పుట:Sukavi-Manoranjanamu.pdf/335

అందే (5–18) —

మ.⁠

ఘనముల్ వాహనముల్ వదాన్యమణి యాకల్పంబు కల్పాగముల్ వనమల్ వేలుపుగిడ్డి దొడ్డి పసి దేవా నీకు పాదార్ఘ్య మి త్తునొ రత్నాంజలి యిత్తునో యలరుటెత్తుల్ దివ్యసద్వస్తు లి త్తునొ నీవేమిట మెత్తు వేమి దగ నిత్తున్ భక్తపూజాప్రియా.

⁠ 495

చేమకూరవారి సారంగధరచరిత్రము (2-103) —

మ.⁠

వలదమ్మా యిటువంటి కానిపను లో వామాక్షి యీ వెఱ్ఱిబు ద్ధులు నీ కేల ఘటిల్లె నమ్మ తెగువన్ దుర్భాష లిట్లాడి యీ కొల నాకేటికిఁ గట్టెదమ్మ మరి లోకుల్ విన్న నేమందు ర మ్మ లఘుత్వంబుగఁ జూతురమ్మ, దగదమ్మా ధర్మ మూహింపుమా.

⁠ 486

గానప్లుతము (అనగా) స్తుతించుట యని కొందఱు, 'తనరీ' యని సంగీతమందని కొందఱు నందురు. అటు లనరాదు. భ క్తి, గౌరవము, వాత్సల్యము, అనురాగము– ఈ మొదలైన వాటిచేత, ననగా తద్ధర్మప్రతిపాదకశబ్దములచేత సంబోధనమాత్రమున గానప్లుతము. 497

అచ్చుకు —

వసుచరిత్రము (5-21) —

మ.⁠

అన నింద్రుండను లాఁతిరీతి నచలేంద్రా యేల యిట్లాడ నీ జనకుం డధ్వరభాగభోక్త యనిమేషశ్రేణిలోఁ బెద్ద త త్తన(యగ్రామణి) వైన నీకు నరుదే ధాత్రీధరేంద్రాభివం ద్యనితాంతోన్నతి కీర్తి వైభవము మేనా శుక్తిముక్తామణీ.

⁠ 498

అందే (4–101) —

మ.⁠

నిన్ను భాగ్యాక్షరపఙ్క్తిగాఁ దలఁతునో నిర్వేల మూర్ఛాపనో దనదివ్యామృతధారగా మనమునం దర్కింతునో కాక మ ద్ఘనపుణ్యద్రుమ రికావలియ కాఁగన్గొందునో ప్రేమ నే మని వర్ణింతుఁ బ్రియాపయోధరవిహారాహారవంశోత్తమా.

⁠ 499