200
ఒక యోగి ఆత్మకథ
“గురుదేవా, నాకు చాలా జబ్బుగా ఉంటోందండి; బరువు చాలా పౌన్లు తగ్గిపోయాను.”
“యుక్తేశ్వర్,[1] నీకు నువ్వే జబ్బు తెచ్చుకున్నావన్న సంగతి కనిపిస్తూనే ఉంది; ఇప్పుడు నువ్వు బక్కగా ఉన్నాననుకుంటున్నావు.”
“నే నాశించిన దానికి చాలా విరుద్ధమైన సమాధాన మిది; అయితే ఆ తరవాత మా గురుదేవులు ప్రోత్సాహకరంగా ఇలా అన్నారు:
“ ‘చూస్తాను; రేపటికి నీకు మెరుగనిపించాలని నా విశ్వాసం.’
“ఆయన నాకు రహస్యంగా నయం చేస్తున్నారన్న సంగతికి సూచనగా ఆయన మాటల్ని గ్రహించింది, సూక్ష్మగ్రాహకమైన నా మనస్సు. మర్నాడు పొద్దున ఆయన దర్శనానికి వెళ్ళి, ‘గురుదేవా, ఈ రోజు ఒంట్లో బాగా మెరుగ్గా ఉందండి,’ అంటూ సంబరపడుతూ చెప్పాను.
“ ‘నిజమే! ఈ రోజు నువ్వు సత్తువ పుంజుకున్నావు.’
“ ‘కాదు గురుదేవా! నాకు సాయంచేసినవారు మీరు. కొన్ని వారాల తరవాత నాకు ఏమాత్రమయినా సత్తువ రావడం ఇదే మొదలు.’
“ ‘నిజమే. నీ జబ్బు చాలా తీవ్రంగానే ఉండేది. నీ శరీరం ఇంకా బలహీనంగానే ఉంది; అది రేవు ఎలా ఉంటుందో ఎవరు చెప్పగలరు?”
"ఆ బలహీనత మళ్ళీ వచ్చే అవకాశం ఉందన్న ఆలోచనే నాలో
- ↑ నిజానికి లాహిరీ మహాశయులు ఆయన్ని సంబోధించింది “ప్రియా” (మా గురువుగారి పేరులో మొదటి భాగం). అనేకాని “యుక్తేశ్వర్” (సన్యాసం తీసుకొన్న తరవాత పెట్టిన పేరు; మా గురువుగారు లాహిరీ మహాశయుల జీవితకాలంలో ఈ పేరు పెట్టుకోలేదు) అని కాదు, ఈ పుస్తకంలో ఇక్కడా, మరికొన్ని ఇతర చోట్లా, రెండు పేర్లుంటే పాఠకులకు గందరగోళంగా ఉంటుందని, “యుక్తేశ్వర్” అన్న పేరే వాడడం జరిగింది.
