సుధన్వునికథ.
103
ఘావృతి బాసిన మెఱుఁగుం
దీవెలగతివచ్చి దేహదీప్తు లెసంగన్ .
అతనిఁ గౌఁగలించుకొనుటయు విభ్రాంతుండగుచు నే మనుటకుం దోచక తదీయరామణీయకంబా పోవక నుపలక్షించుచు నొక్కింతవడికిఁ దెప్పిరిల్లి జవ్వనలారా ! మీరెవ్వరు ! ఏమిటి కిట్లు క్రొత్తవాఁడననక నాపయింబడితిరి ! అని యడిగిన నా చేడియలు,
క. మానిని నే నిది పుంశ్చలి
యీనవలా స్వైరిణీప్రహీత నామ త్వదా
ధీనులమైతిమి ముగురము
ప్రాణేశుఁడవగుచు మమ్ముఁ బాలింపుమిటన్ .
మేము సమస్తమాయావేదియగు మయతనూజుండు బలుండనువాని పుత్రికలము హాటకరససిద్ధి వడసిన వానికి పత్నులమై తదిష్టక్రీడావినోదంబుల మెలుగునట్లు అమ్మయపుత్రుండు మాకు వరం బిచ్చియున్న వాఁడు కావున నీవట్టిసిద్ధివడసి యిక్కడి కరుదెంచితివి. నీవే మా ప్రాణేశుండవు. ఈమహారాజ్యముతోఁగూడ మన్మధరాజ్య పట్టభద్రుండవై మమ్మేలి కొనుమని ప్రార్థించిన నించుక సంశయించుచు నతం డిట్లనియె.
మోహనాంగులారా! మీరు దివ్య ప్రభావసంపన్నులు నేను మానవసాసూన్యుండ బాలుండ నిట్టి నాకు మీరు పత్నులగుట విపరీత ప్రక్రియకాదా! అదియునుం గాక మీపేరులు వినిన నాకు మఱియు వెఱపు గలుగుచున్నది. మీపేరులంబట్టి మీకు వివాహముతో బనిలేదని తోచుచున్నది. అట్టి తఱి భార్యాభర్తృత్వములతోఁ బనియేమియున్నది ! వేశ్యావృత్తి ననుకరించియున్న మీ పత్నీత్వము నాకభీష్టముకాదని పలికిన విని యామగువ లిట్లనిరి.
మనోహరా! మాపేరులట్టివేకాని వృత్తియట్టిదికాదు. మానవ సామన్యుండననియు బాలుండననియు వెఱవవలదు నీఁకు బదివేల
