252
నవనాథచరిత్ర
ఘనకటాహంబు చ ◆ క్కనఁ బొయ్యిమీఁద
నినిచి తై లంబందు ◆ నిండఁబోయించి
యనలంబు సమకొల్పి ◆ నటఁ బొంగు వచ్చు
నెడఁ బ్రధానులఁ జూచి ◆ యిట్లనె మీకు
నెడపక యేనిచ్చు ◆ నీ యౌషధముల
నే నిజం బొల్లక ◆ యిలఱేఁడు మీరుఁ
బూనిపాపముత్రోవఁ ◆ బోవుచున్నారు
తుది నిట్లు నయెనేనిఁ ◆ ద్రుంగు మీ రాజ్య
పదమని ఘోరశా ◆ పము నిచ్చి కడకఁ
జేరి శ్రీగురువును ◆ శివునిఁ దలంచి
ధారుణీపతియును ◆ దన కొల్వు వారు
వెఱఁగందఁ గొప్పెర ◆ వీక్షించి యుఱికె
మఱఁగఁ గాఁగిన తైల ◆ మధ్యభాగమునఁ
గడఁగి సేతువుఁ గట్టఁ ◆ గాఁ బూన్చి నలుఁడు
వడినార్చి వేసిన ◆ వారాశి నడుమఁ
బృథుతర ధ్వని లోఁ గు ◆ భిల్లనఁ బ్రథమ
పృథివీధరము నిట్టఁ ◆ బృథివిఁ బడ్డట్లు
ఆగతినుఱికి స ◆ య్యన దేలి మునిగి
వేగంబె ప్రాణముల్ ◆ విడిచి పెల్లుఱికి
ముడిఁగి పెంపఱవిచ్చి ◆ ముద్దయై రూపు
చెడియున్న నత్తఱిఁ ◆ జేరి వీక్షించి
సచివులు వరుస నౌ ◆ షధములు వైవ
పచరించుటయు భూమి ◆ పాలవరుండు
వారలతో మీరు ◆ వైచు నౌషధము
నేరుపు నను నాకు ◆ నెఱిఁగించి కాని
వైవకుండనవుడు ◆ వారు భీతిల్లి
దేవ నీకిట్లు చిం ◆ తింపఁగఁ దగునె
మతి మహీనృపతి న ◆ మ్మగఁ జాల ననుచు
నతఁ డిచ్చె మాచేతి ◆ కౌషధ ప్రతతి
నేమును మీ చిత్త ◆ మెఱుఁగమిఁ జేసి
యీ మహా దురితంబు ◆ కిచ్చగించితిమి
అడరి విశ్వాస మ ◆ హాపాతకంబు
కడక నీ యపకీర్తి ◆ గలిగె లోకముల
