________________
నా గో డు బాల్యమిత్రుల విహితుల బంధుజనుల గూడి సుఖముగాఁబుచ్చితిఁ గొన్నినాళ్లు కానీ యేలోకోక్రమముగాఁ గష్టమగుచుఁ బుట్టినూర నుండఁగ బుద్ధి పుట్టదయ్యె. తుదకోక సో (ట నేదియును దోఁచక యూరకయుండలేక నే మ్మదిగను పొందే సూతమునీ మండను సాశ్రమభూమి కేగి, కొ న్నీ దీసములందే యుండి బహం నీతివి శేషములన్ గ్రహింప న భ్యుదయము గల్గునంచుఁ దలపోయుచుఁబై నము నిశ్చయించితిన్. దిలసి బూజుపట్టిన యోగ వాగలపుడే చేతఁగై కొని యోర్మితోఁ జీకీలిచేసి తూర్పు రేక పోరకముందె తొంచరించి మెదలకుండ బయలుదేరి చదఔట. దవ్వని యేంచ కేను జనుదారిని లేవలిగాడ్పు తెమ్మెరల్ జివ్వున మేము దూసి చన ఉచ్చను బొందితి నెంతయేని నా కొవ్వమీ, యేదియెట్లయిన నోపిక పెట్టి మనంబు ఆయిగా నవ్వినువీధిఁ బోయితి నహాంబుదముల్ మెయిసోకుచుండఁగా. మింటిత్రోవ నీగతిఁజవి మిహిరుఁడల్ల ప్రొద్దుమలమీఁది కెక్కక మున్నె గురువి పర్ణశాల నొక్కెడ నానబాలు పట్టి గంగయొడ్డున దిగినాఁడ వంగవై చి. 8 ,
