రామలక్ష్మణులు కబంధునిబాహుపాశమునఁ జిక్కువడుట
| సీ. |
పొడువుదేహమువాఁడు వెడఁదవక్షమువాఁడు వ్యపగతగళశీర్షుఁ డైనవాఁడు
నిశితంబు లగురోమనిచయంబు గలవాఁడు కడుపున బలుమోము గలుగువాఁడు
నురునగేంద్రముమాడ్కి నున్నతుం డగువాఁడు కాలమేఘముభంగిఁ గ్రాలువాఁడు
నీలజీమూతంబులీల గర్జిలువాఁడు భయదాట్టహాససంభ్రమమువాఁడు
|
|
| తే. |
పింగపక్షంబువృత్తంబు భీషణాగ్ని, కణచయోన్మేష మగు నొక్కక న్నురమునఁ
బరఁగ నొప్పెడువాఁడు కబంధుఁ డనెడు, కఠినరాక్షసుఁ డొక్కఁడు గానఁబడియె.
| 1229
|
| వ. |
మఱియు నారాక్షసుండు యోజనప్రమాణాయామంబు గలతనబాహువులు
సాఁచి లోఁబడినసింహవ్యాఘ్రతరక్షుభల్లూకవరాహాదివనమృగంబుల భక్షిం
చుచు మత్తుం డై నిలిచియుండ వానిబాహువులనడుమఁ జిక్కి వెడల నుపా
యంబులేక క్రోశమాత్రం బరిగి సమీపస్థు లగుటయు వాఁడు బలాత్కారం
బున బాహుపాశంబుల నమ్మహాత్ముల నాకర్షించిన వారు కబంధబాహుపీడితు
లై వివశత్వంబు నొంది రందు రాముందు శూరాగ్రేసకుండు గావును నొకింత
ధైర్యం బవలంబించి వ్యథితుండు గాక యుండె నప్పుడు లక్ష్మణుండు విష
ణ్ణుం డై యున్న కి ట్లనియె.
| 1230
|
| సీ. |
మనుజనాయక మేను దనుజునిచేఁ జిక్కి వివశుండ నైతి న న్వీని కింక
బలిగా సమర్పించి ప్రాణము ల్దక్కించుకొని నీవు తొలఁగి పొ మ్మనఘచరిత
యటు లైన వైదేహి నల్పకాలంబునఁ బొంది పిత్రం బైనపూజ్యరాజ్య
మేలెద వపుడు న న్నెలమి మనంబునఁ గడు సంస్మరింపుము కరుణఁ జేసి
|
|
| తే. |
యనఁగ నారాముఁ డింతభయంబు దగునె, యనుచుఁ దమ్ముని బోధించె నంతలోనఁ
గ్రూరుఁ డగు రాక్షసుఁడు ఘనఘోషణమున, నమ్మహాత్ములతోడ ని ట్లనుచుఁ బలికె.
| 1231
|
| ఉ. |
ఎవ్వరు మీర లీవనికి నేటికి వచ్చితి రిమహావనం
బెవ్వరు చూడఁగా వెఱతు రింతకు దైవము దెచ్చె మిమ్ము మీ
క్రొ వ్వడగంగఁ బట్టుకొని గొబ్బున మ్రింగెద జీవితంబుతో
నెవ్విధి మీకు నొండుకడ కేగఁగ వచ్చు నిఁక న్రయోద్ధతిన్.
| 1232
|
రాముఁడు కబంధుబాహువులఁ జిక్కుబడుటకు దుఃఖించుట
| ఉ. |
నా విని రాఘవుండు వదనంబున దైన్యము దోఁపఁగా సుమి
త్రావరపుత్రుతో ననియెఁ దమ్ముఁడ దుఃఖముమీఁద దుఃఖ మి
క్కైవడి నుత్తరోత్తరము గాఢతరంబుగఁ గాననంబులో
జీవితహాని గల్గునటు చేకుఱుచున్నది యేమి చేయుదున్.
| 1233
|
