తన్ను ఎక్స్‌రే కళ్ళలో కోనంగిరావు చూస్తున్నాడని అనంతలక్ష్మి అర్థం చేసుకుంది. అది తెలిసే ఏమీ ఎరగని అమ్మాయిలా ఏమిటో సర్దుతోంది.
ఆ అమ్మాయి తన్ను “ఇన్ఫ్రా రెడ్, అల్ట్రావయిలెట్” కాంతుల చూపులలో చూస్తున్నదని కోనంగికి తెలుసు. అది తెలిసే అతడు మూడేళ్ళ ముద్దుల బాలునిలా ఆ అమ్మాయిని చూడనట్లు నటిస్తున్నాడు.
రెండుసార్లే వీరిద్దరూ ఒకరి నొకరు చూచుకొన్నారు. ఆ రెండుసార్లలో చీకటిలాంటి వెలుగులో ఒక పర్యాయం. అయినా ఈసారి ఏ విధమైనటువంటి అనుమానం లేకుండా ఇద్దరూ శకుంతలా దుష్యంతుల అవస్థ అనే పూవుల, కుసుమాల, సుమాల, ప్రోవుమీద మైళ్ళు ఎత్తుననుండి పడ్డారు.
అరగంటసేపు వారికి ఆ పడడం “షాక్” వల్ల మాటా మంతీ లేదు.
అప్పటికి కోనంగి “బావ” గుక్క తిప్పుకున్నాడు. “అనంతలక్ష్మిగారూ! వచ్చాను” అన్నాడు.
“ఊఁ! ఊఁ!” అన్నది అనంతలక్ష్మి
“నేను వచ్చాను!”
“ఊఁ!”
“మీరు తెలుగు నేర్చుకుంటారా?”
అవున్నట్లు గుక్కమింగుతూ అనంతలక్ష్మి,
“తె-తెలు-తెలుగు నేను చెప్పగలనా?”
అది మీకే తెలియాలన్నట్లు తలవంచి చిరునవ్వుతో, ఏదో భయంతో అనంతలక్ష్మి కళ్ళు మూడుసారులెత్తి అతన్ని నిమేషంలో రెండువంతులలో వంతుకాలం మాత్రం చూచి ఆ నిడుపాటి నల్ల కనురెప్ప వెంట్రుకలు గల రెప్పలను నిమీలితం చేసింది.
5
ఇంత లోకం మార్పు అనంతలక్ష్మి చదువుల గదిలో సంభవించిందని చెట్టియారు గారికి తెలియనే తెలియదు. ఎవరో ప్రయివేటు మాష్టరు వచ్చి అమ్మణికి పాఠం చెపుతాడని అతనితో చెప్పింది జయలక్ష్మి.
చెట్టిగారికి అనంతలక్ష్మి ప్రయివేటు మాష్టర్ల దగ్గర పాఠాలు నేర్చుకోడం బొత్తిగా ఇష్టంలేదు. ఎదిగివున్న పిల్లలు పోతరించి ఉన్న మగవాళ్ళ దగ్గిర వేరే ఎవ్వరూ లేకుండా కూర్చుండి పాఠాలేమిటి?
అప్పటికీ ఒక ప్రయివేటు మాష్టరు స్త్రీ ఎం.ఏ. గారు రెండవ ప్రయివేటు మాష్టరు ఒక ముసలాయన, తమిళం పండితుడు. ఆయనే సంస్కృతమూ చెప్తాడు. ఇంక తెలుగు చెప్పేవారు లేకపోయారు. ఇంగ్లీషు చెప్పే ఆయన అనంతలక్ష్మి పెత్తండ్రి కొడుకయిన అయ్యంగారు యువకుడు. అతడు లయోలాలో ఇంగ్లీషు ఆచార్యులుగా ఉన్నాడు. ఇంక నాలుగో ఆచార్యు లెవరో చూద్దామని చెట్టియారుగారికి బుద్ధి పుట్టింది.
అందుచేత చెట్టియారుగారు చటుక్కున ఒకమాటు వచ్చి చూచేసరికి, అనంతలక్ష్మికి ఆ లాజిక్కు చెప్పే స్త్రీ ఎం.ఏ. గారు పాఠం చెప్పడం చూచి జర్రున వెనక్కు చక్కాపోయాడు.
చెట్టియారుగారికి తెలుసును, అట్టే వత్తిడి చేస్తే అనంతలక్ష్మికి తనంటే భయంకరమైన ద్వేషం ఉద్భవించి కథ అడ్డంగా తిరుగుతుందని. చెట్టిగారు సినిమా కంపెనీ పెట్టారు.
