ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
రం 2]
51
త గి న శా స్తి
సరో--అదేమిటి! నాకళ్ళకు కనబడుతూ లేనంటా వేమి?
ఇందు--నీ కేవీ తెలియదు నీయెదుట నున్నదీ, నీకు కనబడుతూన్నదీ నాశరీరముమాత్రమే; దానిలోపల హృదయమనే పదార్దము ఉంటుంది, నీ వెరుగుదువా? సరో--కవులు ఉన్నదనే అంటారు. ఇందు--అది నాకు లేదు. సరో--ఎక్కడికి వెళ్ళించి? ఇందు--హరించబడినది. సరో--దొంగతనమే!పోలీసువాళ్ళకిరెపోర్టుచేతామా? ఇందు--నీకేవీ తెలియదే...నామాట విను. నామనస్సుయొక్క స్దితినిబట్టి చూస్తే పాత్రుడుగారిని వెంటనే పెళ్ళాడి తీరవలెను. అతి జరుగురు, ఆలస్యమైతే విషమిస్తుందేమొ? సరో--అలా గతనితో స్పష్టముగా నీవు చెప్పి యుండవలసింది. ఇందు--స్పష్టముగా చెప్పితే కవిత్వము కాదే! సరొ--కవిత్వము లెకుంటే పీడపోయె, కార్యము నెరవేరి యుండునే. ఇప్పుడేమంటే ఏమి లాబము? ఇందు--నీవు చెప్పగలవని చెప్పిరావే. నామనస్సు స్దిమితపడుతుంది.
