నరసభూపాలీయము. ఆ. 5.
97
| వేడినవారికి వెండియు నొకమాఱు, విత్త మీకుంటయే వితరణంబు | |
తే. | వఱలు నీకీర్తి ద్విజరాజవైభవంబు, లపహరింపఁగ నీయాజ్ఞ యలరు టెంత | 172 |
స్తుతినింద —
క. | అసమరణరంగముల నీ, యసినటి నటియింపఁ గరుల హరుల న్విరులన్ | 173 |
అప్రస్తుతప్రశంస —
క. | క్షితి నప్రస్తుతమునఁ బ్ర, స్తుతవస్తువు గమ్య మగును సొం పొందిననీ | 174 |
క. | ననలు మొనలెత్తెఁ దేనెలు, చినికెం జిగురాకు గందెఁ జెదరె నలితతుల్ | 175 |
పర్యాయోక్తి —
క. | ప్రస్తుతకార్యస్తుతిచేఁ, బ్రస్తుతకారణము దోఁపఁ బర్యాయోక్తం | 176 |
ఉ. | చక్కెర పెట్టవే వికచసారసలోచన మాట జేర్పవే | 177 |
ప్రతీపము —
క. | ఉపమేయమె చాలు న్ధర, నుపమానం బేల యనఁగ నొనరు బ్రతీపం | 178 |
సీ. | సత్పథక్రమకళాచాతురి నెఱపదో, కమలాధికామోదకరము గాదొ | |
తే. | నీప్రతాపంబు దనవలె నిఖిలతమము, నడఁపఁగా లేదొ తా నేల యరుగుదెంచుఁ | 179 |
అనుమానము —
క. | భువిసాధనసంపదచే, నవిరళవిస్ఫూర్తిసాధ్య మనుమేయముగా | 180 |
సీ. | కమలాక్షుఁ డీమేటి గాఁబోలుఁ గాకున్న, గరముల శంఖచక్రములు గలవె | |