పుట:Grandhalaya Sarvasvamu - Vol.4, No.5 (1920).pdf/62

గ్రంథాలయ సర్వర్వము మార్గములను ఆచారములను సారస్వత నై ఒరులు రుచులు మొదలుగా గల భారతజాతీయ వ్యక్తిత్వ వికాససాధనముల నన్నిటిని భద్రపర చుగా ఏర్పాట్లల్లుచున్నవి. “పరరాజులు మ నదేశము పై 66. Q_ " 'బుత్వమే కారణము.” 60 మొగల్ పరిపాలనమునందు హైందననా గరికత నిష్కళంకితమై యభివృద్ధిగాంచెను. ఈ కాలమున నుదయించిన తులసీదాసు మున్నగు మహాకవుల కాన్యములు, ఆంగ్లకవులగు స్పైన్స 5, షేక్సిషియన్ల కాన్యముకంటె రసన తము లుగ నున్నవని ఆంగ్లేయవిద్వాసు లభి ప్రాయ పడియున్నారు. తులసీదాసు రామాయణము నేటికిని ఉత్తర దేశమందు జనసామాన్యమునకు 15 న॥ శతాబ్దమునంను పంజాబులో అప్ప పరరాజులు మన దేశముపై దండువిడిసి కొల్లగొట్టుచున్న కాలముననే, మహామహులు గయించి జనులకు దార్మిక నైక మార్గములు సర్వోపనిషత్సార సంగ్రహమైముక్తిప్రదాయి నిరభ్యంతరముగ నుపదేశింపగల్గిరి. 8వ శ॥ నియై యున్నది. కేమారిలుగు సైదిక ధర్మమున ప్రతిష్టించెను. 94, శాతాబ్దమునందు షణ్మత స్థా నాచార్య నైటి మహమ్మదీయ దౌర్జన్యమున కంకుశమై శి న శంకర భగవత్పాదులు ఆసేతుహిమాచ లము సంచారము చేసి వాక్యార్ధములచే పండి త త్తములు పాదాక్రాంతులు గావించి, అవ్వై తమతి ప్రాశస్థ్యమును లోకమునకు వెల్లడించె న. మరియు మహకి వులగు భవభూతి, (స్త్రీ) శ1 780) మాఘుకు (శ్రీ శ॥ 800) నైషధకర్త యగు శ్రీహర్షుడు (క్రీ శ॥ 1188, మహమ్మదీ యులు దెశవాలు నాక్రమించుకొను చుండగనే మహాకృతులు రచించిరి. 12 వ శతాబ్దమునం డే కాశ్మీర చరిత్రకారుడై నకులనకు రాజతరం గిణి' యను చరిత్ర గ్రంథమును రచించెను. క్కుమత ముదయించెను. 17 వ॥శ॥ అంత మున ఔరంగ జేబు దౌష్ట్యమువలన ప్రకోపింప బడి మహారాష్ట్ర సామ్రాజ్య ముదయించెను. మహారాష్ట్ర రాజ్య చరిత్ర హిందువులకు రా జ్యాంగ నిర్మాణమునందు గల నైపుణ్యమును వెల్లడించెను. రామదాసు గురుపాదులవారి కరుణాపాంగలబ్ధమైన శైవ్యోద్రేకము కలవా డై శివాజి మహమ్మదీయుల నాగి, పాశ్చాత్యు నగ్గుచేసి, అ`్యనాగరికతను మతమును ఉద్ధరించిన చరిత్ర స్వదా సంస్మరణీయము. శివాజీ యొక్క నైపుణ్యతకును సమర్థతకును, కారణము ల తని గురు దేవభక్తియే యని ము ఖ్యముగ గమనింపవలయును. వైజెప్పిన విషయములవలస తేలినసారాం శమేమనగా: — కేంద్రము దేశాజులున్నను, వారివతములు, నాగరికతలు విదేశీయములైన ను ఆర్య నాగరికత, జీవన్ముక్తుడు ప్రపంచమందు పదునొకండవ శతాబ్దమున దక్షిణ హిం దూస్థాశమున బసవారాధ్యుడు జైనమతమును వేదాంత దేశికుడు వైష్ణవమతిమును సాపించిరి. ఏ హమ్మగీయప్రభునయ్యు నాషాయను సత'స (i282–1325) మహాభారతమును బొ రాఠీ భాషలోనికి పరిశర్తితము చేయించెను. 15 వ శ1 నందు కుల్లూకభట్టు మనుస్మృతికి సంచరించుచుండియు దాసినలన వ్యామోహి వ్యాఖ్యానము నిరిచించెను. ఉత్తర దేశమందు ఒమూతవాహనునఁదాయధానము’అను ధర్మ శాస్త్ర కమును దక్షిణ దేశ విజ్ఞానేశ్వ గుడ్ల మితాక్షరమను తుడు కావట్లు, నవనీతము మజ్జిగలో వైచినను మునిగిపోనట్లు, తన స్వశ్వమును కాపాడుకొ ని నేటికిని 3' లుతటి తేజముతో విరాజిల్లుచు న్నది. ఇట్లు పటరు మన స్థానిక స్వపరిపాలనా 17