ఉ. సూతుల కంటిపాపనయి సూతకుమారిక నిచ్చిచేసి నన్
సూతులు కొల్వగా నిటులు సూతకులంబున నేను కర్తనై
సూతుడ కానటన్న యది చొప్పడునే పయిపెచ్చు సర్వమున్
కోతలె యౌటగాన నటు కుంతిచరిత్రకు మైల సోకదే?
మ. నను ధర్మజ్ఞుడవోయి నీ వనెదు నే నామాట సత్యంబుగా
గను వర్తింపగ పోలదే, యిచట నాకై ప్రాణ మర్పించువా
రును మారాకుగ నెంచి ప్రాకి మది యూరు న్పేరు కాంక్షించువా
రును నున్నారెటు లింతలంతలన పోలున్ చేయ నన్యాయముల్ ?
ఉ. కాటికి కాళ్లు చాచుకొని గంపెడు కోర్కెల చేతిమీదుగా
దాటగనున్న సూతుని విధం బెటు భగ్నముచేసి వత్తు? నా
మాటల కడ్డు చెప్పెనని మాత్రము లో ననుమాన మున్నచో
చోటు లభింప నీయకుము సూతకుమారుని నీ వెరుంగవే!
చ. చెలి పొలయల్క తీర్చుతరి సేవకురా లరుదెంచి దేవ! మీ
చెలువుడు వచ్చె కర్ణుడని చెప్పినమాత్రనె లేచి వచ్చి నన్
పులకితగాత్రుడై ఎడద పొంగులు వారగ గ్రుచ్చి యెత్తు నే
కలగెద నయ్య మా ప్రభుని కాంతులు పారెడు చోట నిల్వగన్.
ఉ.కాకులమూక లోకము ప్రకారము వింతయె అద్ది యర్థమౌ
నే కనినంతనే తొలుతనే కురురాజు పవిత్రమూర్తి - కృ
ష్ణా! కలుషాత్ము లెంద రెటు లాడిన నేమి హిమాద్రియాత, డ
స్తోక దయాపయోధి, రిపుతోయజమత్తగజంబు పోరులన్!
చ. జనపతి చూచినట్లే అనుజన్ములు చూచెద రాత్మబంధువున్
కనుగొనినట్లు, నే మరువ గల్గుదునే పదిజన్మలెత్తి? ఆ
అనిమిషసౌహృదమ్ము హృదయమ్మున లేదిక తావు వేరె నా
అనుజులకైన కాన సదయా! దయవీడకు మిట్టి పల్కులన్. 18
మ. ధృతరాష్ట్రుండును కర్ణు డన్న నమితోత్సాహంబు చూపించు నే
వితమైనన్ చెవి వేయ కా ప్రభువు కావింపండు, భీష్మాది బం
ధుతతిన్ విన్నటు కానవచ్చు వెలికిన్, దుర్యోధనాదిత్య సం
స్తుతి కెవ్వారలు పట్టుకొమ్మ లెరుగున్ స్వీయాంతరంగంబునన్.
శివాలోకనము
57
