మధు- లొటి-పిట-
రామ- అవును, లొటిపిట, అయితే?
మధు- (సమాళించుకుని) యెందుకో?
రామ- యెందుకో నాకేంతెలుసును?
లుబ్ధా- ఉత్తరం వల్ల మీరే తెమ్మన్నట్టు అగుపడుతూందే?
రామ- నేనా? నేనా? నాకెందుకూ లొటిపిట?
మధు- (ఉప్పెనగా తిరిగీ నవ్వుతూ) యెక్కడానికీ.
రామ- నేనా యెక్కడం?
మధు- యెందుకు కూడదూ? మీరొక లొటి-పిట-బావగారొక లొటిపిట- పో-పో-పొలిశెట్టి-పెళ్లి సప్లయిదారుడుగనక, అతడో లొటిపిట-యెక్కి పొలాలంట-వూరేగండి-వెన్నుకుప్పెక్కి-ఆ వైభవం-కళ్లారా-చూస్తాం- (మిక్కిలిగా నవ్వును నవ్వును సమాళించుకుని) బావగారూ, క్షమించండి- ఆదుష్టువ్రాతకి నవ్వాను- మరేంగాదు.
రామ- దుష్టంటే దుష్టా! గాడిద!
లుబ్ధా- మీరొహ, పెద్దగాడిదనికూడా తెమ్మన్నారని కాబోలు, రాశాడండీ.
రామ- లేదు, లేదు, గాడిదెమాట వుత్తరంలో యక్కడా లేదు.
లుబ్ధా- వుంది. నేను చదివానండీ. గాడిదనెందుకు తెమ్మన్నావయ్యా నానెత్తి మీదికీ?
రామ- నీకు మతిపోతూందా యేమిటి? గాడిదెమాట లేదంటూంటేనే? (మధురవాణి తిరిగీ నవ్వుచుండును) నీక్కూడా మతిపోయిందీ? యెందుకానవ్వు? నన్ను చూశా? అవుధాన్లును చూశా?
మధు- యెందుకు-ఆ-అనుమానం?-సామెత-వుంది.
రామ- యేమిటా సామిత గీమితాను?
మధు- గాడిద అందిట-పాటకి నేను-అందానికి-మా అప్పా-అందిట-
రామ- అంటే?
మధు- పెళ్లికి గాడిద-లొటిపిటామాట-యిన్నాళ్లకి-మళ్లీ విన్నానుగదా అని.
రామ- వింటే?
మధు- నవ్వొచ్చింది. మీరు కూడా నవ్వరాదూ? యెందుకీ దెబ్బలాట?
రామ- వీడిమీద డామేజి దావా వెంటనే పడేస్తాను.
