హేడ్ : ఆకాశం కన్నం పడినట్టు కబుర్లు చెపుతారు. మీ యిద్దరికి ఇదిగో చెరి అయిదు రూపాయిలు - గురోజీగారికి పది.
బైరాగి : (పుచ్చుకుని) నారాయణస్మరణ, రాత్రి మేము కాసీవెళ్లి రేపు సాయంకాలానికి తిరిగీ వస్తాము.
హేడ్ : చిత్తం తమ దయవల్ల యీ వేళ యీ లాభం కలిగింది. నాకు మహాకులాసాగా వున్నది.
దుకాణా: (బైరాగి చెవులో) యీవేళే చెన్నాపట్టంనించి ఫష్ణురకం బ్రాందీ వొచ్చింది. ఒక్కమాటు దుకాణం దగ్గిరికి దరిశనం యిప్పించి మరీ కాశీ వెళ్లోలి.
రామప్ప: (తనలో) గాడిద తనమట్టుకు తడుముకుని వూరుకున్నాడు. నేను చెప్పకపోతే యేమీ లేకపోవును. ఆ బైరాగి వెధవ కాసీ వెళ్లి రేపు సాయంత్రానికి వస్తాడట. వాడికి పది రూపాయీలిచ్చేశాడు. యీ హేడ్డుకి యేమీ నదురూ బెదురూ లేకుండా వున్నది. కంటె పోయిందంటే అయిదురూపాయలు చేతులో పెడతాడూ? (పైకి) కనిష్టేబు అన్నా! నా కీ వ్యవహారంలో చాలా నష్టం కలుగజేసినారు. నాకంటె పోయింది. మీకు యేమీ చీమా దోమ కుట్టినట్టయినా లేదు. ఆ ముసలివాడిని మళ్లీ పట్టుకుంటాను - మీరు ఆ వూసుకు రాకూడదు సుమండీ.
హేడ్ : నే మొదటే చెప్పాను మీ కథ మీరే శైటిలు చేసుకొమ్మని. (తనలో) దొంగవేషాలు వీడికంటె పోయిందట - వీడక్కడికిపోతే - నేను మధురవాణి దగ్గిరకు వెళతాను.
(పంతులు తప్ప అందరూ నిష్క్రమించుచున్నారు. )
రామప్ప: ఈ హేడ్ తాళం పట్టించాలి - వాడి సొదే చూచుకున్నాడు గాని నా మాటాలోచించాడు కాడు, బిచ్చం బిసాదు అయిదురూపాయిలా నావంటివాడికి యిప్పిస్తాడు? వీడికిగానీ యీ వూరినుంచి వుద్వాసన అయితే మధురవాణివైపు చూసేవాడు మరెవడూ లేడు. ఆకాశరామన్న అర్జీలు నాలుగు యినస్పెక్టరుకి, పోలీసుకి కొట్ బజాయించేస్తాను.
(అని నిష్క్రమించును.)
***
గురుజాడలు
180
కన్యాశుల్కము - తొలికూర్పు
