సౌజన్య: లుబ్ధావధాన్లుగారూ!
లుబ్ధావ: (తలుపు తీసుకొని పైకివచ్చి) బాబ్బాబు! దయచేశారా?
సౌజన్య: యీదౌల్బాజీని మళ్లీ యెందుకు రానిచ్చారూ?
లుబ్ధావ: యినస్పెక్టరు అయిదువేలు లంచమియ్యమన్నాడని వచ్చాడు.
సౌజన్య: మీరు కాక్కో మెతుకన్నా వెదపకండి. మొట్టమొదట మీ సంగతి చూడగానే మీరు నిర్దోషులని నాకు తట్టి మీ విషయంలో నేనే దఖలు పుచ్చుకున్నాను. ఆ గుంటూరి శాస్త్రుల్లెవరో యేమీ భేదించలేకుండా వున్నాను కాని, నాకు వచ్చిన యితర భోగట్టా అంతా మీ కనుకూలంగానే వుంది. తగిన డిఫెన్సు సాక్ష్యం దొరుకుతుందని నమ్మకం వుంది. మీరట్టే భయపడకండి.
లుబ్ధావ: బాబూ మీరు నా పాలింటి నారాయణమూర్తిలా చక్రం అడ్డువేశారు. మీరు సాక్షాత్తు అవుతారపురుషుల్లా వున్నారు. మీరు కడంవకీళ్ల లాంటివారుకారు మీ మొహం చూస్తే పాతకాలన్నీ పోతాయి. యీ గండం గడిచీ నాపిల్లా నేను కాసీ చేరుకునే సాధనం చేయిస్తిరట్టయినా నా దగ్గరున్న డబ్బంతా మీ పాదాల్దగ్గిర దాఖల్ చేస్తాను. మాకు నెలకో పదిరూపాయిలు జీవనోపాధికి పంపిస్తూ ఆ కడమంతా మీరు పుచ్చుకోండి.
సౌజన్య: నేను మొదట మీతోచెప్పేవున్నాను. నాకోదమ్మిడీ అక్కర్లేదు. నే చెప్పిన మాటలు మీకునచ్చి ముసలివాళ్లు పెళ్లాడకూడదనీ, కన్యాశుల్కం తప్పనీ, యిప్పటికైనా నమ్మకంతోస్తే యీలాంటి దురాచారాలు మాన్పడానికి రాజమహేంద్రంలో వొక సభ ఉంది కనక మీకు తోచిన డబ్బు ఆ సభకి యిస్తే చాలును.
లుబ్ధావ: (బుర్రయూపుచు). ఆ-ఆ-ఆ- బాగా బోధపడ్డది. శల్యాల్ని పట్టిపోయింది. తప్పకుండా దాఖలు చేసుకుంటాను.
సౌజన్య: (నోట్ బుక్కు పెన్సలు, తీసి) బాగా జ్ఞాపకం తెచ్చుకొమ్మన్నాను -తెచ్చుకున్నారా | గుంటూరు శాస్త్రుల్లు పోల్తీ అదీని.
లుబ్ధావ: ఆ!
సౌజన్య: అతని మాటలకి పడమటిదేశపు యాసవుందా?
లుబ్ధావ: (ఆలోచించి) యెంతమాత్రం లేదు.
(తెర దీంచవలెను)
గురుజాడలు
194
కన్యాశుల్కము - తొలికూర్పు
