పర - హరిశ్చంద్రా! నీ కింకేమి కావలయును?
హరి - దేవా! నేనింక గోరందగిన దేమున్నది?
మ. తనయుండా త్తనయుండు దుర్విష లసద్దర్వీకరగ్రస్తుడై
మనియెన్! జెట్టున కొక్క పక్షిగతి సంసారంబు నిర్భిన్నమై
చనినన్ జేరితి నాలు బిడ్డల! నికృష్టంబైన దాస్యంబు వా
సె ననిర్వాచ్యఫలంబు దక్కె? నశియించెన్ దుష్టనిందావళుల్.
అయినను దేవర ప్రసన్నతఁ జెందితిరి కాన నిట్లగుగాక.
మంగళమహాశ్రీ వృత్తము.
శ్రీ లొసఁగ ధారుణ సశేషమగు పంటలు విశేషముగ బండెడి ధరిత్రీ
పాలకులు రాష్ట్రముల బాడిమెయి నేలుదురపార కరుణారససమృద్ధిన్
జాలఁగ వసుంధర నసత్యము నశియించుటను సత్యమె జయంబు వహించుచున్
ధీలలితులైన కవి ధీరుల యభీష్టములఁ దీర్చెదరుగాక నృపమౌళుల్.
పర: తథాస్తు.
(అందఱు నిష్క్రమింతురు)
గద్యము.
ఇది హరితసగోత్ర పవిత్రనృసింహ మనీషి వరపుత్త్ర బుధ జనవిధేయ లక్ష్మీకాంత నామధేయ ప్రణీతంబైన శ్రీ హరిశ్చంద్రీయ నాటకంబున సర్వంబును సంపూర్ణము.