(endoscopy and laparoscopy) వంటి పరీక్షలు చేస్తే అవి వ్యాధి నిర్ణయానికి తోడ్పడుతాయి.
అవసరము, వ్యయము దృష్టిలో పెట్టుకొని ఏ పరీక్షలు కావాలో వైద్యులు నిర్ణయించాలి. కొన్ని వ్యాధులకు నిపుణులను సంప్రదించాలి.
వైద్యము ఒకే ఒక శాస్త్రము కాదు. వైద్యశాస్త్రము ఒక వినియుక్త శాస్త్రము. వైద్యవిద్యార్థులు దేహనిర్మాణ శాస్త్రమును (Anatomy), శరీర వ్యాపార శాస్త్రము (Physiology), జీవరసాయన శాస్త్రము (Biochemistry), వ్యాధి విజ్ఞాన శాస్త్రము (Pathology), సూక్ష్మజీవుల శాస్త్రము, (Microbiology), పరాన్నజీవ శాస్త్రము (Parasitology), ఔషధ శాస్త్రములను (Pharmacology) అభ్యసించి తరువాత వైద్య శాస్త్రము (Medicine), శస్త్రచికిత్స (Surgery), కంటి వైద్యము (Opthalmology) చెవి, ముక్కు, గొంతు వ్యాధులను (Otorhinolaryngology) స్త్రీ, ప్రసూతి శాస్త్రములను (Gynaecology and Obstetrics) అభ్యసిస్తారు. మరి రసాయన శాస్త్రము (Chemistry) భౌతిక శాస్త్రములలో (Physics) ప్రాథమిక జ్ఞానము కూడా తప్పనిసరే. భౌతిక, రసాయనక, ఔషధ శాస్త్రాలలో పరిశోధనలు జరిగి, క్రొత్త విషయాలు, కొత్త పరికరాలు, క్రొత్త మందులు లభ్యమైతే, అవి వైద్యానికి ఉపయుక్తమయితే అవి వైద్యశాస్త్రములో యిమిడి పోతాయి. వైద్యశాస్త్రము కూడా నిత్యము పరిణామము చెందుతుంది.
ప్రజాబాహుళ్యములో అక్షరాస్యత పెరిగి, శాస్త్రీయదృక్పథము అలవడితే రోగులకు, వైద్యులకు కూడా ఆ విజ్ఞానము ఉభయతారకము అవుతుంది. పాఠశాలలలో నేర్చుకొనే విజ్ఞానశాస్త్రముతో బాటు వైద్యశాస్త్రములో ప్రాథమిక విజ్ఞానము కూడా అందఱికీ అవసరము.
- * *
- 25 ::
