ఔనా, కాదా?
33
బావసంగతి ఎల్లా గ్రహించాడో మమ్మల్ని బలవంతం పెట్టి రాజమండ్రిలో ఆపుజేశారు.’
‘వాళ్ళింట్లోనే!’ అని జానకమ్మ గారు అల్లుణ్ణి పృచ్ఛ జేసినారు.
‘అబ్బా! అప్పుడే జమిందారుల పేరు చెప్పేటప్పటికి ఒక్క గంతేసింది. బంగారపు తాళ్ళెట్టి యీడ్పించుకోవాలి. బంగారపు చీపురుకట్టతో కొట్టించుకోవాలి.’
‘ఊరుకుందురూ! మీ రెప్పుడూ వేళాకోళం చేస్తూనే ఉంటారు.’
‘ఇది వేళాకోళం అంటుందేమిటి? గాదిరాజువారి సంబంధం వచ్చినప్పడు కట్నాల సంగతి మనం కాదు కాబోలు, నిష్కర్షగా చెప్పి వాళ్ళను ‘వచ్చిందే దారి’ అని అనిపించింది.’
‘అవును. మొదట నగలమాట వారు నిష్కర్షగా అడిగితే నేను లాంఛనాల మాటడిగాను. మీరు బెల్లంకొట్టినట్లు మాట్లాడక ఊరుకుంటే, ఇంత నిష్కర్షగా అడిగే వాళ్ళ సంబంధం ఇష్టం లేక ఆయెత్తు యెత్తాను. అది తప్పుటే అక్కయ్యా?’
‘తప్పనా ఏమి? జమిందారుకు వియ్యపరాల నౌతాననే సంతోషం చేత, కతికితే అతకదని విచారంలో మునిగి ఉన్నావనుకున్నాను’ అని సుబ్బారాయుడు గారు నవ్వగా జానకమ్మ గారు, శ్రీరామమూర్తి, లక్ష్మీనరసమ్మ గారు నవ్వుకున్నారు.
శ్రీరామమూర్తి: ఇంతకూ ఎక్కడోయి మకాం, రాజమండ్రిలో?
లక్ష్మీపతి: శ్రీనివాసరావు గారింట్లో.
శ్రీరా: ప్లీడరు శ్రీనివాసరావు గారేనా? జమీందారుగారూ, ఆయనా జీవికాజీవులే.
సుబ్బారాయుడుగారు: అమ్మయ్యా!
జానకమ్మగారు: మళ్ళీ మొదలెట్టారూ?
సుబ్బా: తర్వాత ఏం జరిగింది?
జన: మీ కిప్పు డాదుర్దా వచ్చిందేమి?
శ్రీరా: ఉండవే అమ్మా! లక్ష్మీపతిని చెప్పనియ్యి.
లక్ష్మీ: నారాయణా, నేనూ వెళ్ళి పిల్లనుచూశాం. అమ్మాయి చాలా అందంగా ఉంది. మంచి తెలివైన పిల్ల. బాగా చదువు చెప్పిస్తున్నారు. సంగీతంలో నిధి.
జన: చిన్న బాబు ఈమధ్య మరీ బాగా నేర్చుకొన్నాడన్నారూ!
లక్ష్మీ: అతనూ ఫిడేలు వాయించాడు.
లక్ష్మీపతి బావమరదివంక జూచినాడు.
