పుట:Prabandha-Ratnaavali.pdf/149

బొంద నేర్చిన పుత్తడి బొమ్మ లనఁగ
నొప్పుదురు కామినీ మణు లప్పురమున. (ఇ) 386

మ. జయనారాయణ! పుండరీకనయనా! శార్ఙ్గీ! జగన్నాయకా!
జయపీతాంబర! భక్తవత్సల! విరించిస్తోత్రపాత్రక్రియా!
జయజంభారివిరోధివిక్రమ కళాశ్లాఘావిఘాతక్రమా!
జయగోవింద! ముకుంద! మందరధరా! శౌరీ! మురారీ! హరీ! (ఆం) 387

చ. తమకముతోడఁ దల్లియును దండ్రియు నొక్కట ముద్దువేఁడ సం
భ్రమమున వచ్చి తల్లిముఖపద్మముఁ దండ్రి ముఖంబు లైదు వే
గమ తనయాఱుమోములను గైకొని ముద్దిడు మేటివేలుపుం
గొమరుఁడు నాదువాణికి నకుంఠితశబ్దము లిచ్చుఁ గావుతన్. (ఇ?) 388

సీ. తియ్యవెల్లువయను తెల్లదామరలోనఁ గొమరారునిద్దంపుగ్రుద్ద [గుబ్బ?] యనఁగఁ,
గొడుకుఁజూడఁగ వచ్చి కడ నిరవైనను నిలిచిన మంచుగుబ్బలి యనంగ,
ముక్కంటికొండకు నెక్కుడుగాఁగ వె న్నుండు పాటించినకొండ యనఁగ,
నేఱులనెలఁత నిండెలమి [?] వేడుకకునై పట్టిన ముత్తెపుబంతి యనఁగఁ,
గీ. బుడమిముద్దియ గంధంపుఁబూఁతతోడి
చన్నుఁగవఁనాగఁ జుక్కలసంగడీల
గనియొకో యనఁ దెలుపులగద్దె యగుచుఁ
దెల్లమిగ నొప్పు నత్తెల్లదీవిమీఁద. (ఆం) 389

శా. ధాటీధూళియుఁ బోలెఁ బుష్పరజముల్ దట్టంబుగా నుల్లస
ద్ఘోటీకోటులమాడ్కిఁ జూతతరువుల్ గ్రొవ్వారఁ జంచచ్చల
త్పాటీరానిల లోలపల్లవము లుద్యత్ఖడ్గసంఘంబుగాఁ
బాటిల్లెన్ వనవాటిఁ జైత్రుఁడు జితప్రాలేయసంరంభుఁడై. (ఇ) 390

సీ. నారాయణునకుఁ బ్రణామంబు గావింతు నడుగుల కెరఁగుదు నచ్యుతునకుఁ,
గైటభారికి నమస్కారంబు వాటింతు మ్రొక్కుసేయుదు నాదిమూలమునకు,
వందనంబొనరింతు వాసుదేవునకును దండమొనర్తు గదాధరునకుఁ
బ్రణతిసంపాదింతుఁ బరిపూర్ణమూర్తికి నంజలి ఘటియింతు నఖిలపతికి,
గీ. ననుచు నానందభరితులై యమర దైత్య
ముని నరోరగముఖ్యులు వినతులగుచుఁ