________________
మా త పురాణ ము దూత దుండగీడై సచోఁ దొఒపడక యంగ వైకల్య మొనరింప నగునుగాన " వీని మొలచుట్టుఁ గడు భాఁత పేలికలను గూర్చీ కొజవినిప్పుఁగొని దాకొల్పుమన్న లెస్సయని రావణుం డట్టులే యొనర్పు: డంచుఁ గొలువుదిటమువీడి యరిగేఁ డోళ్ల చుక్ కబజనీపు ఓ ఓ ఓ సంప నాంజినేయుఁడు దేనలద్రుపనార్చి గుప్పుగుప్పున మంటలు గప్పుచున్న తోకచిచ్చు లంకాపురీ దుర్గమునకుఁ దోఁకచుక్కయ్యె నిల్లిల్లు దూరి నిప్పు నెట్ట, లం కెల్ల బూడిద గుట్టయయ్యో వనసిధియాఁటి వాయుజుఁడు వాలిసుతాదులఁగూడి రామభ ద్రునిక డ కేగి, సీత దయతోడనొసంగిన మ స్తభూషణం బునోసంగి సర్వముం దెలుప బోరన నేడిచి కొంత సేపు, నెం. టనెముదలిచ్చే సైన్యము హుటాహుటిఁ ఉన్నఁగఁబోవలంకకున్ దూతవం! యేప్రభువు దూతగ నీహనుమానునం పెనో: సీతను జూచీరమ్మనుచుఁ జెప్పెనుగాని రఘూద్వహుండొగిన్ దూతఁగఁబోయి రావణునితోఁ దగురీతిని రాయ బారమున బ్రాతిగ నడ్పిరమ్మనుచుఁ బంపై నెకి రోమవుఁ జింతనోసమే! 145
