శ్రీమత్పర దేవతాయైనమః మృచ్ఛకటికము ప్రథమాంకము. నాంది. మ. అహిమోకాళ్ళకు రెండుచుట్టలుగఁ బర్యంకంబు బంధించి లో నహముంద్రుంచి మనంబు వంచి విషయత్యాగంబు గావించి యా దహరాకాశమునం దనంతఁ బరమాత్మంజూచుచుం డత్త్వదృ ష్ఠి హరుండున్న సమాధినిష్ఠ మిము రక్షించుం దయావంతమై.
గీ. గొరిచేతులగాటంపుఁ గౌఁగిలింత ♦ మెఱపుగాన్పింపదను మేటి కొఱఁతఁదీర్చ నీలమేఘముతోఁబోలు దాలుగల్గు ♦ కాలకంఠుని గళము మిమ్మేలుఁగాత.
(నాంద్యంతమున సూత్రధారుఁడు) చాలుఁజాలు. సభాసదుల కుల్లాసము గలుగఁ జేయని పరిశ్రమమేల? పూజ్యులగు పండితులార మీకొక విన్నపము. మేము తెనుఁగున మృచ్ఛకటికమును ప్రకరణము నభినయింపఁదలఁచి యున్నారము. ఆ నాటకము సంస్కృతమున నొనర్చిన యతఁడు - గీ. పూర్ణచంద్రాననుండు ప్రభూతకీర్తి ♦ ద్విజుల తలమానికము మదద్విరధగామి రాచతబిసి చకోరవిలోచనుండు ♦ శూద్రకుండను కవిరాజు సుందరుండు. సీ. చదివె ఋగ్వేదంబు సామవేదము గణితంబు వైశికవిద్య దంతిశిక్ష కాంచెఁ బర్వతకన్యకాభర్తదయచేతఁ దిమీరంబువాసిన దివ్యదృష్టిఁ బడసె వసుంధరాపాలనాచాతుర్యమునఁ దనయంతవానిని గుమారుఁ దనియించె నశ్వమేధముచేసి మేటి దక్షిణలచే సురలను క్షితిసురులను గీ. నప్రమత్తుండు సంయుగవ్యసని, శత్రు ♦ గజములంగూల్చు చేలావు గలుగువాఁడు బ్రదికె నూఱేండ్ల పై నొక పదిదినములు ♦ వ్రాల్చె మేనగ్నిలోన శూద్రక విభుండు. చ. సరసగుణాభిరాముఁడు ప్రశస్తయశస్సురభీభవద్దిగం తరుఁడు గభీరుఁ డున్నతుఁ డుదారుఁడు ధీవరుఁడైన కృష్ణభూ వరుని కవీంద్రులై రెవరు ప్రస్తుతమందు శతావధానులే తిరుపతివేంకటేశ్వరులు తెల్గొనరించిరి వారు దానికిన్. ఈ నాటకమునందలి కధ యేమనగా. గీ. బ్రాహణుఁడు పేదవడిన వ్యాపారిపడుచు చారుడత్తుఁడనంగ నుజ్జయినిఁ గలడు, కలదు వేశ్యయొకర్తు చక్కఁదనమున వసంతశోభను బోలు వసంతసేన.
