “వర్తక శ్రేష్ఠుల ప్రవేశపెట్టు -
(ప్రక్కవాకిలినుంచి నిష్క్రమించి ఒక వర్తకుడితో ప్రవేశిస్తాడు)
బుధాదేవి : (వర్తకుణ్ణి చూచి) ఇతడు బాగా చియ్యపట్టి సంతోషంతో ఉన్నట్లున్నాడు.
శ్రేష్ఠి : "నేను అసంతృప్తితో లేని మాట వాస్తవమేకాని, యాపారముందే యాపారం ఒడుదొడుకులతో కూడింది. లాబాలో లాబాలు - యాడవి అన్నీ ఏ పన్ను లే పన్ను చంతోషమే - చంతోషమే యాడిది.
ఏకాంకికలు
495
