“అరవ అమ్మాయి తెలుగు పిక్చరులో వేషం వేయగలదండీ?”
“మా తెలుగువాళ్ళు మీ అరవంలో వేయటంలేదా ఏమిటి?”
“వారు అనుభవంగల తారలు. నాగయ్యగారు చిత్తూరువాసులు. సగం అరవవారు. కన్నాంబ మదరాసులో ఉంది. ఉండి అరవతనం బాగా నేర్చుకున్నది.”
“సరేలెండి, మదరాసు తెలుగుదేశం. అందుకని మీ అరవతార మా తెలుగుతార అయిపోతుంది.”
“మదరాసు తెలుగుదేశం ఎట్లా?”
“చరిత్ర ప్రకారం! ఇప్పటి ప్రత్యక్ష ప్రమాణాల ప్రకారమూ.”
"మదరాసుకోసం మా ప్రాణాలు తెగించి పోరాడుతాము.”
“ఎవరితో?”
“తెలుగువాళ్ళతో.”
“అరవవారు తెలుగువాళ్ళతో దెబ్బలాడతారా?”
“ఆ!”
అక్కడనుంచి ఏదో పనిమీద వెళ్ళినట్లుగా అనంతలక్ష్మి వెళ్ళిపోయింది. ఆమె వెళ్ళిపోవడం ఇద్దరికీ ఇష్టమే అయింది. అక్కడ ఉండకపోవడమే ఇద్దరూ కోరింది. కోనంగి దగ్గర ఉండకూడదని చెట్టియారూ, చెట్టియారు దగ్గర ఉండకూడదని కోనంగీ కోరారు. ఆ బాలిక ఆ ఇద్దరి భక్తుల కోరిక నెరవేర్చింది.
చెట్టిగారు: “కోనంగిరావుగారూ, మిమ్మల్ని ఎక్కడైనా దిగబెట్టవలసివస్తే మా కారు దిగబెడుతుంది” అన్నాడు.
“ఆ కష్టం మీకు వద్దు. మా కంపెనీ కారు నాకోసం వస్తుంది లెండి.”
“ఎన్ని గంటలకు?”
అప్పుడు సాయంకాలం అయిదుగంట లయినది. అది కోనంగికి తెలుసు. ఆందుకని “రాత్రి తొమ్మిదిగంటలకు” అని అన్నాడు.
చెట్టియారుగారు మండిపోయారు మనస్సులో. పైకి నవ్వుతూ “అల్లాగా అండి. మరీమంచిది. నాభోజనం ఇవాళ ఇక్కడే!” అని అన్నాడు.
“నా భోజనం ఇక్కడ గనుకనే అంతవరకూ ఆగవలసి వచ్చింది.”
“బాగుంది మనం మీ సినీమా విషయం మాట్లాడుకోవచ్చును.”
కోనంగి ఈ మొండిఘటంగాడు తనంతట తాను వదలడు కాబోలు అనుకున్నాడు. కోనంగిని అనంతలక్ష్మి భోజనానికి ఆగమనీ, రాత్రి ఏదైనా సినీమాకు వెడదామనీ, కూడా తమ పనిమనిషిని ఎవరైనా తీసుకువస్తాననీ, తల్లి ఏమీ అనదనీ చెప్పింది. ఇంక అనంతలక్ష్మితో సినీమాకు వెళ్ళడానికి వీలుండదు. ఒక ఉపాయం ఉంది. తెలుగులో ఒక చిన్న చీటిరాసి అనంతానికి అందివ్వాలి. ఆ బాలిక పనిమనిషి కానమోరా సినీ ప్రదర్శనశాలకు వెళ్ళడం తాను కంపెనీ కార్యాలయమూ, నటకుల ఆలయమూ వున్న త్యాగరాజనగరం బయలుదేరినట్లుగా బయలుదేరి కామోరా చేరుకోడం. తర్వాత చెట్టియారు వెళ్ళగానే అనంతం బయలుదేరి వస్తుంది!
కోనంగి తన కంపెనీ విషయాలు తాను మాత్రం చెట్టికి చెప్పదలచుకోలేదు. ఏవేవో గొప్పలుకొట్టి తప్పించుకొందాం అనుకున్నాడు.
