పుట:Kavitvatatvavicharamu.pdf/177

170 సీ. తరల. కవిత్వతత్త్వ విచారము మనమంత యేక తంబునఁ జెప్పికొనినట్టి కథయిదెతోన యిక్కడనుబుట్టె నింతమాత్రముగాక యిటమీఁద నీ కథ బృథివిపైఁ గలుగఁ జెప్పితిరి మీరు తొలుత నె యిది &బ్రహ్మవలన వచ్చినయది యనగఁ దన్మూల మెయ్యదియొు యనఁగ వాబ్ముఖప్రతిబింబ వర్ణన యనఁగ ని ట్టి ప్రసక్తినిది సంపుటిల్లె ననఁగ వచ్చెనగుఁబాట్లు నాకు మీవలన నాథ నన్ను మన్నించి యికనైనను దడవక మీరలూరకయున్న నెవ్వారునంత వినరు గాన గుప్తంబు గావింపవచ్చు. (కళా. ఆ. 5, ప. 58) అనుండుం బైపయిమాటగాక యిది యాహా యాత్మశృంగార శో భన లీలారసమేరి కప్రియము నీపల్కున్ మనోవర్తనం బును నేకంబగునేని నాలుకతుదన్ముక్కంటి కొమ్మావిలా సిని యేనమ్మెదనంచు బ్రహ్మనగిపించెన్ మేలుమాటన్ సతిన్. 59 ఘనయత్నంబుగ నవ్వడంచికొనుచుం గంజాక్షియన్ నాథ యే మనినన్ గోపమువచ్చుచున్నదిసుఁడీ యత్యంతమున్ నన్నికం జెనయన్ రాకుఁడు చాలునవ్వులనివైచెన్ గాంతు మీఁదన్ నిజ స్తనగుచ్చప్రతిమల్లహల్లకద జోద్యత్కందుకం బంతటన్. 60 అనయంబుం జల మొప్పఁగామణియు నాయబ్దాననుండట్ల యా డెను, మానుండిదియంచు వాణియును వేడెన్, జేరి తానొక్కచే తన కంఠంబున గౌగిలించి యొక చేతన్ గడ్డముంబట్టి చె క్కునఁ జెక్కానుచు నొక్కచన్మొన యురః కోణంబుతోరాయఁగన్. 61 అతఁడు నేలపెనంగెదోజలజాక్షి పల్కెటులున్న నీ కత ప్రకాశితమౌట నీమదిఁ గాంక్షితంబ యవశ్యమున్ క్షితిఁ బ్రసిద్ధముగాఁగనున్న విచిత్రనత్కథ నీ కన మ్మతమె యట్లగునేని యేమహిమం బ్రసిద్ధత గల్లెడిన్. 62 నీకుఁ బ్రియమది వేట వర్ణింపనేల ? నీవిపుడు పల్కు పల్కు స్వాభావికంబు