ఆరణ్యకాండము
163
అచ్చోటఁ దగిన నా-యకుఁడు లేకున్న
వచ్చిన యచ్చర - వనితవో నీవు!
ముదిత! హ్రీదేవతా - మూర్తివొ! కీర్తి
మదవతివో! భూత - మానినీమణివొ!
ఎవ్వరిదానవే - యింతి నీ నిండు 3850
జవ్వన మదనుని - సామ్రాజ్యపదవి!
నిగనిగమను డాలు - నిగుడించు సోగ
మగరాల చాలు నీ - మంచి పల్వరుస!
తరళతారకములై - తమ్మిఱేకులనుఁ
గరిసించి మీఱు నీ - కన్నులతీరు
జగతి నెల్లడ నింద్ర-జాలంబుఁ గప్పి
నిగ నిగ లీను నీ - నిడుద పెన్నెఱులు!
అరచందురుని చంద-మరసి యానంద
మిరవు కొన్నదిగదె - యింతి నీనుదురు!
తళతళమనుచు చి - త్తరములు చూపు 3860
వలరాజు తూపు జ - వ్వని నీదు చూపు!
పులినమై మెఱసి యొ -ప్పులకుప్పయయ్యె
జలజాతనయన నీ - జఘనమండలము!
పదియారుకళలొప్పు - పరిపూర్ణచంద్రు
నెదురు కోల్గొనియె - నీ యెలనవ్వుమొగము !
కళుకులు చల్లు బం - గరు కలశముల
గొలిపించుకొని మేనిఁ - గులుకు పాలిండ్లు!
బంగరు ననఁటి కం-బముల చెల్వమున
సింగారమయ్యె నో - చెలియ నీ తొడలు!
కెంజిగురాకుల - గేలి సేయుచును 3870
