పుట:Shriiranga-mahattvamu.pdf/389

234

పంచమాశ్వాసము

⁠

ప్రకటతేజస్తమఃపటలంబునకుఁబోలె బరగు వీనికి పరస్పరవిరోధ

⁠

తే.⁠

మమల మగు నాత్మప్రకృతి సంగమముఁజేసి కర్మవశుఁడై స్వతంత్రుఁడుగాక పొందు నమరదేహాదులందు దుఃఖమును సుఖము గొనఁ గర్మక్షయము సేఁత కార్యఘనము.

⁠ 122

చ.⁠

శమమును దేహశోషణము శౌచము నింద్రియనిగ్రహంబు ని ర్మమతయు నన్నహీననియమంబును మౌనము వేదశాస్త్రపా రమును విరక్తియుం గడు దృఢంబగు సత్యమునుం దపస్వరూ పము లని చెప్పుచుండుదురు పల్మఱు ధర్మరహస్యకోవిదుల్.

⁠ 123

క.⁠

అట్టితప మనులవిత్రము గట్టిగఁ జేపట్టి కర్మ మనులతల మొదల్ ముట్టఁ దునుము నరునకుఁ జే పట్టఁగఁ బోలదె విముక్తిభవబంధములన్.

⁠ 124

క.⁠

కావున నుపవాసవ్రత పావనతీర్థావగాహపరిణతమతివై నీవు చరింపుము నావుఁడు దేవవ్రతుఁ డత్తపస్వితిలకున కనియెన్.

⁠ 125

క.⁠

ఏనెల యేదివసంబున నేనేమముతోడ మనుజుఁ డేదేవునకుం గా నుపవసింపఁదగు నీ వానతి యావలయు నాకు నత్తెఱఁగెల్లన్.

⁠ 126

వ.⁠

అని మైత్రేయుఁ డాధాత్రీసురసత్తమునకు వ్రతోత్తమంబు హరివాసరోప విదితంబుగా నిప్పుడు నీకుఁ జెప్పిన తెఱంగునఁ జెప్పిన, ననురాగతరంగి తాంతరంగుండై యమ్మునిపుంగవు వీడ్కొని దేవవ్రతుండు తద్వ్రతాచరణం బున సుదర్శనపాణిం బ్రీతునిం జేసి పరమయోగీంద్రగమ్యంబును సహస్ర

⁠