232
నవనాథచరిత్ర
మతినిల్పి తత్‌ క్షణ ◆ మాత్రన తాను
దుమ్మెద యైనపొం ◆ దునను గోరక్షుఁ
డమ్మేనఁ బృథ్వ్యప్పు ◆ లాకార తనువు
నిమిషమాత్రంబున ◆ నిజగురుభక్తిఁ
గొమరుగాఁ గావించు ◆ కొనియె నాప్రభువు
దనలీల వెలయ నా ◆ తనిఁ గూర్చుకొన్న
వెనుకఁదా నటచనె ◆ విషయమన్ వ్యాధిఁ
బరితప్త [1]సాధక ◆ ప్రకరంబుమీఁద
గురుకృపామృతదృష్టిఁ ◆ గురియుచునుండె
నటఁ బెంపుమీఱ నా ◆ గార్జున నాథుఁ
డిట నటననక మ ◆ హీమండలంబుఁ
గలయఁ జరించి యొ ◆ క్కనిఁ దనపేర
వెలయ సిద్ధునిఁ జేసి ◆ వివిధౌషధముల
మణిమంత్రయోగాది ◆ మర్మకర్మలను
నణిమాది సిద్ధుల ◆ నాత్మప్రణీత
రసవాదసార శా ◆ స్త్రంబులఁ దెలిపి
మసలక దేహ మే ◆ మరక నీ వింకఁ
దిరుగఁ బొమ్మని యంధ్ర ◆ దేశంబు కతనిఁ
బరగ వీడ్కొలిపి దాఁ ◆ బ్రాలేయ గిరికిఁ
జని మీననాథుని ◆ చరణాబ్జములకు
వినతుఁడై నియతి సే ◆ వింపుచునుండె
నాగార్జునునిశిష్యుఁడు - రసవాదము.
నాసిద్ధ నాగార్జు ◆ నాఖ్యుండు గణఁక
భాసిల్లు రసవాద ◆ పాటవం బమరఁ
బసిఁడిగావించున ◆ ప్పరమ విఖ్యాతి
నెసఁగె జగంబెల్ల ◆ [2]నిదియరుదనఁగ
ననువు విచారించి ◆ యా కృత్యమునకు
ననువైన కందువ ◆ లరయుచు వచ్చి
శ్రీ మల్లి కార్జున ◆ శివలింగ దివ్య
ధామమై పురుషార్థ ◆ దాయకంబైన
శ్రీనగంబున కేఁగి ◆ శిష్యులు గొలువ
నా నగేంద్రముఁ గల ◆ యంగ వీక్షించి
.
