192
నవనాథచరిత్ర
పదపడి కుండలీ ◆ పదమున మధ్య
ముననున్న నాళీక ◆ మున గొల్సియందుఁ
గొనకొన కటయూర్ధ్వ ◆ కుండలిఁ జేర్చి
తడయక బ్రహ్మరం ◆ ధ్రమునఁగా జీవు
వెడలించి యామహీ ◆ విభు బొందివిడిచి
చనిన బంధువులు నా ◆ శ్చర్యంబునొంది
కనుఁగొనిరట దివ్య ◆ కాయంబు చొచ్చి
పోలంగ నిద్దుర ◆ వోయిమేల్కనిన
లీలఁ దామరలఁ బో ◆ లెడి లోచనములు
విచ్చి శిష్యులనెల్ల ◆ వీక్షింపఁదడవ
గ్రచ్చఱ ముదము సం ◆ భ్రమమును భక్తి
తోరమై మనసులు ◆ తొంగలింపంగఁ
జౌరంగి మొదలుగాఁ ◆ జాఁగిలిమ్రొక్కి
చేతులు మొగుడించి ◆ శిరమునఁ జేర్చి
జాతిగా మత్స్యేంద్రు ◆ సన్నుతిఁజేసి
రట రాజుచావున ◆ కడలెడువారిఁ
బటుబుద్ధి నూరార్చి ◆ పార్థివేశ్వరుఁడు
మన్నించు తనతోడి ◆ మంత్రుల హితుల
మన్నీలఁబిలిపించి ◆ మఱి ప్రబుద్ధుండు
గప్పుమీఱఁగ నెఱుం ◆ గనివానిఁ బోలి
రప్పింపుఁడిప్పుడు ◆ రాకుమారకునిఁ
గ్రమమునఁబట్టంబు ◆ గట్టుద మనుచు
రమణీజనముఁ బంప ◆ రయమున నేఁగి
పాపని తల్లికిఁ ◆ బ్రణమిల్లి వారు
భూపాలు మంత్రి ప్ర ◆ బుద్ధుఁడు మమ్ముఁ
బంపె నిచ్చటికి నీ ◆ పట్టిఁబట్టంబు
సొంపారఁగట్టింప ◆ శుభలగ్నమరసి
నావుడు భీతి న ◆ న్నాతి చింతించి
భూవల్ల భుఁడువచ్చి ◆ ముద్దార్చివానిఁ
గొనిపోయె నప్పటి ◆ గోలరాఁడు నేఁడు
...... ....... ..... ...... ...... ....... ...... ......
సందడి నెటు తప్పి ◆ చనియెనో నిద్ర
నొంది యేగృహమున ◆ నున్నాఁడొ లేక
